به گزارش ایسنا به نقل از مدیکال نت، در تحقیقی که به تازگی روی موش ها انجام شد، بانداژهای جدید تولیدکننده پراکسید هیدروژن با خواص الکتریکی یا شیمیایی (بانداژهای الکتروشیمیایی یا بانداژهای الکترونیکی) تحت کنترل دستگاه های ولتاژ پوشیدنی باکتری های زیست لایه های استافیلوکوکوس اورئوس (MRSA) مقاوم به متی سیلین موجود در زخم را پس از ۲ روز درمان تا ۹۹ درصد کاهش دادند.
در افراد دارای جراحت درمان معمولی شامل تمیز کردن زخم با استفاده از محلول های مختلف از جمله پراکسید هیدروژن، استفاده از کرم ها یا پمادهای ضد عفونی کننده (antiseptic) و گاهی اوقات تجویز آنتی بیوتیک هاست. اگر زخم ها بهبود نیابد، ممکن است به مرحله زخم مزمن پیشرفت کند که کنترل آن دشوار است.
نتایج تحقیقات نشان داده زخم های مزمن اغلب حاوی زیستگاه زیست لایه ها (اجتماعی از میکروارگانیسم هایی که با هم زندگی می کنند و به سطوح متصل میشوند) است. باکتری های موجود در چنین زیست لایه هایی می توانند رشد و دربرابر اثرات درمان آنتی بیوتیکی مقاومت کنند. به همین دلیل درمان آن حتی با درمان طولانی مدت آنتی بیوتیک دشوار است و حتی استفاده طولانی مدت از آنتی بیوتیک ها میتواند منجر به گزینش باکتری های مقاوم به آنتی بیوتیک شود.
وجود زیست لایه در زخم ها نیز بهبود زخم را به تاخیر می اندازد. زخم های حاوی زیست لایه در بیمارانی که سن بالاتر، دیابت و یا نقص ایمنی دارند شایع است.
دکتر یاش اس راوال، پژوهشگر ارشد این تحقیق از بخش میکروبیولوژی بالینی کلینیک مایو در روچستر آمريکا، در این خصوص گفت: عفونت زخم شایع است و درمان آن میتواند چالش برانگیز باشد. بنابراین توسعه راهبردها، فناوری ها و رژیم های درمانی جدید که به آنتی بیوتیک ها متکی نیستند، مهم است.
محلول پراکسید هیدروژن برای تمیز کردن زخم ها استفاده می شود. اگرچه پراکسید هیدروژن خاصیت ضد باکتریایی و ترمیم زخم دارد اما محلول پراکسید هیدروژن از نظر شیمیایی ناپایدار است؛ بنابراین اثرات آن کوتاه مدت خواهد بود.
دکتر راوال و همکاران او بانداژهای الکترونیکی را برای تولید مداوم پراکسید هیدروژن بعنوان درمان عفونت زخم تولید کرده اند.
او گفت: بطور خاص ما خواص ضدباکتریایی نوع جدیدی از بانداژ را توسعه داده و مورد بررسی قرار داده ایم که به طور دایم پراکسید هیدروژن را از طریق اعمال یک ولتاژ منفی خاص تولید می کند.
در این تحقیق محققان زخم هایی را روی موش ها ایجاد و آن را با استافیلوکوکوس اورئوس آلوده کردند تا زیست لایه های استافیلوکوکوس اورئوس زخم ایجاد کنند. سپس زخم های عفونی را با سیستم بانداژ الکترونیکی پوشیدنی درمان کردند. باندهای الکترونیکی تولیدکننده پراکسید هیدروژن جمعیت بیوفیلم باکتریایی را تا ۹۹ درصد کاهش داد.
یافته های این تحقیق در نشست سالانه انجمن میکروبیولوژی آمریکا (ASM Microbe ۲۰۲۲) ارائه شده است.
- 12
- 6
