به گزارش صداوسیما به نقل از نیو اطلس، این شرکت فناور مستقر در اوهایوی آمریکا، لاستیک های دوچرخه بدون هوا را طراحی و به مرحله فروش رسانده است که با مشارکت ناسا ساخته شدند.
سازمان ناسا پیشتر همین فناوری را برای لاستیک های وسایل نقلیه سیاره نورد خود بکار برده بود، زیرا تعمیر کردن صافی لاستیک روی سطح ماه یا مریخ بسیار دشوار است.
لاستیک ها به معنای واقعی کلمه بدون هوا نیستند، بلکه توخالی هستند. بنابراین، هوا در آنها وجود دارد، ولی هوا تحت فشار نیست، ضمن اینکه لازم نیست لاستیک شکل خود را حفظ کند.
در مرکز هر لاستیک، یک فنر وجود دارد که در تمام طول لاستیک می چرخد. این فنر از یک آلیاژ نیکل- تیتانیوم به نام «نیتینول» (NiTinol) ساخته شده است که مانند تیتانیوم قوی و مانند لاستیک کششی است.
نکته مهم این است که وقتی نیتینول تحت فشار قرار می گیرد، ابتدا تغییر شکل می دهد، ولی سپس به شکل اولیه خود باز می گردد. این ویژگی به لاستیک امکان می دهد تا به آرامی فشرده شود و به عقب برگردد و سواری نرمی را ارائه دهد.
فنر در یک ماده پلی لاستیک محصور شده است که دیواره های شفاف لاستیک و آج، قابل تعویض را تشکیل می دهد.
به گفته شرکت سازنده، اگرچه آج ممکن است تقریباً هر ۸۰۴۷ تا ۱۲۸۷۵ کیلومتر تعویض شود، ولی گزارشات نشان می‌دهند که لاستیک اصلی احتمالا تا پایان عمر دوچرخه دوام می آورد.
گفته شده است که اگرچه نخستین نسخه لاستیک دارای سفتی ثابت است، اما شاید مدل های آینده به کاربران امکان دهد تا با جابجایی (پمپاژ) هوای بیشتر، استحکام را افزایش دهند.
- 13
- 6
