نوروز، اعتدال و امید

نوروز که از عناصر اصلی هویتی ما و تداوم‌بخش حیات فرهنگی جامعه ایرانی است، در باور فرهنگی ما روز نو، روز شادی، روز زندگی، روز خرد، روز عدل و روز اعتدال است. طبیعت، تاریخ و انسان در این روز بر سالخوردگی چیره می‌شوند و جان تازه می‌یابند.

نفس‌های سال ۹۵ به شمارش افتاده و اندک اندک صدای بهار به گوش می‌رسد. سال ۹۵ با همه اتفاقات تلخ و شیرینش به نقطه پایانی رسیده است. سالی که با رویدادها و حوادث گوناگونی همراه بود. فقدان عزیزان و هموطنان‌مان در حوادثی همچون قطار مسافری تبریز- مشهد و آتش‌سوزی پلاسکو تا رحلت یار دیرین انقلاب، امام و رهبری، آیت‌الله ‌هاشمی رفسنجانی، از پر کشیدن تعدادی از اصحاب فرهنگ و هنر تا شهادت جوانان شجاع مدافع حرم که جان خود را در برابر گلوله دشمنان سپر کردند، هر یک داغی بر دل نشاندند و دریغ و افسوس بر جای گذاشتند و یاد و نام خود را در خاطره تاریخی ملت جاودانه کردند.

در جهان پر دغدغه امروز، سنگینی نبود هر چهره تأثیرگذاری بیشتر احساس می‌شود. نوروز در پیش است و امید آن داریم که نقطه آغازی بر پایان غم‌ها باشد.

در سوی دیگر سال ۹۵ توأم با کامیابی‌ها و توفیقات بزرگی برای ملت فهیم ایران هم بود. گشایش‌های حاصل از توافق برجام آهسته آهسته خود را در طول امسال نمایان ساخت و امید می‌رود که استمرار این روند به جهشی در عرصه‌های مختلف اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی کشور  منجر شود.

ایران اسلامی امروز در جهان پرآشوب و پر مخاطره، نقطه‌ای امن و امیدبخش است و این توفیق در سایه لطف الهی، تدابیر رهبر فرزانه انقلاب، تلاش‌های دولت تدبیر و امید و نیز کوشش‌های همه دلسوزان نظام اسلامی در سطوح مختلف حاکمیتی، نظامی و امنیتی حاصل گشته است. اگر از بهار بیاموزیم که نسیم خوش امید را بر تن و جان هر انسانی جاری کنیم، آن گاه می‌توانیم فرداهای بهتری را برای این سرزمین متصور شویم.

فرا رسیدن بهار، نوید تغییر، نوید رویش و میل به نو شدن با خود به همراه دارد و بکوشیم که ما نیز به قافله بهار بپیوندیم تا جهان را نو کنیم.

نوروز که از عناصر اصلی هویتی ما و تداوم‌بخش حیات فرهنگی جامعه ایرانی است، در باور فرهنگی ما روز نو، روز شادی، روز زندگی، روز خرد، روز عدل و روز اعتدال است. طبیعت، تاریخ و انسان در این روز بر سالخوردگی چیره می‌شوند و جان تازه می‌یابند.

نوروز در جامعه امروز بخشی از فرهنگ زندگی، شادی و دوستی  در جهان پیرامون ماست و می‌تواند دل‌ها و اندیشه‌ها را به هم نزدیک‌تر کند و موجب همدلی و همگرایی بیشتر شود. از خداوند بزرگ که دگرگون‌کننده حال و احوال است، خالصانه بخواهیم که حال ما را به نیکوترین وجه بیامیزد و نور امید را در دل‌های همه ما فروزان کند.