خطری که تا هست جدی گرفته نمی‌شود، چه فایده‌ای دارد؟ انگار برخی مسئولان شعارها و وعده‌های تحقق نیافته خود را به دست فراموشی سپرده‌اند. انگار یادشان رفته که کمتر از یکسال زلزله‌های متعدد تهران را لرزاند و به تکاپو افتادند که مدارس را مقاوم کنند. آنها می‌دانند که وضعیت مدارس تخریبی در تهران بغرنج است و ظرف چندثانیه با خاک یکسان می‌شود، اما انگار تا دوباره زلزله‌ای رخ ندهد و سقف مدرسه‌ای بر سر فرزندانمان آوار نشود؛ متوجه وضعیت اضطراری موجود نیستند. با این حال باید گفت که زنگ وحشت در مدارس تهران از مدت‌ها پیش به صدا درآمده است، اما دریغ از آنکه اقدامات شایسته و بایسته‌ای در این راستا انجام شود.
حرف از ۸۰۰ مدرسه در تهران است که نیاز به مقاوم‌سازی دارند و با کوچکترین زلزله آوار می‌شوند. مدارسی که از مدت‌ها پیش عدم تاب‌آوری خود را فریاد زده‌اند، اما همیشه به‌نفع کمبود اعتبارات خود را کنار کشیده و سعی برآن دارند که جان معلمان و دانش‌آموزان را تهدید نکنند. در واقع حال و روز ناخوش مدارس تخریبی تهران چالش دیروز و امروز نیست.
هر دفعه با تکرار واقعه‌ای یادآوری و دوباره در موج فراموشی‌ها غرق می‌شود. ارائه اخبار و آمار در این رابطه غم‌انگیز است و غفلت مسئولان را نشان می‌دهد. آن‌چنان که به‌تازگی رئیس هیات‌مدیره مجمع خیران مدرسهساز اعلام کرده است که هسته مرکزی شهر تهران مناطق ۹، ۱۰،۱۱،۱۲ هستند که دارای بزرگ‌ترین مدارس فرسوده‌اند.
به گزارش ایسنا، بنابر گفته نعمت بنی‌آدم ۲۵درصد از فضاهای آموزشی تهران یعنی یک چهارم مدارس فرسوده‌اند و ۴۰هزار‌میلیارد تومان اعتبار نیاز دارند تا تخریب و بازسازی شوند، اما شرایط فعلی اقتصادی دولت کفاف نمی‌دهد. این مساله عمق ماجرا را می‌رساند. اینکه هر لحظه امکان دارد سقف کلاس‌های درس فرو بریزد و حادثه‌ای هولناک رقم بخورد.
در واقع باید گفت که امنیت جانی و روانی از مدارس تخریبی تهران رخت بربسته است و سقف لرزان این مدارس حکایت از آن دارد که باید دولت به فکر نوسازی مدارس باشد، چراکه کابوس آوار دست از سر معلمان، دانش‌آموزان و والدین‌شان برنمی‌دارد و چاره‌ای جز این نیست که هرچه زودتر برای رفع این معضل چاره‌اندیشی شود. این در حالی است که همگی می‌دانیم وزارت آموزش‌وپرورش با کمبود اعتبارات مواجه است، اما مهمتر این است که باید جلوی تبعات احتمالی وقایعی چون زلزله گرفته شود، چرا که تلفات جانی قابل جبران نیست.
تاثیر شرایط اقتصادی بر نوسازی مدارس
مدیرکل نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس استان تهران از وجود ۲۳هزار کلاس درس تخریبی در مدارس خبر داد. علی شهری درباره عمده‌ترین مشکلاتی که پیش‌روی اقدامات نوسازی مدارس وجود دارد، گفت: یک مجموعه توانمند هستیم و چندان مشکلی نداریم، اما با این وجود برخی مشکلاتمان شامل ساماندهی و جابه‌جایی است، یعنی زمانی که قرار است یک مدرسه برای نوسازی و مقاوم‌سازی آماده شود، نیاز است که تخلیه شود، گاه برای این جا به جایی به مشکل برمی‌خوریم. مدیرکل نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس استان تهران ادامه داد: خوشبختانه ما تعاملات خوبی با دستگاه‌ها داریم. البته مشکلات خیلی جزیی مثل جواز و انشعابات آب و برق هم مطرح است که باز هم با تعاملاتی که با دستگاه‌ها داریم، کم و بیش حل می‌شود.
شهری در پاسخ به این سوال که آیا شرایط اقتصادی روز جامعه در روند کارتان تاثیر داشته است؟ اظهار کرد: با توجه به تجربیات در مقاطع اینچنینی باید بگویم شرایط اقتصادی روی کار ما و قیمت‌های پیشنهادی که مطرح می‌شود، اثرگذار است، حتی پیمانکاران با یک مقدار احتیاط در این‌باره برخورد می‌کنند، اما اینها مقطعی است و ما با بسیاری از این مسائل مواجه شده‌ایم و بعد از آن عبور کرده‌ایم. او در مورد افزایش تعداد خیران مدرسهساز عنوان کرد: معمولا هر سال خیران قدیمی به ما خیران جدید را معرفی می‌کنند. در واقع خیلی از خیران، خیرساز هستند و از میان دوستان و آشنایانشان خیران را وارد این فرآیند می‌کنند.
حتی در جشنواره‌ها، رسانه‌ها، صداوسیما و فعالیت‌های اینچنینی خیران جدید به ما می‌پیوندند و سال‌به‌سال در این زمینه رشد داشته‌ایم و اگر درصدی بخواهم بگویم، پنج تا ۱۰درصد به خیران ما اضافه می‌شوند. به گزارش ایلنا، مدیرکل نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس استان تهران در پایان اظهار کرد: حدود ۲۳هزار کلاس درس تخریبی در مدارس داریم که نیازمند نوسازی هستند. اقدامات ضرب‌الاجلی ما برای جلوگیری از هرگونه حادثه‌ای استفاده از اعتبارات ردیف طرح تخریب و کمک خیران است. ردیف طرح تخریب یک ردیف اعتباری ملی است که اعتبارش در قانون بودجه سالانه لحاظ می‌شود.
اعتبارات دولتی بازسازی مدارس کافی نیست
یک عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس درباره کلاس‌های تخریبی در تهران در گفت‌وگو با «آرمان» می‌گوید: برخی مدارس در سطح کشور و استان تهران نیاز به مقاوم‌سازی دارند. این در حالی است که این مساله اعتبارات زیادی را می‌طلبد و طی سال‌های مختلف بحث آن بارها و بارها به میان آمده است. جواد ساداتی‌نژاد می‌افزاید: اگرچه سازمان نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس استان تهران به اعتبار بالایی نیاز دارد، اما مقام‌سازی مدارس فازبندی شده و در حال انجام بوده و است. او ادامه می‌دهد: با این حال اعتبارات دولت به‌تنهایی نمی‌تواند هزینه بازسازی مدارس را تامین کند.
از این رو مثل همیشه خیران آموزش و پرورش به کمک آمده و مدارس مختلف را مقاوم‌سازی، تخریب و نوسازی کرده‌اند. ساداتی‌نژاد عنوان می‌کند: بنده فکر می‌کنم، این مشکل باید به‌صورت مشارکتی و با کمک مردم و دولت در سال‌های آینده برطرف شود. این عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس اظهار می‌کند: قاعدتا مدارس تخریبی با بازرسی‌های سازمان نوسازی تخلیه می‌شود و مورد استفاده قرار نمی‌گیرد. این در حالی است که برخی مدارس دیگر با مقاوم‌سازی امکان ادامه حیات دارند و می‌توانند مورد استفاده قرار گیرند. او خاطرنشان می‌کند: یکی از وظایف سازمان نوسازی این است که مدارس تخریبی را مورد بازسازی قرار دهد و ایمنی آنها را محقق کند.
ساداتی‌نژاد با بیان اینکه مدارس تخریبی در همه مناطق استان تهران وجود دارند و عموما پراکنده هستند، می‌افزاید: سالانه بودجه‌ای به نوسازی مدارس اختصاص می‌یابد. ما همیشه تلاش کردیم که در حد توان موجب رشد بودجه در این حوزه شویم. این در حالی است که در لوایح سالانه اعتبار نوسازی مدارس هم در مورد تخریب و هم در مورد مقاوم‌سازی مدارس مشخص است، اما اینکه بتوانیم ظرف یکی دو سال مدارس تخریبی را به‌طور کامل تحت پوشش قرار دهیم، قاعدتا اعتبار زیادی در حد بالای ۱۰هزار‌میلیارد می‌خواهد که به‌نظر بنده در این بازه زمانی محقق نمی‌شود و باید با فازبندی به نتیجه رسید.
این عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس بیان می‌کند: یکی از وظایف و رسالت‌های آموزش و پرورش مقاوم‌سازی مدارس تخریبی است. قاعدتا آموزش و پرورش تلاش کرده با کمک مردم این بحث را پیش ببرد. او اظهار می‌کند: مردم در حوزه مدرسه‌سازی به مراتب جلوتر از دولت پیش رفته‌اند. در سال گذشته مردم بالای هزار‌میلیارد تومان در این راستا کمک کردند، اما اعتبارات دولت شاید زیر ۳۰۰میلیارد تومان بوده است. بنابراین مردم در این قضیه پیشتاز هستند و تلاش می‌کنند به‌صورت مشارکتی مدارس احداث شوند.
ساداتی‌نژاد اضافه می‌کند: باید هم‌اکنون از همان ظرفیت استفاده کنیم. این در حالی است که طی سال‌های اخیر دولت در احداث مدارس مشارکتی تاخیر داشته است. بنابراین ما بیشتر می‌بینیم که خیران صفر تا صد مدرسه‌سازی را بر عهده می‌گیرند، چراکه دولت دچار مشکلات اعتباری است.
نگین باقری
- 17
- 6
