با حیواناتی که مدال شجاعت گرفتند بیشتر آشنا شوید

 این مدال معادل حیوانی صلیب ویکتوریاست، یک مدال شجاعت برنز که در سراسر جهان به عنوان پرافتخارترین مدالی شناخته می‌شود که به هر حیوانی در درگیری‌های نظامی داده می‌شود. سگ‌های پلیس، اسب‌ها و سگ‌های راهنمایی که کارهای شجاعانه و استثنایی غیرنظامی انجام می‌دهند هم می‌تواند باعث این مدال ارزشمند را دریافت کنند.

وینکی

در ۲۳ فوریه ۱۹۴۲، بمب افکن بوفورت و خدمه اش به دردسر جدی افتادند. دشمن به هواپیمای آن‌ها در حال بازگشت از یک ماموریت در جنگ جهانی دوم در نروژ به شدت آسیب زد. اگرچه آن‌ها هم از حمله و هم از سانحه سقوط در اقیانوس جان سالم به در بردند، اما شانس آن‌ها برای زنده ماندن زیاد نبود.

آن‌ها جایی در دریای منجمد شمالی بودند و از نزدیک‌ترین پایگاه نیروی هوایی فاصله زیادی داشتند. وقتی خدمه متوجه شدند که رادیوی آن‌ها قطع شده تنها امیدشان به کبوتر پیام رسانی به نام وینکی بود. این پرنده آزاد شد و در آن شرایط بسیار سخت ۲۰۰ کیلومتر بر فراز دریای شمال پرواز کرد.

وقتی وینکی خسته به خانه صاحبش رسید پر از روغن بود و هیچ پیامی همراه نداشت. اما این باعث نشد که نیروی هوایی ماموریت نجات خود را آغاز نکند. با محاسبه زمان فرود هواپیما، جهت باد، زمان رسیدن وینکی و اثر روغن روی سرعتش، موقعیت بمب افکن کشف شد و خدمه در عرض ۱۵ دقیقه نجات یافتند. بدون پرواز این کبوتر همه آن‌ها قطعا جان خود را از دست می‌دادند. یک سال بعد وینکی اولین حیوانی شد که به او مدال دیکین دادند.

دیزل

شاید بهترین گیرنده مدال دیکین در این مطلب دیزل، سگ پلیس فرانسوی باشد! پنج روز بعد از حملات سال ۲۰۱۵ پاریس که در آن ۱۳۰ نفر کشته شدند، این سگ بلژین شپرد در ماموریت دستگیری عامل مظنون به این قتل عام به کار گرفته شد. پلیس معتقد بود که او در آپارتمانی در حومه شمالی پاریس پنهان شده است. طی یک حمله دیزل هفت ساله برای بررسی به منطقه مورد نظر فرستاده شد.

او اولین اتاق را پاکسازی کرد. اما لحظه‌ای که وارد اتاق بعد شد، ناگهان پرید طوری که به نظر می‌رسید کسی را پیدا کرده است. پرش او باعث تیراندازی در اتاق شد و به طرز غم انگیزی دیزل از زخم‌های متعدد گلوله جان خود را از دست داد. عبدالحمید اباعود، تروریست مظنون هم در این حمله کشته شد. وقتی خبر مرگ دیزل پخش شد، افراد بسیاری درون و خارج فرانسه سوگوار شدند. حتی روسیه یک ژرمن شپرد نر به نام دوبرینیا فرستاد. در ۱۵ دسامبر ۲۰۱۵ مدال دیکین به دیزل تعلق گرفت.

سیمون

در جنگ داخلی چین در سال ۱۹۴۹ یک کشتی بریتانیایی در حادثه یانگ تزه گرفتار شد. دراین حادثه ۱۷ نفر از نیروی دریایی جان خود را از دست دادند و «سیمون» گربه کشتی  به شدت آسیب دید. با این وجود سیمون به خدمات خود ارائه دارد و در نهایت توانست تنها گربه‌ای باشد که مدال شجاعت دیکین را کسب کرده است.

طی یک محاصره ۱۰۱ روزه موش‌ها ذخیره مواد غذایی کشتی را تهدید می‌کردند. اما سیمون با ریشه کن کردن موش‌ها توانست مانع تلف شدن خدمه کشتی شود. بسیاری از ملوانان هم پس از اینکه شاهد مرگ همراهان خود بودند، حضور این گربه را تسلی بخش دیدند. وقتی نهایتا کشتی در یک نوامبر ۱۹۴۹ به پلیموث بازگشت، با سیمون مثل یک قهرمان رفتار شد. او سه هفته بعد در حالی که هنوز در قرنطینه بود از پای درآمد و با افتخارات نظامی خود به خاک سپرده شد.

پدی

پدی یک کبوتر ایرلندی بود. او برای خدمت در نیروی هوایی سلطنتی مثل هزاران کبوتر دیگر آموزش می‌دید. مهارت‌های پرواز پدی در حال خدمت در واحد نجات نیروی هوایی، مربی او را آنقدر تحت تاثیر قرار داد که در جنگ جهانی دوم به ارتش آمریکا واگذار شد تا به فرود تاریخی نورماندی کمک کند.

در عملیات ژوئن سال ۱۹۴۴ اطلاعات مهمی راجع به پیشرفت متفین به پدی سپرده شد. پدی در حال پرواز و حمل پیغام از شاهین‌های آلمانی فرار کرد و با وجود آب و هوای بد به پرواز خود ادامه داد. او پیام را تحویل داد در حالی که از همه کبوترانی که در این ماموریت بودند سریعتر عمل کرده بود. پدی به خاطر ۷۳۰ کیلومتر پرواز از نورماندی تا انگلستان در کمتر از ۵ ساعت مدال شجاعت دیکین گرفت. او بعد از جنگ به عنوان تنها دارنده مدال ایرلند شمالی به خانه خود بازگشت و تا زمان مرگش در ۱۹۵۴ به زندگی عادی خود ادامه داد.

خان

خان ژرمن شپردی متعلق به خانواده ریلتون بود. او در جنگ جهانی دوم به عنوان یک سگ کاشف مواد منفجره خدمت کرد. خان و مربی او «مولدون» با گردان شش کار می‌کردند تا نیروی‌های نازی را از جزیره والچرن بیرون بیندازند. مولدون زیر تیراندازی دشمن بود که قایقش واژگون شد و خودش و سگش را به آب انداخت. خان به سمت ساحل شنا کرد، ولی مولدون که شنا بلد نبود به دردسر بزرگی افتاد.

خان با وجود تیراندازی‌ها به سمت مولدون برگشت و او را از غرق شدن نجات داد و به خاطر این فداکاری در سال ۱۹۴۴ به او مدال دیکین داده شد. خوشبختانه خان و مولدون در ادامه جنگ جان سالم به در بردند. این سگ ژرمن شپرد به خانواده ریلتون برگردانده شد، اما برای رهبری برندگان مدال دیکین در یک نمایش دوباره با مولدون همراه شد. در این رژه، هری ریلتون پیوند قوی آن‌ها را دید و به مولدون اجازه داد خان را با خود به خانه ببرد. آن‌ها دیگر هرگز از هم جدا نشدند.

وریر

از بسیاری جهات، داستان وریر در تاریخ مدال دیکین منحصر به فرد است. او را به «اسبی که آلمانی‌ها نتوانستند بکشند» می‌شناسند و در چند نبرد خونین در جنگ جهانی اول رک ژنرال را پشت خود حمل می کرد. او پس از رسیدن به جبهه غربی در سال ۱۹۱۴ تمام مدت جنگ در در خط مقدم ماند و چهار سال خدمت کرد. او دوبار در اصطبل‌های محترق گیر افتاد. او از شلیک اسلحه‌ها و خمپاره‌ها جان سالم به در برد، زیر آوار ماند و در گل فرو رفت.

وریر بعد از جنگ به خانه اش بازگشت و در جزیره وایت با خانواده سیلی زندگی کرد تا اینکه در ۳۲ سالگی مرد. شجاعت وریر مدت‌ها پیش از آغاز مدال دیکین اتفاق افتاد، اما او فراموش نشد. او در سال ۲۰۱۴ اولین اسب جنگی شد که مدال دیکین دریافت کرده است. سه اسب دیگر پلیس بودند. علاوه بر این وریر اولین مدال دیکین جنگ جهانی اول را دریافت کرد که به عنوان یادبودی برای تمام حیواناتی که در جنگ جهانی اول خدمت کردند به او اهدا شد.

لوکا

لوکا اولین سگ نظامی آمریکا بود که این جایزه اروپایی را دریافت کرد. او یک هیبرید ژرمن شپرد/بلژین مالینویز کاشف بمب بودکه یک بار به عراق و یک بار به افغانستان رفت. لوکا در دوران خدمتش در نیروی دریایی، ۴۰۰ سرباز را هدایت کرد و هیچ یک از سربازان جان خود را بر اثر انفجار از دست ندادند. اما در آخرین ماموریتش در افغانستان در سال ۲۰۱۲، یک بمب موقت را شناسایی کرده بود که یک بمب دیگر زیر او منفجر شد.

لوکا در این انفجار زنده ماند، اما به شدت آسیب دید و سوخت. مربی او فورا او را به یک جای امن برد و سعی کرد پای آسیب دیده اش را ببندد و با اورژانس تماس گرفت. با وجود درمان‌های سریع یکی از پاهای جلوی او قطع و در نتیجه بازنشسته شد. او در طول خدمتش، نزدیک به ۴۰ دستگاه انفجاری را کشف کرد. لوکا در سال ۲۰۱۶ به پاس جلوگیری از مرگ بسیاری از زنان و مردان نظامی مدال دیکین دریافت کرد.

گاندر

گاندر یک سگ نیوفاوندلند بزرگ بود. وقتی صاحبانش او را به تفنگداران سلطنتی کانادا دادند آن‌ها او را به عنوان یک حیوان خوش یمن پذیرفتند. اما خیلی زود گاندر ثابت کرد که چیزی بیش از عامل خوش شانسی برای یگان خود است. در سال ۱۹۴۱ و در جنگ جهانی دوم به تفنگداران سلطنتی دستور داده شد که از جزیره هنگ کنگ در مقابل ژاپنی‌ها حفاظت کنند. گاندر هم با سربازان رفت و شجاعت خودش را در این نبرد نشان داد.

او دو بار شجاعانه به دشمن حمله کرد. اولین بار وقتی سربازان ژاپنی در ساحل جزیره فرود آمدند. دومین بار وقتی نیروهای دشمن به سربازان زخمی کانادایی نزدیک شدند آن‌ها را عقب نشاند. سومین عمل قهرمانانه او به قیمت جانش تمام شد. در نبرد لی مون، یک نارنجک به سمت پیاده نظام‌ها پرتاب شد. گاندر شجاع نارنجک را با دهانش گرفت و از آن دور کرد و جان سربازان را نجات داد. متاسفانه، گاندر فداکار در این انفجار جان خود را از دست داد. او در سال ۲۰۰۰ مدال شجاعت دیکین را دریافت کرد و اولین حیوانی شد که از کانادا این مدال را گرفته است.

راسل

در حمله ۱۱ سپتامبر مایکل هینگسون در طبقه هفتاد و هشتم برج شمالی بود. این موقعیت حتی برای کسانی که سالم بودند هم به اندازه کافی کشنده بود، چه برسد به هینگسون که نابینا بود و تنها سگ راهنمایش، راسل بود که می‌توانست به او کمک کند. این سگ لابرادور زرد صاحبش و ۳۰ نفر دیگر را بیش از ۱۰۰۰ پله به پایین هدایت کرد و هینگسون را به ایستگاه مترو رساند.

هنگام خروج آن‌ها برج جنوبی در حال فروریختن بود با این حال راسل از سر و صدا و آواری که به او برخورد می‌کرد نترسید و به کار خود ادامه داد. راسل جایزه سال سگ قهرمان آمریکایی را در سال ۲۰۱۱ و مدال شجاعت دیکین را به خاطر عملکرد فوق العاده اش با وجود شرایط سخت دریافت کرد. مدال او با سگ راهنمای دیگری که مالکش را از این برج‌ها نجات داد مشترک بود. هر دو سگ راهنمای نابینایان بودند.

 ترجمه از الهام مظفری