مانفرد اشتاینر توانست با موفقیت از پایان نامه خود در دانشگاه براون دفاع کند. او گفت:« سرانجام من موفق شدم، و این خوشحال کننده ترین نقطه زندگی من بود که آن را به پایان برسانم».
اشتاینر که اصالتا اتریشی است در دوران نوجوانی خود در وین، با مطالعه در رابطه آلبرت انیشتین و ماکس پلانک، با تحقیقات آنها آشنا شد و از همان زمان علاقه مند شد تا یک فیزیکدان شود.
با پایان جنگ جهانی دوم، مادر و عمویش به او توصیه کردند که در رشته پزشکی تحصیل کند. او مدرک پزشکی خود را در سال ۱۹۵۵ از دانشگاه وین دریافت کرد و تنها چند هفته بعد به آمريکا نقل مکان کرد و در آنجا فعالیت حرفه ای موفقی در زمینه اختلالات خون داشت.اشتاینر در آمریکا خون شناسی را در دانشگاه تافتس و بیوشیمی را در موسسه فناوری ماساچوست خواند و به یک استاد تمام در دانشکده پزشکی براوان تبدیل شد.
اشتاینر در سال ۲۰۰۰ هنگامی که از پزشکی بازنشسته شد به رود آیلند بازگشت و در سن هفتاد سالگی تلاشش را برای تحصیل در مقطع کارشناسی در رشته فیزیک شروع کرد.
او که در این ماه جشن تولد ۹۰ سالگی خود را برگزار خواهد کرد بابت این موفقیت بسیار خوشحال است و می گوید که تحصیل در رشته فیزیک یک آرزوی دیرینه اش بود. وی می گوید:« وقتی در آستانه بازنشستگی از پزشکی بودم، نمی خواستم که در بازنشستگی استراحت کنم یا گاهی گلف بازی کنم، بلکه می خواستم به دنبال تحقق آرزوی دیرینه ام بروم.»
اشتاینر مسن ترین فردی در جهان نیست که مدرک دکترای خود را اخذ می کند اما بسیاری در دانشگاه براون از موفقیت او انگیزه گرفته اند. وی به دیگران توصیه می کند که مسیری را در پیش بگیرند که آن را دوست دارند.
- 15
- 1
