به گزارش تسنیم، کارلوس کی‌روش در گفت‌وگو با ویژه‌نامه «جام جهانی» مجله «فور فور تو» انگلیس توصیه‌هایی به مربیان جوان داشته است. این گفت‌وگو را در زیر می‌خوانید:
* کارلوس، شما هم به عنوان سرمربی تیم فعالیت داشته‌اید، هم به عنوان دستیار سرمربی. تفاوت بین این دو نقش چیست؟
باید بگویم که تفاوت اصلی بین این دو نقش، مسئولیت است. سرمربی رهبر تیم و کسی است که مسئول گرفتن تصمیمات خوب از هر جنبه برای تیم است. در هر دو نقش، شما نباید اصول کاری خود را نادیده بگیرید و همیشه باید وفادار بمانید.
* شما از سال ۱۹۸۴ مربیگری می‌کنید. چه نکاتی را مایل هستید به کارلوس کی‌روشِ ۳۰ ساله که ابتدای دوران مربیگری‌اش است، بگویید؟
اگر قرار باشد یک توصیه به او بکنم، خواهم گفت که صرف‌نظر از چیزهایی که فوتبال در دوران حرفه‌ای به تو تحمیل می‌کند، سعی کن همیشه خلق و خوی مثبتی داشته باشی. این توصیه‌ای ارزشمند، اما پیروی کردن از آن در عین حال دشوار است چون برخلاف چیزی که اکثر مردم به آن فکر می‌کنند، مربی بودن حرفه‌ای سخت و مطالبه‌جویی است.
* مربیان جوان زیادی این روزها در سطح اول فوتبال مشغول به مربیگری هستند. چرا شما اینطور فکر می‌کنید؟
دستورالعمل خاصی برای اینکه تبدیل به مربی موفقی شوید، وجود ندارد. تمام این موضوع بستگی به توانایی‌های فردی برای انجام این کار به نحو احسن دارد. فکر نمی‌کنم که سن می‌تواند عاملی مثبت یا منفی در این حرفه باشد. چیزی که من به آن اعتقاد دارم این است که موفقیت یک مربی همیشه از دانش، تجربیات و رهبری او نشأت می‌گیرد و این سه فاکتور ربطی به سن ندارد.
* آیا در طول این سال‌ها پیش آمده که در سبک مربیگری‌تان تغییری ایجاد کنید و آیا سبک کاری‌تان با فوتبالیست‌های مدرن در مقایسه با فوتبالیست‌های نسل قدیم‌تر تفاوتی داشته است؟
یک گام جلوتر از زمان بودن، الزامی برای هر مربی نیست، بلکه تنها راه ممکن برای رسیدن به موفقیت است. اگر واقعاً به دنبال این هستید که مربی موفقی شوید، «سازگاری» تنها ویژگی غیرقابل مذاکره‌ای است که باید داشته باشید و سپس به فکر پیشرفت باشید. هر مربی بزرگی در تاریخ فوتبال می‌دانسته که چطور خود را با شرایط مختلف چه در داخل زمین و چه در خارج از زمین وفق و سازگاری دهد. آیا سبک مربیگری‌ام را نسبت به سال‌های اولیه مربیگری‌ام تغییر داده‌ام؟ بهترین مربیان شیوه مربیگری خود را عوض نمی‌کنند، بلکه آن را بهبود می‌بخشند.
* شما سرمربی بازیکنانی همچون کریستیانو رونالدو، دیوید بکام و زین‌الدین زیدان بوده‌اید. آیا بازیکنان بزرگ ویژگی‌های مختص به خودشان را سهیم می‌شوند؟
قطعاً همینطور است. آنها به خاطر جادو، شانس یا هر چیز دیگری تبدیل به بهترین بازیکنان جهان نشده‌اند. آنها به خاطر دو عنصر حیاتی چیزی هستند که هستند. اول؛ رفتاری هوشمندانه، سیستماتیک و مشتاقانه برای چگونگی آماده‌سازی خود برای هر جلسه تمرینی و مراقبت از ذهن و بدن‌شان خارج از مستطیل سبز است. دوم؛ که من خیلی به آن باور دارم این است که فوق ورزشکاران به لحاظ روانی و فیزیکی قویتر از ورزشکاران عادی هستند و این تفاوت بدین معناست که بازیکنان بزرگ اغلب در کسری از ثانیه از دیگران پیشی می‌گیرند.
* شما به سرالکس فرگوسن کمک کردید تا یک کلاس تاکتیکی استادانه در دیدار رفت و برگشت مقابل بارسلونا در مرحله نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان اروپا در سال ۲۰۰۸ تولید کند. چطور به بازیکنان فهماندید که دستور‌العمل‌های شما را درک کنند؟
یک بازی معمول و ساده، چهار عنصر ساده دارد که عبارتند از: فضا، زمان، تعداد و ترکیبی هارمونیک از این سه. شما تیم‌هایی را خواهید یافت که در فضا برتری دارند، برخی دیگر در زمان و برخی هم در تعداد. کیفیتی که آن بارسلونای خاص داشت ما را به این باور رساند که منچستریونایتد نمی‌تواند با رویکرد تمرکز روی عنصر تعداد و یا عنصر زمان به مصاف بارسلونا برود، از این‌رو سعی کردیم با نگرش تسلط بر عنصر فضا در بازی نیمه‌نهایی مقابل بارسلونا برنامه‌ریزی کنیم. این بدین معنا بود که باید کنترل بخش‌هایی از زمین را در اختیار می‌گرفتیم که بارسلونا در حالت عادی در آن مناطق رقبایش را شکست می‌داد. به زبان ساده، ما موفق به تصرف فضاهای کلیدی زمین شدیم، پیش از اینکه بارسلونا بتواند از همان مناطق به ما ضربه بزند.
* چطور توانستید در هر دو بازی رفت و برگشت بارسلونا را از رسیدن به فضاهای مدنظرشان محروم کنید، سازمان‌یافته باقی بمانید و تمرکزتان را تقویت کنید؟
ایده چیزی که ما می‌خواستیم در آن دو بازی رفت و برگشت به آن برسیم، نقطه آغازی برای ما بود. این بدین معنا بود که ما به وضوح تصمیم گرفته بودیم که باید چه کار کنیم و چه می‌خواهیم. پس از آن باید سخت کار کنید و شیوه‌های درست تمرینی را انتخاب کنید تا کمک کند که کارتان را به درستی انجام دهید و این همان کاری بود که ما در بازی مقابل بارسلونا انجام دادیم. ما نسبت به کاری که مقابل بارسلونا کردیم، اطمینان داشتیم و با تصرف فضاهای حیاتی زمین موفق به شکست آنها شدیم و همه ما متوجه شدیم که این چیزی بود که نمی‌توانستیم آن را در بازی برگشت مقابل بارسا فراموش کنیم یا کنار بگذاریم.
* آیا فکر می‌کنید که برخی مربیان سعی می‌کنند تا بازی را پیچیده‌تر کنند؟
بله، اما من واقعاً طرفدار این تمایل به روشنفکری کنونی ندارم. فوتبال ورزشی ساده است. کاملاً متقاعد شده‌ام که رویکردهای ساده، بهترین شیوه برای فهماندن چیزهایی که از بازیکنان‌تان می‌خواهید، است. در فوتبال به مانند زندگی، کسی که بتواند خوب درک کند، کسی است که تسلط دارد. من با فوتبال خیابانی بزرگ شدم، جایی که فوتبال آزادنه بازی می‌شود و پیشرفت خود به خود می‌آید، بدون اینکه فشاری در کار باشد. سپس من مربی‌ای شدم که به ماهیت و سادگی فوتبال باور داشتم. اگر مربی‌ای سعی کند این استدلال را بازتولید کند، مسیر را اشتباه رفته است. من سال‌ها از این فلسفه دفاع کردم.
همچنین در این مطلب در معرفی کی‌روش به این موارد اشاره شده که سبک بازی تیم‌های تحت‌هدایت کی‌روش ۳-۳-۴ . مبتنی بر ضدحمله است. بزرگترین دستاورد وی هم رساندن ایران به جام جهانی برای دو دوره متوالی عنوان شده است.
- 16
- 5
