در آرزوی پایان زندگیِ کانکسی!

«بی‌شک بعد از گذشت روزهای اضطراری و بازگشت نسبی آرامش به این مناطق، باید اولویت‌های کمک‌های مردمی و تخصیص آن تعیین و در کنار آن نیازها و ظرفیت‌ها مشخص شود و براساس همه این موارد با مشارکت خود افراد، برنامه‌ها تدوین و اجرا شود.» این، همه حرف پزشکان دغدغه‌مندی است که از روز نخست در مناطق زلزله‌زده غرب کشور حضور داشتند. آنها که هنوز هموطنان زلزله‌زده‌شان را فراموش نکرده‌اند، درباره ضرورت تغییر رویکرد مشارکت‌های مردمی می‌گویند. دکتر حمید زردویی، یکی از همین پزشکان داوطلب هلال‌احمر است. او می‌گوید: اکنون نیازهای درمانی مردم تا حد قابل ‌قبولی تأمین شده است و از این به بعد اصلی‌ترین نیازشان بازسازی خانه‌هایشان است که اگر همه ما دست‌به‌دست هم دهیم، می‌توانیم هرچه زودتر با صرف حداکثر ٢٥‌میلیون تومان یک خانه روستایی بسازیم.»

مشارکت مردمی، راهبردی و نوآورانه باشد

پزشک داوطلب جمعیت هلال‌احمر اعتقاد دارد: «پایان‌بخشیدن به زندگی در کانکس زلزله‌زدگان امکان‌پذیر است. اگر مشارکت مردمی پررنگ، راهبردی و نوآورانه باشد. به‌طور مثال من که از همان روز اول وقوع زلزله در منطقه حضور داشتم، به وضوح دیدم که به دلیل عدم ساماندهی و کمک‌های انفرادی، مقدار زیادی از آب آشامیدنی، پتو، البسه و موادغذایی هدر می‌شد، چون بیشتر از نیاز مردم بود. حتی برخی از همکاران پزشک هم خودروهای خود را پر از دارو کرده بودند و شخصا به کمک آمده بودند که آن هم باز به خاطر تداخل دارویی و آشنانبودن با زبان افراد محلی، گاهی ‌وقت‌ها به بروز مشکل منجر می‌شد.» دکتر زردویی تأکید می‌کند: «تا یک‌ماه دیگر تقریبا به خاطر شرایط آب‌وهوایی این منطقه گرمسیری، زندگی درکانکس ناممکن می‌شود که باید هرچه زودتر فکری برای آن کرد. انصافا در ٢٤ساعت اول حادثه، حضور نیروهای امدادی و درمانی هلال‌احمر به‌عنوان اولین نیروهای حاضر در حادثه، بسیار چشمگیر بود و مردم با اعتمادی که به آن دارند، اول از همه به سراغ خودروهای هلال‌احمر می‌رفتند و الان هم انتظار دارند خانه‌هایشان بازسازی بشود.

اگرچه گروه‌های حمایت روانی داوطلبان هم کار ارزنده‌ای برای تسکین رنج آسیب‌دیدگان انجام می‌دهد و چون آثار ویرانی خانه‌ها و داغ عزیزان موضوعی نیست که به این زودی‌ها فراموش شود، بنابراین من فکر می‌کنم حضور مستمر و مداوم روانشناسان و مددکاران داوطلب خیلی برای آرامش خاطر و امنیت روانی آنها موثر است.»

کمک نقدی برای ساخت خانه‌های مقاوم

او ادامه می‌دهد: «هرکسی خیلی راحت می‌تواند به این مردم با هر بودجه و تخصصی کمک کند و آسیب‌دیدگان هم حالا چون نیازهای درمانی‌شان مرتفع شده، از مسئولان درخواست دارند تا به جای هزینه مانورهای آمادگی، آن را صرف بازسازی خانه‌ها کنند، خانه‌هایی که اگرچه ظاهرا سالم‌اند، اما قابل سکونت نیستند و آنها مجبور نباشند از روی استیصال پتوها و دیگر لوازم را در بازار آزاد بفروشند.» دکتر زردویی اضافه می‌کند: «من هم کمک‌های آشنایان و دوستان را جمع‌آوری می‌کنم و با توضیحی که از شرایط موجود به آنها می‌دهم، توانسته‌ام آنها را متقاعد کنم که مشارکت‌شان بیشتر نقدی باشد تا بشود درآینده‌ای نزدیک، هموطنان زلزله‌زده را با حفظ کرامت انسانی‌شان در خانه‌های مقاوم اسکان داد.»

ترغیب افراد برای ارایه ایده‌های نوآورانه

دکتر محمد خوشای نیز یکی از پزشکان داوطلب جمعیت هلال‌احمر است. او همین عقیده را دارد و می‌گوید: «نیاز فعلی زلزله‌زدگان، بیشتر ساخت سرپناه است، چون در میان آنها زنان بارداری هستند که واقعا زندگی در کانکس شرایط بدی برای آنها رقم زده و سلامتی خود و نوزادانشان را تهدید می‌کند. این پزشک داوطلب ادامه می‌دهد: «من و همسرم دکتر فرحناز کشاورزی که او هم به‌عنوان متخصص زنان و زایمان به صورت داوطلبانه در این مناطق حضور داریم و حالا بیشتر بیماران برای ادامه درمان به کرمانشاه می‌آیند، به همه اطمینان می‌دهیم که بهتر است در این شرایط کمک‌هایشان را به تأمین هزینه ساخت خانه و کارآفرینی و اشتغال اختصاص بدهند، چون نیاز معیشتی آنها دیگر تقریبا از بین رفته است.» او باور دارد که پایان‌بخشیدن به آسیب‌های حوادث، مسئولیتی جمعی است و باید افراد را برای ارایه ایده‌های نوآورانه ترغیب کرد تا در طی زندگی‌مان، یک قدم نزدیک‌تر به این هدف شویم. دکتر خوشای با اشاره به این‌که وضع به‌گونه‌ای است که حتما باید در زمینه آموزش و آگاه‌سازی عمومی برای رویارویی با سوانح باید اتفاقی جدید بیفتد؛ چراکه بیشتر آسیب‌دیدگان هنگام فرار دچار تروما می‌شوند، می‌افزاید: «طرح نذر تخصصی می‌تواند با ارایه آموزش مهارت‌های امدادی هم موثر باشد و البته که جمعیت هلال‌احمر در حل مشکلات اجرایی این طرح هماهنگی و همکاری فراوانی دارد.»