اگرچه بطور کلی می دانیم که ورزش از جهات مختلف برای بدن مفید است با این وجود دانشمندان همچنان به بررسی جنبه های جالب پیرامون این رابطه می پردازند. بررسی که به تازگی توسط گروهی از محققان آلمانی انجام گرفته نشان می دهد که تغییرات جزئی در فعالیت بدنی منظم، مانند بالا رفتن از پله ها به جای استفاده از آسانسور، میتواند به جلوگیری از کاهش حجم مغز در نتیجه ی افزایش سن که عامل برخی بیماریها است، کمک کند.
به گزارش ایسنا به نقل از نیواطلس، تحقیقات نشان داده که چگونه ورزش می تواند به مبارزه با برخی از اثرات پیری کمک کند. این موارد شامل مطالعاتی است که نشان می‌دهند فعالیت بدنی منظم میتواند به حفظ خاصیت ارتجاعی قلب کمک کند، اختلالات شناختی خفیف را کاهش دهد و هورمون هایی را ایجاد کند که از ابتلا به بیماری آلزایمر (Alzheimer's disease) و زوال عقل جلوگیری می کنند. دانشمندان مرکز آلمانی بیماری های تخریب کننده عصبی (DZNE) با بررسی تأثیرات ورزش بر مناطق خاصی از مغز، به دنبال این هستند که به این شواهد رو به رشد بیفزایند.
فابین فاکس (Fabienne Fox)، نویسنده ارشد این مطالعه می گوید:در تحقیقات قبلی، مغز معمولاً بطور کلی در نظر گرفته می شد. هدف ما این بود که نگاهی دقیقتر به مغز بیندازیم و دریابیم که فعالیت بدنی بر کدام مناطق مغز بیشترین اثر را دارد.
برای انجام این کار، دانشمندان از داده های مربوط به بیش از ۲۵۰۰ فرد ۳۰ تا ۹۴ ساله استفاده کردند. مطالعات آنها شامل تجزیه و تحلیل حجم مغز و ضخامت قشر آن از طریق تصویربرداری از مغز (MRI) و ارزیابی فعالیت بدنی این افراد بود. شرکت کنندگان باید به مدت هفت روز یک شتاب سنج را روی بدن خود نصب می کردند.
فاکس می گوید:ما نشان دادیم که فعالیت بدنی تأثیر قابل توجهی بر تقریباً تمامی نواحی مغز می گذارد. به طور کلی، میتوان گفت که هر چه فعالیت بدنی بیشتر و شدیدتر باشد، نواحی مختلف مغز بزرگ تر هستند. ما این موضوع را به طور خاص در هیپوکامپ مشاهده کردیم که مرکز کنترل حافظه در نظر گرفته می شود. بزرگتر بودن حجم مغز، بر مقابله با تخریب عصبی اثر می گذارد.
دانشمندان بزرگ ترين و تقریبا ناگهانی ترین افزایش حجم در مغز را هنگام مقایسه افراد غیرفعال بالای ۷۰ سال با اشخاص نسبتاً فعال مشاهده کردند.
احمد عزیز، نویسنده این مطالعه، می گوید: در اصل، این خبر بسیار خوبی است. به ویژه برای کسانی که تمایلی به ورزش ندارند. نتایج مطالعه ما نشان می دهد که حتی تغییرات رفتاری کوچک، مانند ۱۵ دقیقه پیاده روی در روز یا بالا رفتن از پله ها به جای استفاده از آسانسور، ممکن است تأثیر مثبت قابل توجهی بر مغز داشته باشد و به طور بالقوه با از دست دادن مواد مغزی مرتبط با افزایش سن و رشد بیماری ها مقابله کند. افراد مسن می توانند از افزایش اندک فعالیت بدنی خود سود ببرند.
تجزیه و تحلیل ژنتیکی نواحی از مغز که بیشتر تحت تاثیر فعالیت بدنی قرار می گیرند، نشان داد که این مناطق میزبان مقادیر بالایی از میتوکندری هستند که انرژی بدن ما را تامین می کنند ولی برای انجام این کار به اکسیژن زیادی نیاز دارند.
عزیز می گوید:در مقایسه با سایر نواحی مغز، این منطقه نیاز به افزایش جریان خون دارد. این امر بطور ویژه در طول ورزش تضمین می شود و به همین دلیل است که این نواحی از ورزش سود می برند.
این تجزیه و تحلیل همچنین همپوشانی زیادی را در ژن های تحت تأثیر فعالیت بدنی و ژن هایی که تحت تأثیر بیماری هایی مانند آلزایمر و بیماری پارکینسون (Parkinson's Disease) قرار دارند، نشان داد. این یک توضیح احتمالی برای وجود مزایای محافظتی ورزش در برابر این نوع بیماری ها ارائه می دهد.
فاکس می گوید: ما با نتایج خود، می خواهیم انگیزه بیشتری برای فعال تر شدن از نظر بدنی ایجاد کنیم. فعالیت بدنی حتی به میزان متوسط میتواند کمک کننده باشد. بنابراین، این تنها یک تلاش کوچک با تأثیری بزرگ است.
این تحقیق در مجله "Neurology" منتشر شده است.
- 10
- 1
