به گزارش ایسنا، یازدهمین دوره جام قهرمانان اروپا در سال ۱۹۶۶ برپا شد. باشگاه رئال مادرید توانسته بود در پنج دوره اول عنوان قهرمانی را از آن خود کند. این تیم در هفتمین دوره به فینال رسید ولی مغلوب بنفیکا شد. همینطور در فینال نهمین دوره از اینتر شکست خورد. این شکست با جدایی آلفردو دی استفانو از سفیدپوشان همراه شد. سانتاماریا و فرانس پوشکاش دو فصل ديگر در مادرید ماندند ولی در اولین ماه ها نیمکت نشین بودند. در آن هنگام باشگاه ها نمی توانستند با بازیکن های خارجی قرارداد امضاء کنند. به همین خاطر مادرید ناگزیر شد از بازیکن های ملي استفاده کند که اثر آنها از تیمهای پایه بودند.
سفیدپوشان در لیگ شرایط خوبی نداشتند ولی در جام قهرمانان اروپا نتیجه خوبی به دست آوردند .
آن ها فاینورد، کیلمارنوک، اندرلخت و ديگر تیمها را شکست دادند تا به نیمه‌نهايي رسیدند. در این مرحله باید به مصاف اینتر میرفتند که در دو دوره گذشته قهرمان شده بود. مادرید در زمان فصل با تجربه شده بود. ولاسکس مغز این تیم محسوب ميشد . گروسو عقبتر بازي ميشد و در اواسط میدان حضور داشت. آمانسیو به مهاجم نوک تبدیل شد وسرنا در گوش راست بازي میکرد . مادرید تیم خوبی به نظر می رسید ولی اینتر آن زمان یک شیطان بود. سوارس در ترکیب این تیم حضور داشت و بازیکن های سریعی همچون ماتزولا و جایر دا کاستا هم در کنارش بودند. کورسو که ضربات ازاد فوق العاده ای میزد هم در اینتر بازي می . با این حال مادرید با پیروزی یک بر صفر در دیدار رفت و تساوي یک بر یک در بازي بازگشت به فینال صعود کرد تا تمامی را شگفت‌زده کند.
فلیکس لاسارو خبرنگار اسپانیایی یک ایده داشت و می خواست گزارش تصویری از بتانکورت، ولاسکس، دِ فلیپه، پیری، گروسو و سانچیس تهیه کند که در آن ۶ بازیکن مادرید از کلاه گیس بیتلز( گروه انگلیسی راک) استفاده کنند. باشگاه مادرید متوجه این مسئله شد و اجازه نداد گزارش نشر شود. این باشگاه از روزنامه نگار اسپانیایی تعهد گرفت که پس فینال گزارش را نشر کند.
مادرید باید در فینال به مصاف پارتیزانی می رفت که توانسته بود در نیمه‌نهايي منچستریونایتد را شکست دهد. پارتیزان تیم خوبی بود که معرف بازی فوتبال قدرتمند یوگسلاوی در آن هنگام بود. سفیدپوشان برای بار اول ( و آخرین ) در یک فینال با یازده بازیکن اسپانیایی به میدان رفتند. دیدار برابر اینتر دو آسیب دیده بر جای گذاشته بود و بتانکورت و کالپه نمی توانستند تیم را در فینال همراهی کنند. در ترکیب مادرید آراکیستاین، پاچین، دِ فلیپه، سانچیس، پیری، سوکو، سرنا، آمانسیو، گروسو، ولاسکس و خنتو حضور داشتند. خنتو که ششمین قهرمانی را در اروپا تجربه میکرد بیانگر حکم‌راني مادرید در آن سالیان بود. همینطور پاچین دو قهرمانی با سفیدپوشان به دست می آورد. وی در سال ۱۹۶۰ فاتح اروپا شده بود.
بازي آغاز شد و پارتیزان بهتر بود. آنها بازی فوتبال امروزی تری را به نمایش گذاشتند و بهتر بازي می کردند. بازي پیش رفت تا اینکه نماینده یوگسلاوی در آغاز نیمه دوم به گل دست یافت. دوندگی مادریدی ها ترسناک بود. یک دفعه مادرید با پاس فوق العاده ولاسکس به آمانسیو به گل رسید. مهاجم مادرید به زيبايي دروازه پارتیزان را باز کرد. اندکی بعد سرنا از فاصله ۳۰ متری به طرف دروازه شوت کرد و گل دوم سفیدپوشان را به نتیجه رساند. پارتیزان شکست را قبول کرده بود . نمی توانست بیش از این در برابر بازیکن های جوان مادرید دوندگی کند. مادریدی ها صرفا می دویدند و خسته نمی شدند. سوت پایان در ورزشگاه هیسل به صدا در آمد. برگشت سفیدپوشان به مادرید دلاورانه بود زیرا کسی خیال نمی کرد این تیم قهرمان شود.
روزنامه ال الکاسار گزارش لاسارو را با عنوان" yeyés" منتشر کرد و آن تیم مادرید مدام با آن لقب یاد شد( yeyés به بخش کر آهنگ" وی تو را دوست دارد" گروه بیتلز برمیگردد ).
- 18
- 3
