يكي از سربازان ژاپني به نام شوييچي يوكويي كه در زمان پايان جنگ جهاني دوم ۳۰ ساله بود، در يكي از جزاير اقيانوس آرام نگهباني مي‌داد و همراه برخي از ژاپني‌هاي ديگر براي سال‌ها در پست نگهباني خود بودند و هيچ خبري از پايان جنگ نداشتند، و باور نمي‌كردند كه ژاپن تسليم شده باشد، لذا او به همراه دو سرباز ديگر براي سال‌هاي زيادي به حضور نظامي خود در جنگل‌هاي استوايي آن جزاير ادامه داد. دو نفر هموطن او ۳۰ سال بعد در جريان يك سيل كشته شدند، و يوكويي تنها ماند. او حتي اعلاميه‌هاي پايان جنگ جهاني دوم را كه از هواپيما بر جنگل ريخته شده بود را ديده بود، ولي آن را تبليغات دروغين دشمن مي‌پنداشت. او شب‌ها از مخفيگاه زيرزميني بيرون مي‌آمد و مشغول شكار و جمع‌آوري ميوه مي‌شد و از گياهان محلي لباس مي‌دوخت و به تنهايي در يك غار كه سنگر او بود زندگي مي‌كرد. خلاصه ۲۷ سال بعد دو نفر ماهيگير او را ديدند ولي يوكويي كه فكر مي‌كرد آنان دشمن هستند به آنان حمله كرد. آنان او را گرفتند و از جنگل بيرون بردند. جالب اينكه هنگام برگشت به ژاپن مثل يك قهرمان از او استقبال كردند و او گفت: «من با خجالت بسيار برگشتم، من شرمنده‌ام كه زنده به وطن برگشتم.» او را به كاخ امپراتوري بردند، بدون اينكه امپراتور را ببيند، تعظيم كرد و گفت: «اعليحضرتا من به كاخ بازگشتم. از اينكه نتوانستم به خوبي به شما خدمت كنم تاسف مي‌خورم. درست است كه دنيا تغيير كرده اما عزم من براي خدمت به شما هيچگاه تغيير نخواهد كرد.»
اين داستان واقعي را نوشتم تا بپردازم به نحوه برخورد نامزدهاي اصولگرا و برخي از هواداران‌شان در انتخابات اخير. اول از همه رقباي آقاي روحاني در ويديويي كه منتشر كردند، ظاهرا توجه چنداني به نتايج انتخابات و مسائلي كه پيش آمد نداشتند و همچنان به كسب چهار راي حلال تاكيد كردند. در حالي كه ديدار با تتلو و آوردن كنسرت دي‌‌‌جي و انواع و اقسام هدايا و تهمت‌ها و... را ناديده مي‌گيرند و فقط به اقدامات قانوني دولت اعتراض مي‌كنند. البته قصد ما اين نيست كه بگوييم اين طرف هيچ كاري نكرد ولي در برابر كارهاي آنان قابل مقايسه نبود. ايشان بدون آنكه نامي از آقاي رييس‌جمهور ببرند يك تبريك سرپايي گفته‌اند و صدها برگ شكايت را روانه شوراي نگهبان كرده‌اند؟! و جالب اينكه برخي از هواداران وي كه خيلي هم عصباني هستند به مراجع بالاتر و از طريق تجمع طبعا غيرقانوني شكايت برده‌اند. البته خوب شد كه ستاد رقيب آقاي روحاني اين كار را ممنوع كرد. ولي بخش جالب ماجرا بيانيه ديگر رقيب آقاي روحاني است. كسي كه انصراف داد و اصولا تا پايان انتخابات دوام نياورد. نكته جالب اين بيانيه تكرار بحث ۴درصد و ۹۶ درصد است. گويي كه مرغ سياست ايشان و دوستان اصولگرا يك پا دارد. ايشان اصلا توجه ندارند كه انتخابات تمام شد و حدود ۶۰درصد به كسي راي دادند كه به نظر وي نماينده ۴درصدي‌ها بود!! اگر آن‌طور كه آقاي قاليباف نوشته‌اند مردم در اين انتخابات باشكوه شركت كردند، بايد به تبعات اين عقيده نيز ملتزم بود. يكي از تبعات و الزامات اين انتخاب از نظر مردم نفي ايده موهوم ۴ درصد و ۹۶ درصد در برنامه ايشان است. در دوره انتخابات چنين ادعايي قابل درك بود، هرچند نادرست بود، ولي حالا كه مردم راي داده‌اندچگونه مي‌تواند همچنان كرسي سخنگويي مجازي و خيالي ۹۶درصدي‌ها را براي خود منظور دارد؟
اصولگرايان محترم با تخت‌گاز وارد انتخابات شدند، حالا برايشان سخت است كه تن به آن دهند و همچنان مي‌خواهند در فضاي پيش از انتخابات باقي بمانند و احتمالا ۴ سال ديگر نيز با همين دست فرمان وارد انتخابات خواهند شد. اصولگرايي محترم است ولي پذيرش تغييرات نيز ضروري است. بهترين راه براي بازسازي سياسي يك نيروي اجتماعي، پذيرش شكست است. اين گام اول است؛ تسليم شدن در برابر شكست، گام اول براي بازسازي است. اشتباهي كه برخي از اصلاح‌طلبان مرتكب شدند، اين دسته از اصولگرايان به نحو ديگري در حال ارتكاب آن هستند. اگر اصولگرايان يا نامزدهاي آنان گمان كنند كه مرغ‌شان يك پا دارد و معتقد باشند كه آراي طرف مقابل آنان مساله دارد يا شعارها و شيوه‌هاي اصولگرايان همچنان درست است و هيچ مويي لاي درز آن نمي‌رود، در اين صورت بايد گفت كه دچار وضعيت يوكويي شده‌اند. بايد دوستانه گفت كه جنگ تمام شده بايد از جنگل بيرون آمد و زندگي جديدي را براي ساختن جهاني بهتر آغاز كرد. جالب است بدانيد كه آن سرباز ژاپني هنگامي كه به ژاپن بازگشت، طرفدار صلح شد و خود را با تغييرات پيش آمده تطبيق داد، هرچند هنوز برخي از اصول گذشته خود را حفظ كرده بود ولي اگر او از همان پايان جنگ تن به واقعيت مي‌داد، احتمالا نقش سازنده‌تري در ژاپن ايفا مي‌كرد.
- 15
- 1
