گلچینی از کوتاه ترین اشعار دعبل خزاعی

اشعار کوتاه دعبل خزاعی

اشعار دعبل خزاعی

یکی از شاعران عرب قرن سوم هجری به نام محمد/ حسن بن علی خزاعی می باشد. وی دشمنان اهل بیت را مسخره میکرد و برای حضرات معصوم، مداحی میکرد و دردوران امامت چهار تن از ائمه زندگی کرده که از آن ها می توان به امام صادق ، امام کاظم، امام رضا و امام جواد ( سلام الله علیهم اجمعین) اشاره کرد. او به خاطر قصیدۀ معروفی که به امام رضا( ع) در خراسان، تقدیم کرد و بخاطر کسب لقب« دعبل»( شتر پیرسال)، مشهور شد.

* در تأثر بر مصایب اهل بیت( علیهم السلام):

لا اَضحَکَ اللهُ سِنَّ الدَّهر اِن ضَحِکَت*** و آلُ اَحمدَ مظلومونَ قَد قُهِرُوا

مَشَرَّدوُنَ نُفُوا عَن عُقرِ دارِهُم*** کانَّهم قَد جَنَوا ما لیَس یُغتَفَرُ

* در حسرت بر جوانی:

أینَ الشَّبابُ وَ اَیّةٍ سَلَکا؟*** لا، اینَ یُطلبُ ضَلَّ، بَل هَلَکا

لاتَعجَبِی یاسَلمَ مِن رَجُلٍ*** ضَحِکَ المَشیبُ بِرأسِهِ فَبَکی

یالیتَ شَعری کَیفَ نُو مُکُما*** یا صاحبیَّ اَذا دَمِی سُفِکا

لا تَأخُذُوا بِضُلامَتِی اَحَداً*** قلبی و طَرفی فی دمی اشترکا

* در هجو مأمون خلیفه مقتدر عباسی:

اِنّی مَنِ القومی الّذین سُیُوفهم*** قَتَلَت اخاکَ و شَرَّفَتکَ بِمَقعَدِ

شادُو ابذکرکَ بعدَ طولِ خموُلِهِ*** واستَنقذوکَ مِنَ الحَضیضِ الاوهد

شعرهای دعبل خزاعی

* در مناقب حضرت علی بن ابی طالب( علیه السلام ):

اَلا اِنّهُ طُهرُ زَکی مُطَّهرٌ*** سریعٌ الی الخیراتِ و البرکات

اخوا المصطفی، بل صهرُه و وصیهُّ*** مِن القومِ، و السَّتارُ لِلعوَرات

کَهارُونَ مِن موسی علی رغمِ مَعَشرٍ*** سفالٍ لِئامٍ شُقَّقِ البَشَراتِ

فقال:الا من کُنتُ مولاهُ منکُم*** فهذا لَهُ مَولی بُعیدَ وفاتی

اخی:و وَصّیِی، وابنُ عمی، و وارِثی*** و قاضی دُیونی من جَمیعِ عداتی

* در بی وفایی و نامردمی:

ما اکثَرَ النَّاسَ! لابَل ما اَقَلَّهُمُ*** اللهُ یَعلَمُ أنّی لَم اَقُل فَنَذا

اِنِّی لافَتحُ عَینی حِینَ اَفتَحُها*** عَلَی کَثیرٍ، ولکن لااَرَی اَحَدا

قَد بَلَوتُ النّاس طُرَّا*** لَم اَجد فِی الناسِ حُرّا

صارَ اَحلَی النّاس فی العَین*** اِذا ماذِیق مُرّا

اشعار جذاب دعبل خزاعی

گردآوری: بخش فرهنگ و اندیشه سرپوش