به گزارش ایسنا به نقل از وب سایت رسمی "دانشگاه ناگویا" (Nagoya University) در ژاپن، پژوهش جدیدی نشان می دهد که بافت های سرطان روده بزرگ حداقل دو نوع فیبروبلاست را شامل می شود که فیبروبلاست های تقویت کننده سرطان و فیبروبلاست های مهارکننده سرطان هستند و تعادل میان آن ها، نقش زيادي در پیشروی سرطان روده بزرگ دارد. یافته های این پژوهش نشان می دهد که شاید تغییر دادن تعادل میان دو نوع سلول به صورت مصنوعی، بتواند از گسترش تومورهای سرطان روده بزرگ (Colorectal cancer) پيش‌گيري کند و به یک راهبرد مؤثر برای جلوگیری از پیشروی سرطان تبدیل شود.
بافت های سرطانی هم سلول های سرطانی و سلول های غیر بدخیم مانند فیبروبلاست ها را در بر دارند. پژوهش های پیشین نشان داده اند که تکثیر فیبروبلاست ها تا حد زيادي در پیشروی سرطان روده بزرگ نقش دارد که متداول ترین سرطان در ژاپن است. فیبروبلاست های موجود در بافت های سرطانی که "فیبروبلاست های مرتبط با سرطان" (CAF) نام دارند، به دو گروه تقسیم می شوند؛ فیبروبلاست هایی که پیشروی سرطان را تقویت می کنند و فیبروبلاست هایی که به مهار پیشروی آن می پردازند. جلوگیری از عملکرد فیبروبلاست های مرتبط با سرطان میتواند یک روش امیدوارکننده برای جلوگیری از پیشروی سرطان باشد اما عدم درک مکانیسم اساسی ناهمگن بودن فیبروبلاست های مرتبط با سرطان (cancer) ، مانع توسعه آن شده است.
در بافت های عادی روده بزرگ، پروتئین هایی موسوم به "پروتئین های مورفوژنتیک استخوانی" (BMPs) وجود دارند که توسط "سلول های استروما" (stromal cells) ترشح میشوند و نقش مهمی در تنظیم هم ایستایی روده بر عهده دارند؛ در حالیکه در بافت های سرطانی روده بزرگ، با پیشروی سرطان در ارتباط هستند. پژوهشگران دانشگاه ناگویا، پژوهشی را در این زمینه آغاز کردند تا تشخیص دهند که چگونه سلول های استروما، به دخالت پروتئینهای مورفوژنتیک استخوانی در پیشروی سرطان روده بزرگ منجر می شوند.
پژوهشگران ابتدا داده های جامع مربوط به بیان ژن را تجزیه و تحلیل کردند تا ژن های مربوط به پروتئینهای مورفوژنتیک استخوانی را که بطور خاص به فیبروبلاست های مرتبط با سرطان روده بزرگ بیان می شوند ، شناسایی کنند. آن ها در بررسی های خود، دو نوع پروتئین "meflin" و"gremlin 1" را شناسایی کردند که توسط چنین ژن هایی رمزگذاری می شوند. محققان در مرحله بعد برای بررسی ارتباط این پروتئین ها در پیشروی سرطان روده بزرگ ، پژوهشی را با همکاري پژوهشگران "دانشگاه آدلاید" (University of Adelaide) و "مؤسسه تحقیقات پزشکی و بهداشتی جنوب استرالیا" (SAHMRI) انجام دادند.
این گروه پژوهشی، اهمیت بیان meflin و gremlin 1 را در بیماران مبتلا به سرطان سرطان روده بزرگ بررسی کردند. به علاوه ، آزمایش هایی که روی موش ها انجام شد، نشان داد که تکثیر سلول های سرطانی روده بزرگ می تواند به واسطه تجویز پادتن خنثی کننده gremlin 1 یا بیان بیش از اندازه meflin مهار شود.
پروفسور" آتسوشی انوموتو"( Atsushi Enomoto)، سرپرست این پژوهش گفت:فرضیه ما این است که فیبروبلاست های مرتبط با سرطان که به واسطه gremlin 1 اصلاح شده اند، با کاهش سیگنال دهی پروتئین های مورفوژنتیک استخوانی، پیشروی سرطان را تقویت می کنند؛ در حالی که فیبروبلاست های مرتبط با سرطان که با meflin اصلاح می شوند ، با تقویت سیگنال دهی پروتئین های مورفوژنتیک استخوانی، رشد سرطان را مهار می کنند. بنابراین، تقویت سیگنال دهی پروتئین های مورفوژنتیک استخوانی با استفاده از پادتن های خنثی کننده gremlin 1 و یا بیان بیش از اندازه meflin، می تواند یک راهبرد درمانی جذاب برای سرطان روده بزرگ باشد.
این پژوهش، در مجله "Gastroenterology" به چاپ رسید.
- 15
- 1
