طالبان دست از سر اندازه ريش برداشت ولي امام جمعه اصفهان دست برنمي‌دارد!

به گزاش بهارنیوز، احمد زيدآبادي در یادداشتی نوشت: امام جمعۀ موقت اصفهان در این وضعیت بغرنج، ظاهراً مهمترین مسئلۀ کشور را حدود و ثغور ریشِ مردان می‌داند و در حالی که حتی طالبان هم در دور تازۀ حکومتداری خود دست از سر اندازۀ ریش برداشته‌اند، او از این موضوع دست‌بردار نیست به طوری که دوباره تأکید کرده است: "در حالی که مراجع عالیقدر اسلام کوتاه کردن محاسن را نیز اجازه نمی‌دهند و ما باید از این فتواها دفاع کنیم، از ما انتظار نداشته باشند نگوئیم و سکوت کنیم، عدالت ظاهری ایجاب می‌کند که حدود الهی را رعایت کنیم و کسانی هم که سکوت می‌کنند و حرف نمی‌زنند در هر زمان بهانه می‌آورند، یک روز بهانه انتخابات دارند و امروز نمی‌دانم چه بهانه‌ای دارند."

به امام جمعۀ موقت اصفهان باید گفت؛ اولاً در کجای قرآن کوچکترین اشاره‌ای به حرمت تراشیدن ریش و یا فضیلت ریش گذاشتن شده است؟

ثانیاً کدام روایت و یا حدیث موثق ومعتبر چنین توصیه‌ای کرده است؟ در واقع بحث حرمت تراشیدن ریش، عمدتاً برداشت برخی فقیهان از بخشی از آیه‌ای است که به اغوای شیطان برای "تغییر در خلقت خداوند" توسط آدمیان مربوط می‌شود: أُمَرَنَّهُمْ فَلَیُغَیِّرُنَّ خَلْقَ اللَّهِ. (وادارشان می کنم تا آفرینش خدا را دگرگون کنند)

برخی افراد از این کلام برداشت‌شان این است که تراشیدن ریش تغییر در خلقت خداوند است. اگر تراشیدن یا کوتاه کردن موی ریش تغییر خلقت خداوند است، چرا تراشیدن موی سبیل و موی سر و غیره شامل آن نمی‌شود؟ موی ریش چه فضیلت خاصی نسبت به موی سبیل یا موی سر دارد؟

به هر حال اگر کسانی علاقمندند طبق فتوای مراجع مورد نظرشان یا به هر علت دیگری، ریش خود را کوتاه نکنند، حق شخصی آنان است، اما سخن از اجبار به ریش‌گذاری عموم مردان آن هم تحت عنوان "حدود الهی" در ایرانِ امروز فقط از افرادی برمی‌آید که پنداری در کرۀ دیگری زندگی می‌کنند و متوجه انعکاس مواضع خود در جامعه نیستند. طبعاً آیه‌ای که ذکر شد می‌تواند در جهت لزوم حفظ محیط زیست و مذمتِ دستبرد بی‌رویه در تغییر و دگرگونی طبیعت به عنوان اغوایی شیطانی مورد استناد قرار گیرد، اما برخی افراد این مضامین بلند را رها کرده و مصداقِ تغییر در خلقت خداوند را در تراش ریش می‌بینند!