آیتالله محسن اراکی، دبیرکل مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی و نماینده استان مرکزی در مجلس خبرگان رهبری در بخشی از گفتوگوی اخیر خود با فارس، همه مشکلات موجود در کشور را به دولت نسبت داده و در عین حال از مماشات یا خویشتنداری جبهه نیروهای انقلاب در برابر دولت سخن گفته و تأکید کرده که دولت را طرفدارانش نگه نداشتهاند بلکه خویشتنداری نیروهای انقلاب است که دولت را نگه داشته. او البته تلویحاً تهدید هم کرده که اگر یک مقدار بخواهد این خویشتنداری را از دست بدهد و کم کند، معلوم میشود چه وضعیتی دولت دارد.»
درباره اینکه بیان این سخنان در شرایطی که کشور نیازمند انسجام ملی بیشتر است چه پیامدهایی دارد و ادعاهای آیتالله اراکی چقدر صحت دارد، با آیتالله سیدهاشم بطحایی، نماینده استان تهران در مجلس خبرگان رهبری گفتوگو کردهایم. این استاد دانشگاه و حوزه بیان چنین نظراتی را در حکم بهانه دادن به دشمن میخواند.
اینکه شخصیتی سیاسی و دینی در سطح آیتالله اراکی، تلویحاً رئیس جمهوری را غیرانقلابی معرفی کند یا بگوید که نیروهای انقلابی با دولت مماشات میکنند، وگرنه اتفاقات دیگری میافتد، این امر در داخل چه پیامدی دارد و چه پیامی به خارج مخابره میکند؟
بدون آنکه حاشیهای بروم و بخواهم طرفی را محکوم کنم، باید بگویم آقای روحانی از مبارزان انقلاب است و از آغاز انقلاب و در دوران جنگ، همه جا بوده و هست. از این رو این صحبتها را زمینهساز دل آزردگی میدانم، به این معنی که تاریخ و سابقه فعالیت آقای روحانی مشخص است. اصلاً نمیفهمم که در چنین سخنانی، معنای انقلاب چیست؟
مگر انقلاب غیر از این بود که یک رژیم وابسته به غرب که به ملت خود پشت کرده و استقلال کشور را فروخته بود، از میان برداشته شد و در انقلابی با زعامت امام راحل، استقلال سیاسی، اقتصادی و نظامی و فرهنگی کشور به کشور بازگشت؟ یکی از نیروهای انقلابی همین آقای روحانی بود که به همراه شخصیتهایی چون رهبر معظم انقلاب که نقش برجستهای در انقلاب داشتند، همه بودند، دست به دست هم دادند و توانستند که این کشور را از دست بیگانه نجات بدهند.
شاید منظورشان این بود که آقای روحانی تغییر کرده است.
مگر روحانی حرکتی بر ضد انقلاب انجام داده است؟ موضعگیریهای اخیر ایشان در قرقیزستان و تاجیکستان یا رویکردهای ایشان در مسأله برجام، آیا خلاف مصالح ملت و خلاف استقلال بوده است؟
آیتالله اراکی، حتی اضافه کرد که امروز نیروهای انقلابی با دولت مماشات میکنند، وگرنه اتفاقات دیگری برای دولت میافتاد.
این صحبتها تنها باعث القای دوگانگی میان نیروهای انقلاب و کشور میشود، درحالی که امروز آقای روحانی و دولت، با سپاه، ارتش، مجلس و قوه قضائیه و مقام معظم رهبری، زاویهای ندارد. به نظر من این صحبتها جز اینکه بهانه به دست دشمن میدهد، خاصیت دیگری ندارد.
اتفاقاً یکی از بحثها همین است که آیا چنین جدلهای سیاسی در شرایط فعلی، به نفع کشور خواهد بود؟
دیدید که وقتی مقام معظم رهبری اساساً ترامپ را قابل جواب دادن ندانستند، چه فضای خوبی به نفع جمهوری اسلامی ایران، در داخل و خارج ایجاد شد. همه ما هم باید در همین راستا حرکت کنیم، نه اینکه ناگهان یک صحبت موجآفرینی بر زبان بیاوریم. زیرا اگر یک روزنه برای دوگانگی در کشور ایجاد شود، مثل همین ادعا که دولت با نیروهای انقلابی زاویه و مشکل دارد، دشمن سوء استفاده میکند. ضمن اینکه ما در کشور ناراضی هم داریم. مگر سلطنتطلبها، منافقین و سایر جریانهای مخالف نظام در کشور نیستند؟ وقتی ما زمینه و روزنهای برای دوگانگی میان دولت و سایر ارکان نظام و بخشهای کشور ایجاد کنیم، این جریانها از این فرصت استفاده میکنند.
در ماجرای دی ماه ۹۶ هم شاهد بودیم که با زمینهای که برخی نیروها در مشهد ایجاد کردند، فرصتی برای گسترش اعتراضات در سراسر کشور فراهم شد، یا در جریان حمله به سفارت عربستان، خسارت آن به کل نظام و دولت رسید.
در این صورت، نه تنها نمیتوان از مماشات با دولت گفت، بلکه دیدیم که این حرکتهای ضد دولت، در نهایت به ضد نظام تبدیل میشود.
الان در همین فضا که امریکاییها و صهیونیستها و سعودیها به دنبال بهانه و فضاسازی علیه کشور هستند، القای دوگانگی درست مانند روزنهای است که باعث میشود آنان استفاده کنند. در حالی که اگر ببینند جامعه مانند پولاد جلوی آنان ایستاده است، به گونه دیگری عمل میکنند. ما با این حرفها توفیقات برجستهای همچون سخنان رهبری خطاب به نخست وزیر ژاپن را هم به حاشیه میبریم و انسجام پولادینی که در کشور مقابل امریکا ایجاد شده را هم زیر سؤال میبریم. مطابق حدیثی از امام صادق(ع)، «کسی که زمان خود را بشناسد، سخنانی را بر زبان نمیآورد که بهانهای به دست دشمنان بدهد.» من متأسف هستم از کسانی که به دلیل ناآشنایی با زمان، بهانه به دست دشمن میدهند.
نکته دیگری که هم از سوی آیتالله اراکی گفته شد و هم به تازگی برخی تکرار میکنند، این است که مشکلات کشور را به انتخابهای مردم در طول انقلاب نسبت میدهند و معتقدند اگر روزی به سمت انسجام مدیریتی برویم و انتصاب مدیران، غیر از انتخاب مردم باشد، هماهنگی در کشور بیشتر میشود.
جدا و منهاکردن مردم از انقلاب حرفهای بسیار خطرناکی است، آن هم در شرایطی که امام(ره) و رهبری، بارها و بارها از مردم و نقش و تأثیر آنان حرف میزنند. اصلاً مگر قدرت حضرت امام(ره) از امام علی(ع) بیشتر بوده است؟ مشکل ائمه(ع) این بود که مردم در صحنه نبودند. مگر همین مردم جنگ را به پیروزی نرساندند؟ روزی یک نفر نزد امام صادق(ع) آمد که چرا در خانه نشستهاید و اعتراض نمیکنید؟ حضرت فرمود ما از شما گلایه داریم، اگر شما ما را تنها نمیگذاشتید، بنی امیه نمیتوانست این کارها را انجام بدهد. امروز هم، اگر این مردم نبودند، نه تنها انقلاب پیروز نمیشد، بلکه نظام تا به امروز نمیتوانست این همه موفقیت کسب کند.
اگر بگوییم مشکل ما این است که مردم، رئیس جمهوری و دولتها را انتخاب کردند، این حرف بسیار عجیب و بسیار بعید است و من بعید میدانم کسی چنین حرفی بزند.
گفتند اگر مردم در انتخابهای خود دقت میکردند و افراد دیگری را برمیگزیدند، ما مشکلات مدیریتی نمیداشتیم.
مثلاً چه کسی را ا نتخاب میکردند و چه میکردند؟ اگر قرار است انتخاب مدیران از طریق انتخابات نباشد و به صورت شخصی انجام شود، این یعنی بازگشت به همان زمان قبل انقلاب. زیرا در گذشته هم مقامها را خود دستگاه انتخاب میکرد و مردم دخالتی نداشتند، خودشان از صندوق درمیآوردند و نمایندهها را مشخص میکردند. اتفاقاً اهمیت جمهوری اسلامی ایران در این است که انتخابات مردمی است و ما قائل به مردم سالاری دینی هستیم.
رهبری هم تأکید کردند که من مردم سالاری دینی را پذیرفتهام.
اساساً انتخابات برگزار میشود تا مردم نمایندگان خود را، چه در دولت، چه در مجلس و چه در مجلس خبرگان رهبری انتخاب کنند. مگر قرار است نمایندگان از طرف چه کسی انتخاب شوند، آیا غیر از مردم انتخاب کنند؟ من واقعاً از این صحبتها تعجب میکنم.
گذشته از این حرفها، آیتالله اراکی به ویژگیهای فردی مدیران عالی همچون آقای ظریف هم طعنه زدند و گفتند تدین ایشان مانند آقای بازرگان است.
وقتی آقای اردشیر زاهدی که داماد شاه، زمانی هم سفیر و زمانی هم وزیر خارجه رژیم گذشته بوده، از وزیر خارجه ما تعریف میکند، معنایی جز این ندارد که از ابتدای انقلاب تاکنون چنین وزیر خارجه متدینی نداشتهایم. آیا انتظار داریم بلاتشبیه امام صادق(ع) وزیر خارجه ما شوند؟ ضمن اینکه درباره مقایسه ایشان با آقای بازرگان، «اثبات شیء نفی ما ادا» نمیکند، اما آقای بازرگان هم از سوی امام انتخاب شد، آیا امام(ره) را هم زیر سؤال میبرید؟ ظریف میان وزرای خارجه کشورهای جهان از نظر دیانت، فراست و اعتقاد و ولایی بودن، منحصر به فرد است؟ چرا نیروهای خوب خود را دلسرد و آزرده کنیم؟ کسی که نفی میکند باید جایگزین بهتری هم معرفی کند، آیا من بهتر کار کردم که دیگران را نفی میکنم؟
ابتدای صحبتها اشاره کردید که دوگانگیها باعث میشود دشمنان از آن سوء استفاده کنند، پیامد داخلی آن چیست؟ مثلاً وقتی مردم بشنوند که مشکلات کشور ناشی از انتخاب آنان بوده است، چه خواهند گفت؟
اکنون ما در آستانه انتخابات هستیم، در این صورت مردم خواهند گفت اگر انتخاب ما بد است، بروید خودتان انتخاب کنید. این درحالی است که مقام معظم رهبری بارها و بارها مردم را به حضور گسترده در انتخابات تشویق کرده و میکنند، ضمن اینکه حضور مردم پای صندوقها دشمن شکن است. اما دشمنان روی این جملات دست میگذارند که ای مردم، این هم دست مریزادی است که به شما گفته شد و بدی دولت زیر سر شما ملت است. این حرف بسیار سنگینی است که بگویید بدی دولتها ناشی از انتخاب مردم است. مردم هم بگویند حالا که مقصر ما هستیم، بروید خودتان انتخاب کنید.
نیم نگاه
اساساً انتخابات برگزار میشود تا مردم نمایندگان خود را، چه در دولت، چه در مجلس و چه در مجلس خبرگان رهبری انتخاب کنند. مگر قرار است نمایندگان از طرف چه کسی انتخاب شوند، آیا غیر از مردم انتخاب کنند؟ من واقعاً از این صحبتها تعجب میکنم
مرتضی گل پور
- 15
- 2