۲ شعر منتشرنشده از زنده‌یاد پوران فرخ‌زاد

۱- بر بام آفتاب: «تمام پنجره‌ام از بهار لبریز است/ و بوی باد و عطر بنفشه/ هوای مانده دیروز/ هوای مرگ و ملالت را/ در عمق خاطره‌ها دفن می‌کند./ اینک تمام پنجره‌ام سبز/ اینک تمام پنجره‌ام تازه و تر و شاداب/ اینک تمام پنجره‌ام سرشار/ از ولایت خورشید/ و ترنم ترانه‌ آزادی/ از گلوی پنجره‌هاست./ آه قناریان غم‌آلوده/ زندانیان زار زمستان/ بعد از نهایت سرما/ شب‌های شوم/ بوران و انجماد مکرر/ اکنون تمام پنجره‌ام از بهار لبریز است/ آری، بهار برگ و بید جوان/ بهار زایش باغ/ در گاهواره‌های طلایی خورشید/ و تنفس در هوای آبی آزاد/ بر بام آفتاب.»

۲- شعر بنفش: «روزم، تمامی یک روزم/ در صید واژه‌های مشوش بنفش شد/ از بام تا به شام/ در اهتزاز بادهای بنفشه/ پرواز روح/ در باغ‌های شعر./ شیدای بارش باران/ شور شمیم سبز سپیدار و نال چناران/ جوش جنون جوانه/ در جویبار ذهن./ شعری بنفش / با عطر تلخ بنفشه/ در اغتشاش روز بهاران...»