به گزارش ایسنا، عبدالرضا هاشم‌زایی در نطق میان دستور جلسه علنی امروز یکشنبه ضمن تبریک ولادت امام رضا (ع) اظهار کرد: نسل اول انقلاب از ابتدای ورود امام خمینی (ره) به ایران تا به همین امروز مسئولیت داشتند. سوالاتی بی پاسخ برای خودم وجود دارد. امیدوارم که در آینده دوستان یا صاحب نظران پاسخ سوالات این جانب را بدهند. ما جوانانی بودیم که ۴۰ سال پیش با هزار امید و آرزو سکان حکومت را در دست گرفتیم اما درک درستی از مفهوم دولت مدرن نداشتیم. این ناآگاهی با گذشت زمان رو به واگرایی رفته و هم اکنون مبدل فاصله شده است. چرا سعی نکردیم این شکاف‌ها را پر کنیم؟
نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی ضمن تاکید به حریم شخصی و زندگی خصوص مردم معتقد است: ما در عرصه خصوصی زندگی و کسب و کار مردم حضوری پر رنگ داریم و در پوشش، معاشرت، الگوبرداری و هنجارسازی‌ها و کسب و کار مردم مداخله می‌کنیم. عقب نشینی موضعی و موسومی ما نیز ناشی از پیشروی‌های نسل جدید است؛ چرا تا این حد به زندگی و کسب و کار مردم دخالت می‌کنیم؟
این عضو کمیسیون شوراها و امور داخلی مجلس افزود: نظام ما طی چهار دهه، هم و غم خود را صرف مبارزه پیگیر با فساد کرده است ولی چرا با وجود این همه برخورد قضائی و امنیتی موفق نبوده‌ایم؟ انباشت مشکلات کشور در شماری از حوزه‌ها از آستانه بحران گذشته است.
این عضو فراکسیون امید مجلس با اعتقاد به «تضاد میان دغدغه و اولویت اصلی تصمیم گیران با دغدغه و اولویت اصلی مردم» پرسید: مردم کجای تصمیم گیری‌های ما قرار دارند؟ گروه‌های سیاسی مدام از مردم مایه گذاشته و نظر خودشان را به عنوان نظر مردم عنوان می‌کنند به راستی چگونه می‌توان نظر مردم در مورد سیاست‌های کلان کشور دریافت کرد؟ آیا رفراندم راه حل خوبی است؟
نماینده مردم تهران در مجلس در ادامه نطق خود هم‌چنین ابراز عقیده کرد: سیاستمداران ما به علوم پایه احترام گذاشته و با تفوق دانش غرب در این عرصه مشکلی ندارند. اما همین گروه در علم بودن علوم اجتماعی تشکیک می‌کنند و اصول اولیه اقتصاد را برنمی‌تابند و از چنگ زدن به آموزه‌های علمی سرباز می‌زندند. چرا از علوم اجتماعی گریزان هستیم؟
وی گفت: جریان مخالف دولت تلاش می‌کنند که بخش‌های مخاطره آمیز تصمیم‌های بزرگ به دولت واگذار شود تا در صورت عدم موفقیت دولت، تبرئه شوند. مخالفان دولت در صدد ساقط کردن دولت به روش‌های خطرناک هستند. باید از آن‌ها پرسید که چرا فکر می‌کنید زمین خوردن دولت آسیبی به نظام نمی‌رساند؟
وی با اشاره به وابستگی رشد و اشتغال تاکید کرد: اگر رشد اقتصادی اتفاق بیفتد اشتغال هم حاصل می‌شود اشتغال بدون رشد اما به معنای اتلاف منابع است. چرا اصرار بر ادامه این مسیر داریم؟
هاشم زایی با اشاره به تحریم و تأثیرات آن تصریح کرد: تحریم بنیه اقتصادی کشور را نحیف و سفره مردم را کوچک می‌کند تا مردم را به ستوه آورد چاره کار در دست سیاستمداران است تا برای این فرسایش سیاسی چاره بیندیشند برای گرفتن تصمیمات مهم هیچ زمانی بهتر از روزهای سخت نیست. چرا درباره باز تعریف منافع ملی اقدام نمی‌کنید؟
نماینده مردم تهران در مجلس ضمن تاکید به بازنگری قانون اساسی و با بیان اینکه «شکی نیست که قانون اساسی ما، حفره‌هایی دارد در این زمینه بحث‌های زیادی مطرح شده است» پیشنهاد داد: بهترین زمان برای بازنگری در قانون اساسی انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ است تا نامزدها از لحاظ ملی در یک رفراندم واقعی بتوانند راهکارهای خود را به مردم ارائه کنند.
این عضو فراکسیون امید مجلس در پایان نطق خود با اشاره به انتخابات سال ۸۷ و اثرات ناشی از حوادث پس از آن پرسید: آیا وقت آن نرسیده که از خود بپرسیم ۱۰ سال حصر موسوی، کروبی و رهنورد چه منافعی برای نظام داشته است و یا چرا سید محمد خاتمی ممنوع التصویر است؟
جعفرزاده ایمن‌آبادی: در روزگار تحریم‌ها و تهدیدها نباید سربه‌سر مردم گذاشت
غلامعلی جعفرزاده ایمن‌آبادی، نماینده رشت در مجلس شورای اسلامی در گفت‌وگو با اعتمادآنلاین، ضمن انتقاد از سخت‌گیری‌های اجتماعی در شرایطی کنونی کشور، گفت: با توجه شرایط فعلیِ کشور که با انواع و اقسام تحریم‌ها و دشمنی‌های بین‌المللی مواجه است، باید تنش‌های داخلی را به حداقل رساند.
این نماینده مجلس تاکید کرد: برخورد قهری با بخشی از جامعه در شرایط فعلی اصلا عقلانی نیست.
جعفرزاده به تاثیر این نوع برخوردها بر ایجاد شکاف میان مردم و حاکمیت تاکید کرد: اقدامات غلط ما هم شکاف میان مردم و حاکمیت را بیشتر می‌کند، هم عقده‌ها و کینه‌هایی پدید می‌آورد که در مجموع خوب نیست.
وی افزود: وقتی مردم با مشکلات فراوان اقتصادی و تورم و بیکاری دست و پنجه نرم می‌کنند و گرفتاری‌های بی‌شماری دارند نباید سربه‌سر مردم گذاشت و با تشدید سخت‌گیری‌ها آنان را به خشم رساند.
این نماینده مجلس در خصوص علت برخوردهای غلط با مردم گفت: نبود آموزش و بی‌اطلاعی از علل برخورد غلط است، و اینکه ما نمی‌دانیم طرفی که روبه‌روی ماست در انجام این جرم چقدر تقصیر دارد و به خاطر قصور خود حاکمیت، حکومت و اجتماع است که این فرد در این مسیر افتاده، نادیده گرفته می‌شود.
- 11
- 6
