به گزارش ایرنا از تارنمای نشریه «فوربس»، پژوهشگران دانشگاه کویینزلند استرالیا برای اثبات فرضیه خود در مورد فواید فیزیولوژیک گریه کردن برای بدن، ۱۹۷ دانشجوی دختر را مورد مطالعه قرار دادند. اینکه این دانشجویان به عنوان جامعه آماری انتخاب شدند به این دلیل است که آنها برخلاف مردان از اینکه آشکارا گریه کنند، ابایی ندارند.
به هر کدام از این دانشجویان یک ویدئوی غم انگیز یا یک ویدئوی خنثی چون مستند یا سخنرانی که قرار نبود احساس خاصی را در بیننده برانگیزد، نشان داده شد. پس از اتمام نمایش این ویدئوهای ۱۸ دقیقه‌ای، پژوهشگران به بررسی اینکه کدام یک از بینندگان گریه کرده یا نکرده‌اند، پرداختند. در همان حال که آن ۶۵ نفری که ویدئوهای خنثی را دیده بودند گریه نکرده بودند، از بین آنها که ویدئوی غم انگیز را دیده بودند، ۷۱ نفر گریه کرده و ۶۱ نفر گریه نکردند.
نتایج بررسی‌های بیشتر در این باره نشان داد گریه کردن در نقش عاملی برای تخلیه احساسات ظاهر شده و به کنترل نرخ تنفس در فرد کمک می‌کند.
برآیند این پژوهش همچنین نشان داد که ضربان قلب افراد درست پیش از گریه کردن کاهش می‌یابد، با سرازیر شدن اشک، ضربان بار دیگر بالا می‌رود اما از سطح قبلی خود تجاوز نمی‌کند. این امر خود مدرک دیگری دال بر آن است که گریه‌کردن اثری تنظیم کننده بر فیزیولوژی افراد دارد.
حتماً بارها به گوشتان خورده است که افراد پس از گریه کردن معمولاً حس سبک شدن را تجربه می‌کنند. اینکه بتوانید راهی منطقی برای آزاد کردن احساساتتان بیابید، مسئله مهمی است، زیرا در غیر این صورت به بادکنکی تبدیل خواهید شد که درست زمانی که انتظارش را ندارید، می‌ترکد.
بدن انسان یک سیستم پیچیده است. گریه کردن نیز می‌تواند پیچیده باشد. اشک‌ها معمولاً به هنگام ناراحتی، خشم و یا حتی خوشحالی زیاد سرازیر می‌شوند. رسیدن به درک بهتر از اینکه چه چیزی موجب گریه کردن می‌شود و اینکه پس از آن چه اتفاقی رخ می‌دهد، به ما در مدیریت بهتر احساسات و استرس کمک می‌کند.
جزئیات بیشتر در این باره در مجله Emotion منتشر شده است.
- 11
- 1
