به گزارش صبا، با اینکه بعد از بازی در نقش نازنین با سیر نزولی پیشنهادات سینمایی مواجه شد اما نشاندن لبخند روی لبان مخاطب را جزو علائق خود به‌شمار می‌آورد و از این بابت احساس رضایت دارد. فرناز رهنما بانوی بازیگری است که این شب‌ها او را در نقش نسرین مقدم در سریال «هشت‌ونیم دقیقه» از شبکه دو سیما می‌بینیم، کاراکتری جدا از ورطه طنز که ویژگی‌های مختص به خود را دارد. رهنما در این مجموعه تلویزیونی در مقابل کارگردان کار یعنی شهرام شاه‌حسینی دیالوگ گفته و بازی کرده، کارگردانی که برای اولین‌بار با او همکاری داشته است. گفت‌و‌گوی «صبا» با فرناز رهنما را در قالب پرسش و پاسخ‌هایی صمیمانه می‌خوانید.
بعد از مجموعه «ساختمان پزشکان» به‌نظر می‌رسد نقشتان در سریال «هشت‌ونیم دقیقه» دومین نقش پررنگ شما در تلویزیون باشد، خودتان این موضوع را تایید می‌کنید؟
راستش من این‌طور فکر نمیکنم، باید دید تعریف از نقش پررنگ چیست، اگر تاثیرگذاری نقش و محوریت قصه مدنظر باشد من می‌توانم با اطمینان کامل بگویم تمام نقش‌هایی که تا‌به‌حال بازی کرده‌ام دارای یک مختصات مشترک بوده‌اند، مختصاتی که برای یک نقش در نظر می‌گیرم شامل تاثیرگذاری، هویت و عملکرد آن است. اینکه «ساختمان پزشکان» نسبت به کارهای دیگر خیلی دیده شده بحثی است که از زوایای مختلف می‌توان به آن پرداخت؛ به‌عنوان مثال شاید یکی از دلایل، ۴۵ قسمتی بودن یا متن آن باشد و دلایل بی‌شمار دیگری؛ بنابراین اگر به این شکل به قضیه نگاه کنیم همه نقش‌های من پررنگ بوده‌اند اما بعضی از آنها بیشتر دیده شده‌اند.
خودتان به کدام نقش علاقه بیشتری دارید؟
هر دو، به هردو ژانر یعنی طنز و درام علاقه دارم و مایلم با ایفای نقش‌های مختلف، از قابلیت‌های خودم آگاهی پیدا کنم که بتوانم در هر نوع نقشی به‌خوبی ظاهر شوم تا برای تماشاگر نیز قابل‌باور باشد.
کاراکتر نسرین مقدم در «هشت‌ونیم دقیقه» از لحاظ جایگاه این نقش در کارنامه کاری‌تان، با نقش نازنین در «ساختمان پزشکان» برابری می‌کند؟
دوست دارم نقش، قصه را پیش ببرد؛ به‌طوری که اگر نقش مورد‌نظر را از مجموعه حذف کنیم باعث ناقص شدن کار شود من این‌طور نقش‌ها را می‌پسندم و کار میکنم. در تمامی کارهای قبل از «ساختمان پزشکان» مثل مجموعه «زیرزمین»، «مامور بدرقه» و چه بعد از آن، در سریال‌هایی مانند «هفت سنگ»، «یادداشت‌های یک زن خانه‌دار» و حتی «هشت‌ونیم دقیقه» همیشه سعی کرده‌ام این موضوع را رعایت کنم؛ بنابراین نقش‌هایی که ایفا کرده‌ام همگی دارای ویژگی‌های مشترکی برای پذیرش و کار کردن بوده‌اند.
شما چندسالی است که متاهل هستید؛ چقدر همسرتان در انتخاب نقش‌ها راهنمای شما است؟ تایید و تکذیب یک نقش از جانب او تا چه حد در تصمیم‌گیری پذیرش آن نقش برایتان تعیین‌کننده است؟
مشورت‌های زیادی در این زمینه با او میکنم و نظراتش راجع به انتخاب‌هایم را بسیار زیاد قبول دارم، همسرم در عرصه هنر فعالیت دارد و درحال‌حاضر هم در اجرای یک تئاتر به‌عنوان آهنگساز و نوازنده حضور دارد، به‌همین علت به‌طور دقیق در جریان جزئیات این حرفه قرار دارد، فکر میکنم خیلی آگاهانه من را راهنمایی می‌کند، علی‌الخصوص زمانی که تئاتر کار میکنم تشویق‌های بیشتری از او می‌بینم.
شهرام شاه‌حسینی را از چه زمانی می‌شناسید و چه شد که به این پروژه پیوستید؟
تا قبل از پیوستن به پروژه «هشت‌ونیم دقیقه» با ایشان آشنا نبودم و بعد از دعوت برای همکاری در این سریال با او آشنا شدم.
پیشنهاد بازی در این نقش چگونه مطرح شد؟
دستیار برنامه‌ریز مجموعه با من تماس گرفتند و پیشنهاد حضور در سریال را مطرح کردند، در ابتدا سه قسمت از فیلمنامه را که تا آن زمان آماده بود خواندم و ارتباط بسیار خوبی با آن برقرار کردم و علاقمند شدم، بعد از آن هم تمایل خود برای همکاری با این مجموعه تلویزیونی را اعلام کردم.
ویژگی اصلی سریال «هشت‌ونیم دقیقه» از نگاه شما که بازیگر آن هستید، چیست؟
به‌نظر من «هشت‌ونیم دقیقه» قصه‌گو است، به‌طوری‌که چند رابطه و قصه را باهم روایت می‌کند که به‌شکل جذابی به یکدیگر مربوط می‌شوند، ما در این سریال گره خوردن چند قصه را با هم می‌بینیم که در انتها متوجه ربط آنها به‌هم می‌شویم.
معمولا کارهای شهرام شاه‌حسینی معضلات زیر پوست شهر را مطرح می‌کنند، پیش از این کارهای او را دیده بودید و پیگیری می‌کردید؟
بله؛ چند قسمت از سریال «همه‌چیز آن‌جاست» را دیده بودم، به‌نظرم یکی از ویژگی‌های مشترک آن کار با سریال «هشت‌ونیم دقیقه» این است که اگر مخاطب بخشی از داستان را از دست بدهد به‌خاطر اتفاقات پی‌در‌پی‌ای که در داستان رخ می‌دهد یا پیچیدگی‌های ظریفی که در کار وجود دارد، شاید درک مابقی قصه کمی سخت باشد به‌همین خاطر پیگیری، عامل مهمی در کارهای شهرام شاه‌حسینی است.
کمی از فعالیت‌های تئاتریتان بگویید؟
من فارغ‌التحصیل رشته بازیگری، گرایش نمایش تئاتر هستم و بالغ بر ۱۶ سال است که در این زمینه به شکل حرفه‌ای فعالیت میکنم و می‌توانم بگویم که در این مدت به‌طور متوسط سالی یک تئاتر روی صحنه داشته‌ام.
شما را بیشتر به‌عنوان بازیگر تلویزیونی می‌شناسیم؛ تعداد پیشنهادهای سینمایی کم بوده‌اند یا خودتان خواسته‌اید که در سینما حضور پررنگی نداشته باشید؟
متاسفانه بعد از بازی در مجموعه «ساختمان پزشکان» پیشنهادات سینمایی من به‌شدت کاهش پیدا کردند درصورتی که من پیش از این مجموعه، چهار فیلم سینمایی کار کرده بودم. شاید یک کار از نظر محبوبیت از درجه قابل‌قبولی برخوردار باشد اما بعد از ایفای یک نقش که ممکن است به نسبت موفق هم باشد، پیشنهادهای بعدی مطرح شده پیرو آن نقش خواهند بود و من هم از این قائده اشتباه مستثنی نبودم و تمام پیشنهادهای من در قالب طنز بودند؛ به‌همین خاطر تصمیم گرفتم بعد از دیده شدن در چند پروژه طنز یک کار درام و به قول معروف یک کار جدی در کارنامه کاری خود داشته باشم و برای رسیدن به این خواسته هشت ماه کار نکردم تا به سریال «هشت‌ونیم دقیقه» پیوستم.
شما بازیگری بوده‌اید که علاوه بر ایفای نقش‌های جدی بیشتر در قالب طنز دیده شده‌اید، آیا تعمدی در این امر بوده است؟
بله؛ به‌طور حتم همین‌طور است، از اینکه بتوانم قدری مردم را خوشحال کنم و خنده روی لب‌هایشان بیاورم لذت می‌برم و از این بابت احساس فوق‌العاده‌ای به من دست می‌دهد.
در یکی از مصاحبه‌هایتان گفته بودید بازیگر بعد از بازی در کارهای طنز به‌نوعی در آن گیر می‌افتد، این صحبت به معنای آن است که ایفای نقش‌های طنز و فعالیت در این ژانر رضایت‌بخش نیست؟
بی‌شک رضایت‌بخش بوده و من بسیار به این قضیه افتخار میکنم اما به‌عنوان یک بازیگر، مایلم گاهی خودم را در نقش‌های متنوع محک بزنم و از ایفای نقش‌های مختلف لذت ببرم، طبیعی است در این صورت به نقاط ضعف و قوتم پی خواهم برد.
کار جدیدی که هم‌اکنون مشغول انجام آن هستید، چیست؟
مشغول تمرین نمایش «حادثه در ویشی» به کارگردانی منیژه محامدی هستم که در سالن استاد ناظرزاده کرمانی در تماشاخانه ایرانشهر روی صحنه خواهد رفت. امیدوارم تماشاچیان با دیدن این نمایش رضایت خاطر داشته باشند.
- 14
- 5
