آقایان مسئول! صدای شکستن استخوان های مردم زیر بار گرانی ها را می‌شنوید؟

خبرآنلاین نوشت: با کوچکتر شدن سفره مردم و کاهش توان خرید، به نظر می رسد یا آمارهای واقعی و مهم به سمع و نظر نمایندگان مجلس شورای اسلامی و اعضای هیات دولت نمی رسد و یا اراده ای از سوی نمایندگان مجلس برای استفاده از ابزارهای نظارتی بر دولت وجود ندارد. وضعیتی که در آن، دولت و مجلس با کارهایشان مردم را ناامید می کنند.

در همین راستا ابراهیم رئیسی گفته: «پیشرفت‌های بسیاری به دست آمده که عموم مردم و حتی عده زیادی از نخبگان اطلاعات دقیق و کاملی از آن‌ها ندارند» حالا مشخص نیست پیشرفت های ادعایی رئیس جمهور چه زمانی در خدمت معیشت مردم در خواهد آمد. مرور برخی آمارها حکایت از واقعیت هایی دارد که به نظر می رسد این روزها از سوی نمایندگان مجلس و هیات دولت دیده نمی شود.

این در حالی است که رشد نقدینگی که عامل اصلی تورم‌ است و بر اساس آمارهای رسمی، از میانگین سالانه ۲۵ درصد در سال‌های قبل به بیش از ۴۰ درصد افزایش یافته است. نقدینگی از ۶۹۰.۷ همت در شهریور به ۷۱۲.۹ همت در مهر ماه سال جاری رسید. چاپ پرسرعت اسکناس و استقراض دولت از سیستم بانکی، جهش تورم را در پی داشته است. پایه پولی کشور در حال حاضر در مقایسه با مهر ۱۴۰۰ قریب ۳۴.۵ درصد رشد کرده است. فشار خردکننده تورم بیش از همه بر دوش دهک‌های پایین درآمدی قرار دارد.

با وجود آمارهای فوق و استمرار کوچک شدن سفره مردم در یکسال گذشته که بایستی کمبود دارو و ناتوانی در اقناع معترضان به وضعیت موجود را نیز به این لیست افزود، مشخص نیست چرا نمایندگان مجلس، نظارت بر دولت را که یکی از وعده ها و شعارهای مهم آنها در انتخابات گذشته بود را جامه عمل نپوشانده و گویی اطلاع دقیقی نیز از وضعیت سفره مردم ندارند. آمارهایی که گویای وضع موجود است و انتظار عمومی آن است که دولت در برابر مجلس پاسخگو باشد.

نرخ ارز در اقتصاد ایران، یکی از عوامل تعیین‌کننده تولید و رشد اقتصادی است. نرخ دلار در ابتدای دولت قریب ۲۴ هزار تومان بود و به کانال ۴۰ هزار تومان هم وارد شد. تنها ۴ ماه پس از روی کار آمدن دولت جدید، نرخ دلار حدود ۵ هزار تومان رشد کرد که در نوع خود سریع‌ترین رشد قیمت در ابتدای شروع به کار یک دولت محسوب می‌شود. برخی کارشناسان اقتصادی پیش بینی کرده اند که قیمت دلار با توجه به همپوشانی واقعیت‌های اقتصادی و سیاسی تا ابتدای فروردین سال ۱۴۰۲ ارقام جدیدی را تجربه خواهد کرد.

ابراهیم رئیسی گفته: «پیشرفت‌های بسیاری به دست آمده که عموم مردم و حتی عده زیادی از نخبگان اطلاعات دقیق و کاملی از آن‌ها ندارند». آمارهای بالا خلاف این گفته را تایید می کند. نکته آن است که اگر آمارهای بالا موثق هستند، چرا آقای رئیسی ابتدا در ابطال آن ها سخن نمی گوید؟ و در نهایت چرا دولت سیزدهم، قادر نیست پیشرفت ها را برای مردم به درستی توضیح دهد؟ برای مثال اگر سخنان رئیس جمهوری صحیح است، پس چرا آمار ارگان های علمی کشور خلاف آن را نشان می دهد. و اگر درست است، آیا آمار مذکور نشان نمی دهد اداره کشور، مستقل از برجام دچار شکست شده است؟