به گزارش دنیای اقتصاد، ناگزیری گروهی از خریداران مسکن به واسطه عدم امکان تامین مالی برای خرید آپارتمان‌های کم‌سن و نیز آینده‌نگری گروه دیگری از متقاضیان مسکن آنها را به سمت انتخاب از میان آپارتمان‌های بیش از ۲۰ سال ساخت که در ادبیات عرف از آنها با عنوان «کلنگی» یاد می‌شود، سوق داده است. در عین حال افزایش سقف سنی پرداخت تسهیلات خرید مسکن از محل اوراق از ۲۰ به ۲۵ سال که از چند هفته قبل اعمال شد نیز در اقبال به خرید ملک از این گروه سنی بی‌تاثیر نبوده است.
در این میان آنچه در انتخاب نهایی متقاضیان آپارتمان‌های قدیمی نقش مهم دارد، قیمت پیشنهادی آنهاست. واسطه‌ها معتقدند قیمت‌های بالاتر نزدیک به قیمت زمین بر اساس میزان قدرالسهم، برای املاکی که در کوتاه مدت و مثلا تا یک سال آینده چشم‌انداز تخریب و نوسازی آنها وجود دارد، معقول است.
اما در مورد آپارتمان‌هایی که به هر دلیل از جمله نظر مالکان سایر واحدها زمان ساخت آنها نامشخص است، قیمت‌گذاری عمدتا با نسبتی از قیمت واحد نوساز و بعضا تا ۴۰ درصد ارزان‌تر از آن است، صورت می‌گیرد. به‌عنوان مثال در فایل‌های موجود نزد بنگاه‌ها، آپارتمان بیست و چند ساله ۱۱۸ مترمربعی واقع در خیابان جنت‌آباد تهران در حالی مترمربعی ۱۴ میلیون تومان قیمت‌گذاری شده که در این منطقه ارزش هر مترمربع آپارتمان نوساز ۲۰ میلیون تومان است. به این ترتیب قیمت پیشنهادی این آپارتمان ۳۰ درصد ارزان‌تر از واحدهای نوساز منطقه است.
- 11
- 3
