جریان‌های سیاسی به جای حذف یکدیگر، راه تعامل پیش گرفتند

محمد نیشابوری در گفت‌وگو با ایسنا در ارتباط با تغییر رویکرد جریان‌های سیاسی کشور طی سال‌های گذشته گفت: بعد از انقلاب تا کنون چند دوره تاریخی را سپری کردیم که فعالین سیاسی کشور کندروی و تندروی‌هایی داشته و نتایجی که به دست آوردند، نتایج عبرت آموز بوده است. برخی در اوایل انقلاب روحیاتی  داشتند که باعث درگیری‌ها و بروز تعارضاتی میان جریان‌های سیاسی کشور شدند. نمونه بارز آن برخوردی بود که با دکتر ابراهیم یزدی و با مجموعه نهضت آزادی شد.

وی ادامه داد: مجددا این اتفاق در سال ۶۴ -۶۵ رخ داد. جناح راست آن زمان با جناح چپ درگیری‌هایی پیدا کرد و باعث شد که مجمع روحانیون مبارز در یک تنگنا و عزلتی قرار بگیرد. متاسفانه این رویه درسال ۷۶ با روی کار آمدن اصلاح طلبان نیز به صورت معکوس رخ داد. در آن برهه تندروی‌هایی از طرف جناح اصلاح طلب اتفاق افتاد.

این فعال سیاسی اصلاح طلب یادآور شد: برخوردهای تندی که این جریان با دیگران انجام داد و حتی تندروی‌هایی که علیه آیت الله هاشمی رفسنجانی  کردند خاطرات تلخی را به ذهن می‌آورد. با اینکه اصلاح طلبان در سال ۸۴ خواستند که تندروی‌هایشان را جبران کنند اما زمان  گذشته بود و برای جبران دیر شده بود.

وی افزود: درسال ۸۴ مجموعه اصولگرایان سکان اداره کشور را به عهده گرفتند و رفتارهای تند و نابخردانه ای را با جریان اصلاحات شکل دادند. اقدام به حذف چهره‌های اصلاح طلب داخل دولت کردند، آنها را خانه نشین کردند، با انواع سندسازی‌ها تهمت زدند و نتایج تلخی را به کشور تحمیل کردند.

نیشابوری با بیان اینکه  در سال ۹۲ جناح‌های سیاسی کشور به یک نوع تعقل گرایی روی آوردند، افزود:  جناح‌های سیاسی تصمیم گرفتند که نوعی تعامل را درمیان خود شکل دهند. نمونه بارز آن را در خانه احزاب می‌بینیم. خانه احزاب ایران متشکل از جناح‌های مختلف سیاسی و گرایشات فکری هستند که به صورت مساوی کرسی‌ها را بین خود تقسیم کردند. البته اگر رای گیری می شد و انتخاب اعضای شورای مرکزی به مجمع عمومی واگذار می شد قطعا با توجه به تعدد احزاب اصلاح طلب مجوزدار می‌توانستند کرسی های بیشتری را به دست آورند.

این عضو حزب اسلامی کارهمچنین گفت: هر دو مجموعه سیاسی کشور به این نتیجه رسیدند که با هر نوع گرایش فکری که دارند، به جای حذف کردن یکدیگر و فشار آوردن به کشوربا یکدیگر تعامل کنند. در مجلس دهم نیز دیدیم که چهره‌های معتدل توانستند با لیست امید همکاری کنند. اگر همین تعقل‌گرایی و اعتدال در رفتارهای سیاسی ادامه پیدا کند توسعه کشور زودتر محقق می شود.

وی خاطر نشان کرد: می توان اصلاح طلب بود و در عین حال با سایر احزاب و  گروه های سیاسی دیگر تعامل داشت. از سوی دیگرهم انقلابی بودن تعارضی با تعقل‌گرایی و اصلاح طلبی ندارد. می شود با تعقل، مدارا و تامل کار کشور را پیش بردبه توسعه فکر کرد و همکاری کرد.

نیشابوری در پیش بینی آینده دوجریان سیاسی اصلی کشور گفت: اگرهمین روند ادامه پیدا کند فکرمی کنم مجموعه عقلای کشورمی توانند امور اقتصادی،اجتماعی وسیاسی کشور را دردست داشته و ما درسال های آینده وضع مطلوب‌تری نسبت به گذشته ای که در آن افراطی گری ها حرف نخست را می زد، داشته باشیم.