وجود ۳۰۰ تا ۴۰۰ هزار فرزند بی شناسنامه در کشور

عبدالله حاتمیان در گفت‌وگو با فارس، درباره لایحه دولت در خصوص تعیین تکلیف فرزندانی که از مادر ایرانی و پدر خارجی متولد شده اند، گفت: من لایحه دولت را ندیده ام ولی ما قبلا طرحی را در مجلس تهیه کردیم که هنوز در گردش است.

وی افزود: من در تعجبم در کشوری که ۳۰۰ تا ۴۰۰ هزار فرزند بی شناسنامه وجود دارد و اکنون ۲۰ سال و  ۲۵ ساله شده اند؛ نه می توانند ازدواج کنند، نه می توانند گواهی نامه بگیرند، نه حق اشتغال دارند، نه مشروعیت دارند و نه قانونی هستند.

حاتمیان گفت: هیچ دولتی تاکنون برای تعیین تکلیف آنها لایحه ای به مجلس نداده بود که خوشبختانه این دولت این کار را انجام داد. این افراد اگر پدرشان افغانستانی باشد نه در افغانستان جایی دارند و نه در ایران. ولی بحران این مساله فقط دامن گیر ایران است.

نماینده مردم درگز در پاسخ به این سوال که آیا تاکید قانون بر انتقال تابعیت صرفا از طریق خون مادر نوعی تبعیض علیه زنان ایرانی محسوب نمی‌شود اظهار داشت: در این قضیه باید فقها ورود پیدا کنند. ما در ایران تابعیت را به خون یعنی پدر می دهیم  و به خاک که سمت مادر است تابعیت نمی دهیم. در حالی که در تمام کشورهای دنیا این مساله حل شده و تابعیت را هم به خون می دهند و هم خاک.

وی افزود: یعنی تابعیت هم از مادر می رسد و هم از پدر. ولی در ایران جزء ۴ الی ۵ کشوری است که تابعیت فقط از پدر می رسد. لذا این سوال همچنان برای من باقی است که با این روش تکلیف این ۳۰۰ تا ۴۰۰ هزار نفر بی هویت در کشور چیست؟

حاتمیان تاکید کرد: اگر بنا به فرستادن آنها به سرزمین پدریشان است، پس شرایط را برای مهاجرتشان فراهم کنیم. اگر بنا بر ماندنشان است چرا یک جوان سی ساله یا سی و پنج ساله، در این کشور نه اجازه گرفتن گواهی نامه دارد و نه اجازه ازدواج. در این وضعیت لابد برای ازدواجش هم مسیر غیرقانونی طی می کند. این افراد اجازه کار در کارخانه را هم ندارند چون هیچ گونه حقوق سیاسی، اجتماعی و مدنی ندارد. لذا اینکه ما در این باره سکوت کنیم و موضوع را در لفافه نگه داریم چه چیز را می خواهد عائد کشور بکند.

عضو کمیسیون کشاورزی مجلس درباره اینکه گفته می شود اعطای تابعیت به این افراد باعث افزایش مهاجران و تهدید امنیتی برای کشور می شود گفت: این شاید درست باشد اما آیا اگر اینها بی هویت زندگی کنند تهدید امنیتی برای کشور نیست؟ یکی از این ها اگر تخلفی مرتکب می شود نه اثر انگشتش ثبت شده نه مشخصاتی از آن وجود دارد که تحت پیگرد قرار بگیرد و نه هیچ مدرک و سندی. اینکه این افراد بدون کارت هویت در این کشور زندگی کنند مسلما یک تهدید بالقوه است.

حاتمیان در پاسخ به این پرسش که آیا می شود تابعیت را به پدران این فرزندان نداد اما تنها تکلیف این فرزندان را مشخص کرد بیان داشت: وقتی پدر این افراد برای مثال افغانی است چرا باید به او تابعیت ایرانی بدهیم؟ ما در ایران تابعیت از پدر را قبول داریم ولی یک زن ایرانی با یک تبعه خارجی ازدواج کرده است. در این شرایط یا قانون ما باید این ازدواج را ممنوع می کرد یا حالا که فرزندانی متولد شده باید توانایی این را داشته باشیم همه اعضای خانواده را به سرزمین مرد خانواده بفرستیم.

وی ادامه داد: اگر بخواهیم این موضوع را حل نشده نگه داریم برای ما هزینه دارد. شما ۴۰۰ هزار نفر افراد بالقوه ناراضی در این کشور دارید که با زبان شما حرف می زنند، هم دین شما هستند، مادر و بستگان ایرانی دارند ولی هیچ گونه حقوق اجتماعی ندارند و از نظر امنیتی هم قابل رصد نیستند. لذا طرحی که در مجلس ارائه شد این بود که ما ناچار هستیم اعطای تابعیت از طریق خاک را هم قبول کنیم تا این مساله حل شود.