در چنین شرایطی، پرده‌های تختخواب کمی حریم خصوصی را فراهم می‌کردند. اما اگر می‌خواستید خلوت و پوشیدگی واقعی داشته باشید، مجبور بودید در تخت‌های جعبه‌ای بخوابید. در بسیاری از خانه‌های روستایی اسکاتلند، فرانسه و بخش‌هایی از هلند و انگلستان، مردم داخل جعبه‌های تختخواب می‌خوابیدند که در واقع اتاقک‌های چوبی بودند که یک تخت درون آن قرار داشت و می‌توانستید هنگام خواب در جعبه را ببندید.
برخی از این اتاقک‌ها مثل مبلمان مستقل بودند، اما بقیه داخل طاقچه‌ها و تورفتگی‌های خانه ساخته شده و به ساختار خانه متصل بودند. برخی هم به جای در، پرده داشتند که وقتی آن را می‌کشیدید، یک کابین نیمه خصوصی دنج و خوب ایجاد می‌شد.
علاوه بر حریم شخصی، این گرمای بدن داخل این فضای محصور کوچک داخل می‌ماند و فرد را در زمستان گرم نگه می‌داشت. همچنین این تخت‌ها افراد در مقابل متجاوزان، گرگ‌ها و سایر حیواناتی که وارد خانه می‌شدند تا حدودی حفظ می‌کردند. کشاورزان هنگامی که برای کار به مزارع می‌رفتند، بچه‌های خود را داخل این جعبه‌ها نگه می‌داشتند.
بسیاری از این جعبه‌ها یکی دو قفسه زیر تخت، بالای تخت و گاهی نزدیک سقف داشتند که به عنوان کمد به کار می‌رفت. در برخی مناطق در جعبه‌ها با پیچ و مهره یا قفلی از بیرون محکم می‌شد تا وقتی شخص با گنجینه‌های قفسه‌های اطرافش به خواب می‌رود، یا در طول روز برای کار بیرون می‌رود، درهای آن را محکم ببندد.
در نهایت این جعبه‌ها به یک مبلمان شیک و مد روز تبدیل شدند و حتی خانه‌های بزرگتر با چند اتاق خواب و بدون نیاز مبرم به حریم خصوصی هم شروع به استفاده از آن‌ها کردند. بسیاری از کابینت‌سازان قرن هجدهم جعبه‌های تختخواب مخفی طراحی کردند که به شکل کمد لباس یا میز پادیواری بودند یا زیر کشو‌ها و قفسه‌های کتاب قرار می‌گرفتند.
استفاده از این اتاقک‌ها از قرن نوزدهم با افزایش نگرانی درباره بهداشت و هوای مانده کم‌کم منسوخ شد، اما در بسیاری از بخش‌های اسکاتلند، تا دهه ۱۹۰۰ همچنان از آن‌ها استفاده می‌کردند.
- 14
- 1
