او طی سال‌های اخیر، با اینکه می‌توانست به لیگ ایران برگردد، قرارداد بهتری ببندد و آینده‌اش را بسازد اما در اروپا ماند تا شاید پیشرفت کند و اتفاقات بزرگ‌تری برایش رقم بخورد.
به گزارش ایران ورزشی، سعید در همین تابستان، بمب اصلی نقل و انتقالات ایران بود اما در نهایت با وایله شش ماهه تمدید کرد تا همچنان بازی در سوپرلیگ دانمارک را تجربه کند. سعید در گفت‌وگویی درباره اتفاقاتی که در ماه‌های اخیر تجربه کرد، صحبت می‌کند و باز هم تأکید دارد که فعلاً پول برای او در مقایسه با پیشرفت اهمیت بیشتری ندارد. با او که داشت چمدان‌هایش را برای سفر به بلغارستان می‌بست، گپ زدیم. از پیشنهاد تیم‌های ایران تا VAR و بازی با بلغارستان و آنگولا.
دوست داشتم فوتبالم را در خارج ادامه دهم
من خودم دوست داشتم فوتبالم را فعلاً در خارج از ایران ادامه بدهم. اصلاً بحث فکر کردن و انتخاب و این داستان‌ها نبود. مذاکره همان مرحله که وایله رقم رضایتنامه را اعلام کرد، تقریباً متوقف شد و من چون با باشگاه قرارداد داشتم، نمی‌توانستم خیلی صریح با تیم‌های ایرانی مذاکره کنم. حتی من هیچ رقمی را به آنها پیشنهاد ندادم و فقط از آنها تشکر کردم و همه چیز را به جلسه‌ای که با مدیران وایله انجام دادم، موکول کردم. اول می‌خواستم ببینم آیا با جدایی من موافقت می‌کنند که بعد بنشینم درباره تیم بعدی فکر کنم و با یکی از آنها قرارداد ببندم. واقعیتش اصلاً روی این مسأله فکر هم نکردم، چون مانع بزرگی -رضایتنامه - سد راه من بود.
تماس بازیکنان پرسپولیس و استقلال با سعید
دوست ندارم اسم ببرم. نه الان بلکه در گذشته نیز همین بوده. وقتی اتفاقی نیفتاده، کار جالبی نیست که در این مورد خیلی ریز حرف بزنم. یکسری صحبت‌ها در کمال احترام رد و بدل شد و باید از آنهایی که در این مدت پیگیر جذب من بودند، تشکر کنم. اینکه مرا لایق دانستند، قطعاً باعث افتخارم است و امیدوارم در فصل جدید هم بهترین اتفاقات برای‌شان رقم بخورد.
دوست داشتم در سوپرلیگ دانمارک بازی کنم
ماجرای تمدید شش ماهه قرارداد جالب است. سال قبل که باشگاه به من پیشنهاد تمدید قرارداد داد، من در جواب گفتم که حتماً این کار را می‌کنم اما مدتش باید شش ماه باشد. می‌خواستم با تمدید شش ماهه، حداقل یک فصل در سوپرلیگ دانمارک بازی کنم و بعد بازیکن آزاد بشوم. در ابتدا مسئولان وایله خیلی محکم گفتند نه. چون آنها دنبال درآمدزایی بودند و تأکید کردند که اگر تو یک فصل بازی کنی و از باشگاه بروی، آن وقت پولی دست ما را نمی‌گیرد. آنها گفتند حداقل قرارداد تو باید دو سال و نیم باشد که من موافقت نکردم.
دستمزد من در ایران بسیار بیشتر است
همانطور که گفتم من هیچگونه مذاکره مالی با باشگاه‌های ایرانی نداشتم. صادقانه صادقانه می‌گویم. مذاکره ما منوط به این بود که جلسه با باشگاه وایله به کجا می‌رسد و آیا اصلاً اجازه دارم جدا شوم یا نه. اصلاً مذاکره به آنجایی نرفت که من بخواهم حرف از پول بزنم اما قطعاً و با توجه به آمار دستمزدهای لیگ برتر، اگر به ایران می‌آمدم دریافتی من بیشتر از وایله بود.
تیم ما متأسفانه پنج بازی ابتدایی را باخت و این یک توفیق اجباری هم شد. آنها آمدند با من جلسه گذاشتند و گفتند شش ماه قراردادت را تمدید کن و برای ما در سوپرلیگ به میدان برو. گفتند تیم به تو احتیاج دارد و مربی هم مدام پافشاری می‌کند و می‌گوید مشکل عزت‌اللهی را حل کنید. خواست خدا بود و این اتفاقات افتاد که قرارداد من شش ماهه تمدید شود. در مورد تیم ملی هم داستان همین است. این چند ماه به لحاظ روحی و ذهنی برای من سخت گذشت. فقط تمرین می‌کردم و حق حضور در مسابقات رسمی و حتی دیدارهای دوستانه را نداشتم و به قول معروف مرا بازی نمی‌دادند. این مسائل قطعاً به بازیکن فشار می‌آورد، با اینکه می‌دانستم مربی مرا می‌خواهد و باشگاه این اجازه را به او نمی‌دهد. یک تشکر ویژه باید از آقای قلعه‌نویی، آقای الهویی و کادرفنی تیم ملی داشته باشم که پیگیر شرایط من بودند و همین باعث دلگرمی بود که تمریناتم را سخت انجام بدهم و ناامید نشوم. همین، یک امتیاز مثبت برای من بود تا آمادگی‌ام را حفظ کنم و سرحال در خدمت تیم ملی باشم.
- 15
- 4
