به گزارش خبرآنلاین، ایرباس در جست‌وجوی توسعه هواپیماهای خودران و فناوری‌هایی است که یک خلبان بتواند هواپیماهای جت تجاری را هدایت کند و جای کمک‌خلبان را فناوری بگیرد. پل امنکو، مدیر بخش فناوری شرکت ایرباس گفته است که این ابزار خودران به کاهش هزینه‌های مربوط به کارکنان شرکت کمک خواهد کرد. او گفته است: «یک راه بنیادی‌تر برای کاهش هزینه‌ها این است که بگوییم شاید نیاز به کارکنان پرواز را در آینده صنعت هواپیمایی کاهش دهیم. ما به دنبال عملیات پرواز با یک خلبان به عنوان یک گزینه بالقوه هستیم و بسیاری از فناوری‌هایی که برای این کار نیاز داریم، ما را در مسیری قرار می‌دهند که در آینده بتوانیم عملیات پروازی بدون خلبان داشته باشیم.»
صنعت هوانوردی شاهد همان روندی است که در بازار خودرو اتفاق افتاده است؛ جایی که خودروسازان درحال سرمایه‌گذاری یا خرید استارت‌آپ‌های تولید خودروهای بدون راننده هستند. تولیدکنندگان هواپیما، از جمله شرکت‌های ایرباس و بوئینگ در حال مسابقه دادن بر سر توسعه آن نوع از فناوری‌های هوش مصنوعی هستند که یک روز رایانه‌ها را قادر سازد هواپیماها را بدون اینکه در کنترل انسان باشند، به پرواز درآورند.
به واقعیت پیوستن این فکر در صنعتی که دهه‌ها در پروازهای تجاری‌اش استفاده از دو خلبان معمول بوده، کار ساده‌ای نخواهد بود. بعد از اینکه یک خلبان آلمانی یک هواپیمای ایرباس آ ۳۲۰ را در سال ۲۰۱۵ به کوه‌های آلپ واقع در فرانسه کوبید، حضور دست‌کم دو خلبان در کابین پرواز هواپیماهای تجاری الزامی شده است.
علاوه بر اینکه در مقررات و دستورالعمل‌های پروازهایی که در کار حمل‌ونقل مسافر فعال هستند، وجود یک خلبان یا نبود خلبان نیامده، رابرت مان، یک مدیر اجرایی شرکت هواپیمایی «امریکن ایرلاینز» که مشاور صنعت هوانوردی است، می‌گوید که مشخص نیست آیا مسافران و شرکت‌های بیمه اجازه خواهند داد چنین پروازهایی بدون خلبان انجام شود یا خیر.
شکور یوسف، بنیان‌گذار شرکت مشاوره هوانوردی «اندائو آنالیتیکز» در مالزی، می‌گوید: «مردم به طور بحث‌برانگیزی درباره این نوع چیزها دلواپس هستند. شما اتوبوس‌های بدون راننده را دارید، ماشین‌های بدون راننده را دارید ولی درباره وسیله‌ای که پرواز می‌کند، موضوع خیلی متفاوت است.»
شرکت ایرباس دارای بخشی است به نام «اربن ایر موبیلیتی» (جابه‌جایی هوایی شهری) که در پی کشف فناوری‌هایی است برای خدماتی از حمل‌ونقل هلی‌کوپتری به محض تقاضا گرفته تا توزیع به وسیله پهپاد، ترتیب داده شده است. شرکت بوئینگ نیز در ماه‌های گذشته شرکتی را خرید که در کار تاکسی هوایی برای شرکت اوبر فعال بود و نیز یک شرکت تولید هواپیماهای الکتریکی - هیبریدی را تصاحب کرده است.
در هفته‌های گذشته، شرکت ایرباس موافقت کرده است که یک مرکز هوانوردی در منطقه شنژن چین، نزدیک به هنگ‌کنگ، برپا کند. ارمنکو می‌گوید این تاسیسات به سرعت بخشیدن تحقیقاتی که مورد نیاز آینده سفرهای هوایی است کمک خواهد کرد و چین نیز به ایرباس به عنوان فرصتی برای طراحی و توسعه چنین فناوری‌هایی نگاه می‌کند. او می‌گوید: «من فکر می‌کنم که سرعت کلی صنعت هوانوردی در چین تازه در حال افزایش یافتن است. این فرصتی برای چین است که همان‌طور که در دیگر صنایع توانسته پیشرفت کند، در صنعت هوانوردی و بخش‌های طراحی سیستم‌های هوانوردی، طراحی رژیم نظارتی برای آینده و دست یافتن به فناوری جابه‌جایی هوایی شهری، قدم بردارد.»
شرکت فرانسوی «تولوز» نیز در حال جست‌وجوی فناوری‌هایی است که خودکارسازی بیشتری را در کابین‌های خلبان هواپیماهای تجاری مهیا کند و بتواند مشکل کمبود خلبان در صنعت هوایی کشورهایی مثل چین را که در کمتر از یک دهه در حال تبدیل شدن به یکی از بزرگ‌ترین بازارهای صنعت هوانوردی است، حل کند. ارمنکو می‌گوید که بحث‌ها درباره شرکت‌های چینی مثل «بایدو» که در جست‌وجوی راه‌هایی برای استفاده از وسایل نقلیه بدون راننده در صنعت هوانوردی است، بالا گرفته است.
شرکت بوئینگ تخمین زده است که طی دو دهه آینده، در حدود ۶۳۷ هزار خلبان در کل جهان در صنعت هوانوردی تجاری مورد نیاز خواهند بود. این صنعت در جست‌وجوی راه‌هایی برای تولید خدمه بیشتری برای کابین خلبان است چراکه به گفته ارمنکو، از زمان شروع به کار صنعت هوانوردی تاکنون، تنها ۲۰۰ هزار خلبان تربیت شده‌اند.
مرکز تحقیقات ایرباس در دره سیلیکون به نام «آ ۳» در حال کار روی تاکسی پرنده‌ای به نام «واهانا» است و اعلام شده که اولین آزمایش این تاکسی تا انتهای سال جاری میلادی انجام خواهد شد. این وسیله نقلیه بدون خلبان که با انرژی الکتریکی کار می‌کند، می‌تواند مثل تاکسی‌های رایج از سوی مشتریان فراخوانده شود اما توی ترافیک نخواهد ماند. این ماشین حمل‌ونقل پروازی که فقط یک نفر در آن جای می‌گیرد، طبق اعلام شرکت ایرباس می‌تواند با سرعتی بالای ۵۰ مایل در ساعت، زمان سفرهای درون شهری ساکنان شهرهای بزرگ را کاهش دهد. به نظر می‌رسد که در آینده، این وسایل حمل‌ونقل متداول شوند و به‌تدریج، شرکت‌های هواپیمایی نیز بتوانند به پیشرفت‌هایی در ساخت هواپیماهای بدون خلبان یا با خلبان کمتر دست پیدا کنند.
- 12
- 2
