۲۰سال همراهی صادقانه با مردم، طبیعی است به همذات‌پنداری مردم منجر میشود. ۲۰سال اجرای برنامه۹۰ توسط عادل‌فردوسی‌پور در فضای فوتبالی که سوءاستفاده برای سوءاستفاده‌گران یکی از سهل‌ترین کارها است، ۲۰سال تلاش مجدانه و مبارزه در فوتبالی که فساد و رانت برای مفسدین و رانت‌خواران یکی از سهل‌ترین کارها است، باعث شده عادل فردوسی‌پور به یکی از محبوب‌ترین چهره‌ها تبدیل شود.
آن هم در شرایطی که مدیریت به غایت کج‌سلیقه درست در یکی از آخرین شب‌های سال گذشته عادل را از آنتن و شاید بهتر است، گفته شود آنتن را از عادل محروم کرد. اینکه عادل فردوسی‌پور در جشن حافظ که اصولا به چهره‌های عرصه بازیگری اختصاص دارد، مفتخر به انتخاب شدن به عنوان «چهره برتر مردمی» میشود، نشانگر چیزی نیست جز اینکه مردم حق را به حق‌دار می‌رسانند، حتی اگر تشخیص مسئولین حذف یا حاشیه‌نشین کردن باشد.
در همین ۴ماهی که برنامه ۹۰ با کج‌سلیقگی تعجب‌برانگیز تعطیل شده است، اتفاق‌هایی افتاده است که حتما اگر ۹۰ بود، متخلفانش تاوان سنگینی می‌دادند. اینکه چرا فینال جام حذفی که باید به مثابه جشنی برگزار می‌شد، به یک دردسر عظیم تبدیل شد و اینکه چطور شد، قراردادهای فوتبالیست‌های چند صد میلیونی به یکباره سه‌چهار میلیارد تومانی شد را می‌توان به غیبت۹۰ هم ربط داد. ۹۰ در شرایطی تعطیل شد که حالا دیگر همه می‌دانند، عادل فردوسی‌پور برای عادل فردوسی‌پور ماندن به ۹۰ احتیاج نداشت، بلکه این فوتبال بود که برای سلامت ماندن به ۹۰ احتیاج داشت و به عادل فردوسی‌پور.
****
جای خالی برنامه ۹۰ و برنامه‌های مطالبه‌گر
بیش از بیست سال پیش که برنامه ۹۰ با حضور جوانی عاشق و آگاه در زمینه فوتبال و در عین حال تحصیل‌کرده شروع به فعالیت کرد، هیچ‌کس حتی مدیران وقت صدا وسیما هم این تصور را نداشتند که به پربیننده‌ترین برنامه تلویزیون پس از دوسه سال تبدیل شود و مجری آن هم محبوبیتی بیش از سوپراستارهای ورزش و سینما پیدا کند، این مهم دلایل بسیاری داشت که به اختصار به برخی از آنها اشاره میشود:
همراهی این برنامه با شرایط روز جامعه و استفاده از تکنولوژی رسانه‌ای، اشراف به مسائل فوتبالی و حواشی آن، ارتباط خوب با مسئولین مرتبط با ورزش و فوتبال و سایر رسانه‌ها، پرهیز از چاپلوسی و تملق‌گویی‌های معمول در رسانه ملی، پرداختن به مسائل اجتماعی که دغدغه مردم و بینندگان بود که بعضی از اوقات با فوتبال هم مرتبط نبود، حمایت همه جانبه مسئولین وقت صداوسیما از برنامه و مجری آن و دلایل دیگر که عامل محبوبیت و ثباتش شد.
ولی دلیل و نکته بسیار مهم تفکر مطالبه‌گری برنامه ۹۰ و شخص عادل فردوسی‌پور بود، تفکری که بسیاری از مفسده‌های فوتبال و ورزش و مسائل اجتماعی و فرهنگی را نه تنها بازگو کرد، بلکه عاملی شد که دستگاه‌های نظارتی در حد بضاعت با این مسائل برخورد کنند. در آموزه‌های دین مبین اسلام هم ستمگری گناه است و هم ستم‌پذیری، گناهی که بسیاری از جامعه امروز ما را گناهکار ساخته و نسبت به هر ظلم و ستم چنان منفعلانه برخورد می‌کنیم که ستمگر تصور می‌کند که نه تنها ظالم نیست، بلکه لطف هم می‌کند، نمونه آن همین گرانی‌ها و فشارهای اقتصادی بی‌دلیل و منطق است که از سوی اقلیتی ناچیز بر کل مردم و جامعه و نظام هر روز بیش از روز قبل وارد میشود، براین اساس مدیران فعلی صداوسیما و در راس آنها مدیر جوان و بی‌تجربه ولی با ژن خوب شبکه ۳ به دلیل بینش و تفکر خود نتوانستند مطالبه‌گری برنامه ۹۰ در زمینه فساد در فوتبال و مسائل جانبی آن را تحمل کنند، چرا که خود با مشکلات و مصائب بیگانه هستند و انگار مرجع و مقامی هم نیست که از آنها پرسش گری کند و خود هم به هیچ عنوان جوابگو نیستند. وقتی به فضای فوتبال همین دوسه ماهه در غیاب برنامه ۹۰ نگاه می‌کنیم کاملا متوجه می‌شویم گروه منفعت‌طلب فوتبال چون خیالشان از سوال و جواب و مطالبه‌گری فردوسی‌پور راحت است چگونه مشغول تاخت و تاز هستند .
فوتبال هم مثل سینما و چرخه بانکی کشور عرصه حضور آقازاده‌ها و خواهرزاده‌ها و دامادهایی شده است که بدون ذره‌ای تخصص و تعهد، فقط به دلیل اینکه بوی پول کثیف را به خوبی استشمام می‌کنند، در این وادی وارد شده‌اند. قصه مطالبه‌گری برنامه ۹۰ فقط قصه فوتبال نیست قصه برخی بانک‌های خصوصی و خصوصا موسسه‌های مالی خصوصی و ده‌ها محفل سودآور دیگر است که به‌نام فوتبال و سینما و ... منافع ناحق بیشتری را این گروه منفعت‌طلب به چنگ بیاورند .
مسائل غیر اخلاقی، دلالی بازیکن و مربی، گردش مالی بی‌حساب و کتاب، ضعف شدید مدیریت و عدم تعهد و تخصص ورزشی و فوتبالی، شرط‌بندی و قمار، مسائل فنی و رسانه‌ای فوتبال و ده‌ها موضوع دیگر از عناوینی بود که برنامه۹۰ نسبت به آنها مطالبه‌گری می‌کرد و در کنار آن حتی به بحث زندانیان مشکل‌دار، زلزله، گرد و خاک هوای خوزستان و موارد بسیار دیگری ورود کرده بود که برای اکثریت بینندگان میلیونی برنامه خوشایند و جذاب بود و به نوعی برنامه ۹۰ به مسئولیت اجتماعی خود در تعریف واقعی یک رسانه موفق، به خوبی عمل می‌کرد که متاسفانه به دلایل واهی از ادامه فعالیت آن جلوگیری شد، هرچند که نباید از یکسری ضعف‌های برنامه و لج‌بازی‌های فردوسی‌پور به راحتی عبور کرد . خلاصه مطلب اینکه اکثریت جامعه از صدا وسیما ادامه فعالیت برنامه ۹۰ و برنامه‌های مطالبه‌گرانه را خواستار هستند و امید که صدا وسیما از این آزمایش مردمی سربلند بیرون بیاید و بداند توجه به خواسته به حق مخاطب بالاترین رکن یک رسانه ممتاز است.
- 16
- 3
