<بعد از آن که ترانه علیدوستی اسکار را تحریم کرد، گفتیم که این کار می تواند مثل یک استراتژی در جهت بردن اسکار عمل کند. حالا این استراتژی در حال جواب دادن است.
به گزارش باشگاه خبرنگاران پویا، از تابستان که اولین پیش بینی‌ها در مورد جوایز اسکار منتشر شد، تا دو روز پیش، یعنی حدود ۶ ماه، فیلم «تونی اردمن» ساخته مارن آده از آلمان، با اختلاف شانس اصلی بردن اسکار بهترین فیلم خارجی زبان بود. آن قدر که خیلی‌ها این فیلم را از پیش برنده می‌دانستند. اوضاع «فروشنده» اصغر فرهادی اما در طول فصل جوایز اصلا چنگی به دل نمی‌زد. این فیلم نه گولدن گلوب را برد و نه جایزه انتخاب منتقدان را، جوایز حلقه منتقدان لندن و حلقه منتقدان نیویورک را به خودش اختصاص نداد و برگزیده فستیوال پالم اسپرینگز هم نشد.
اوضاع برای فرهادی آن قدر بد پیش می رفت که در برخی لیست‌ها، «او» و «مردی به نام اوه» نماینده های فرانسه و سوئد بالاتر از «فروشنده» قرار گرفتند اما ریاست جمهوری دونالد ترامپ، ورق را کاملا برگرداند. قانون خلق الساعه جلوگیری از ورود اتباع هفت کشور، از جمله ایران به خاک آمریکا، باعث شد به ناگاه تحسین «فروشنده» مساوی با انتقاد به سیاست‌های ترامپ شود و همین برای حمایت هالیوود از ساخته جدید کارگردان «جدایی نادر از سیمین» کافی بود تا با آغاز رای گیری نهایی، در حساس ترین روزها «فروشنده» بخت اول بردن جایزه اسکار شود.
تحریم شرکت در مراسم هشتاد و نهم آکادمی توسط ترانه علیدوستی و بعد از آن اصغر فرهادی - که طبق بیان نامه اش، در ابتدا تصمیمی برای آن نداشته- استراتژی خوبی برای جلب توجهات و حمایت از هالیوود علیه دونالد ترامپ بود. حمایتی که حالا با پاسخ هالیوود هم مواجه شده است.
درست در آستانه آغاز رای گیری نهایی اسکار، هاروی وینشتاین، تهیه کننده سرشناس هالیوود، از اصغر فرهادی حمایت کرد و کارگردانی او در «فروشنده» را تحسین کرد. او که در لندن سخنرانی می‌کرد، به شدت قانون جدید ترامپ را مورد انتقاد قرار داد و بارها به تمجید از ساخته اصغر فرهادی پرداخت. وینشتاین اگر قوی ترین تهیه کننده حال حاضر دنیا نباشد قطعا از نسل مغول‌های سنتی هالیوود است.
فردی که یک تنه کمپانیش را در برابر هفت غول هالیوود، برادران وارنر، دیزنی، فاکس، کلمبیا، یونیورسال، پارامونت و متروگلدوین مه یر، نگه داشته و به رقابت می پردازد. جالب است بدانید او آن قدر در لابی کردن و ایجاد کمپین برای فیلم‌هایش در فصل جوایز قدرتمند است که استراتژی کمپین فصل جوایزی به نام خودش ثبت کرده.
از مهمانی بزرگی که هر ساله در حاشیه جشنواره فیلم کن می دهد و برای یک شب عملا بزرگ ترین فستیوال فیلم دنیا را کاملا به حاشیه می فرستد بگیرید تا اکران های ویژه با حضور مهمانان سرشناس و انتشار خبرهای نه چندان صحیح در روز رای گیری نهایی اسکار برای جلب توجه بیشتر و... که هر کدام بخش هایی از این استراتژی قدرتمند او هستند. تلاشی که البته ثمر بخش هم بوده.
اگر به تلاش او در سال های اخیر نگاهی بیندازیم متوجه می شویم که این تهیه کننده صاحب سبک واقعا چه وزنه ای در هالیوود به حساب می آید. به عنوان مثال سال ۲۰۱۳ او توانست فیلم‌های کاملا متوسطی چون «فیلومنا»، «ماندلا: راه طولانی آزادی» و «آگست: اوسیج کانتی» را مجموعا نامزد هفت جایزه اسکار -از جمله اسکار بهترین فیلم برای «فیلومنا»- کند، آن هم در سالی که برادران وارنر نتوانست «مردی از جنس فولاد» را در بخش‌های فنی نامزد اسکار کند، پیکسار نتوانست «دانشگاه هیولاها» را به رقابت بهترین انیمیشن بفرستد و دیزنی در نامزد کردن فیلم خوب «نجات آق%
- 16
- 4
