ترکیب احتمالی پرسپولیس مقابل استقلال در دربی ۹۸/ یحیی سورپرایز دارد؟

تیم های پرسپولیس و استقلال در دربی ۹۸ پایتخت در چارچوب یک بازی از دیدارهای هفته ۲۳ مسابقات لیگ برتر فوتبال ایران، فردا پنجشنبه ۲۶ اسفند ۱۴۰۰ از ساعت ۱۷:۳۰ به مصاف هم خواهند رفت.

پرسپولیس اگر در دربی شکست بخورد؛ کارش برای رویای ششمین قهرمانی متوالی لیگ تمام است‌.

برد برابر نفت مسجدسلیمان هم از اثرات ویرانگر شکست برابر صنعت نفت آبادان کم نکرد چرا که منصوریان نتوانست آن مربی‌ای باشد که به شکست ناپذیری استقلال پایان می‌دهد. حالا همه‌چیز به پرسپولیس بستگی دارد. آن‌ها با بردن استقلال روند داستان لیگ بیست و یکم را کاملا تغییر می‌دهند. 

پرسپولیس اگر از این بازی بترسد پیش از مرگ خودکشی کرده است. 

حقیقت این است که این مسابقه‌، بازی یحیی است. گل‌محمدی در مجموع دربی‌های قبلی نتایج نسبتا خوبی گرفته اما نگاهی به عملکردش نشان می‌دهد که همیشه بازی‌ها را با یک نوع تردید بزرگ درونی آغاز کرده است. تردید میان منطق یا جسارت! او برابر استقلال کمتر پیش آمده که بازی‌ها را با تغییر بزرگ در چیدمان یا عوض کردن برنامه تاکتیکی شروع کند و این باعث شده تا او در دربی‌ها بیشتر یک مربی واکنشی باشد. هروقت پرسپولیس عقب افتاده آن وقت تازه انگار تردید درونی یحیی نیز برطرف شده و به این نتیجه می‌رسد که باید برای کسب امتیاز در این بازی شجاع‌تر و بی پرواتر باشد. در این مواقع پرسپولیس خوب بازی کرده و اغلب ‌نتیجه هم گرفته است. این دربی اما مسابقه‌ای است که گل‌محمدی باید آن‌را با کنشی جسورانی آغاز و ‌ادامه دهد. پرسپولیس الان نه یک هیچ که دو هیچ از استقلال عقب است و باید با این تفکر به زمین برود.

این بازی می‌تواند مهم‌ترین بازی پرسپولیس در ۶دوره اخیر لیگ برتر باشد و البته برای گل محمدی یک آزمون بزرگ که بتواند که از این مسابقه حیاتی، سربلند بیرون بیاید. او و دستیارانش برای رسیدن به آن سطحی که می‌تواند پرسپولیس را تبدیل به برنده زمین کند؛ قبل از هرچیز باید خودشان به آمادگی مطلوب ذهنی و روانی برسند. شاید بد نباشد نگاهی به دقایق ابتدایی بازی نیمه نهایی جام جهانی ۲۰۱۴ برزیل بیاندازند. همان چند دقیقه ابتدایی که بازیکنان دو تیم وارد زمین می‌شوند، کنار هم می‌ایستند تا سرود ملی خوانده شود. درست تا قبل از آنکه داور سوت آغاز نیمه‌نهایی را بزند. دوربین، نماهای نزدیک از ستاره‌های بزرگ حاضر در زمین را می‌گیرد و کارگردان به‌طور متناوب بین صورت بازیکنان برزیل و آلمان کات می‌زند. چهره بازیکنان آلمان، حسی که در زیر پوستشان وجود دارد و انرژی که از چشمانشان به لنز پرتاب می‌شود؛ نتیجه بازی را پیش از آغاز نشان می‌دهد. آلمان از نظر روحی برزیل را برده بود. 

مثال دیگر نیمه دوم بازی رئال مادرید و پاری‌سن‌ژرمن در مرحله یک‌هشتم نهایی لیگ قهرمانان اروپاست. رئال این بازی را تنها با قدرت روانی و فشار بی امان بر حریف برد. مادریدی‌ها بخصوص در نیمه دوم یک لشگر جنگی بودند که برای زیرو رو کردن به زمین آمده بودند. آن‌ها بی پروا و با تمام وجود حمله کردند و آنقدر انرژی این تیم برای بردن قوی و بالا بود که اتمسفر پیروزی را در سانتیاگوبرنابئو به‌وجود آورد. آنها طوری بازی می‌کردند که احساس می‌شد می‌توانند هر تیمی را ببرند. بازیکنان پرسپولیس باید به این سطح از توان روحی و ذهنی برای این بازی برسند. مثل اوما تورمن در "بیل را بکش" باید با دست آنقدر به درِ چوبی تابوت ضربه بزنند تا آن‌را بشکنند و از زیرخاک بیرون بیاورند. این مهم‌ترین بازی پرسپولیس است، آن‌ها باید ثابت کنند که ۶سال اقتدار مطلقشان در فوتبال ایران به پایان نرسیده است. این یک بازی کاملا حیثیتی برای یحیی و ستاره‌های پرسپولیس است.

پرسپولیس برای دربی فراتر از هر برنامه تاکتیکی باید با چنین روحیه‌ای وارد زمین شود. آن‌ها باید با این تفکر وارد زمین شوند که این آخرین و مهم‌ترین نود دقیقه تمام عمرشان است. گل‌محمدی برای این بازی باید همان کاری را بکند که یواخیم لو در نیمه‌نهایی ۲۰۱۴ و آنچلوتی در بازی برابر پاریس ‌با تیمشان انجام دادند. پرسپولیس باید به قلعه نفوذ‌ناپذیر استقلال حمله کرده و آن را فرو بریزد و تاج قهرمانی را پس بگیرد. برد در این بازی نه‌تنها فاصله را شکننده و قابل دسترس می‌کند بلکه ابهت شکست ناپذیری استقلال را نیز می‌شکند و این می‌تواند در ادامه منجر به از دست دادن امتیاز شود.

گل‌محمدی در این بازی باید جنگجوها را به بازی بفرستد. مثل همان کاری که آنجلوتی در نیمه دوم انجام داد؛ منطقی‌ها و باتجربه‌ها از زمین بیرون رفتند و جنگجوها و جسورها به زمین آمدند و ورق را برگرداندند. 

یکی از اقدامات مهم این بازی می‌تواند بازگشت وحید امیری به دفاع چپ باشد تا با حضور او و رضاییان در کناره‌ها میزان انرژی و فشار بر استقلال را از عقب زمین بالا ببرد. او می‌تواند برای این بازی تراکم را در خط میانی بالا ببرد تا با پیروزی در میانه زمین بتواند روی دروازه استقلال فشار بیاورد. کمال، سرلک، پهلوان، عالیشاه و ترابی می‌توانند پنج هافبکی باشند که مقابل هافبک‌های منظم اما کمتر خلاق استقلال نتیجه بازی را رقم بزنند. 

بزرگترین قمار یحیی و همکارانش در این بازی دفاع میانی و دروازه است. احتمالا لک به دروازه برگردد و این می‌تواند برای این بازی منطقی به نظر برسد اما در دفاع وسط او کار سختی دارد. بازگشت سیدجلال در صورت آمادگی منطقی‌ترین گزینه است اما اینکه کنارش چه کسی بازی کند علامت سوال بزرگی است. هنانوف جسور، دونده و تکنیکی است اما از نظر قدرت بدنی و پیروزی در نبردهای هوایی ضعف‌های عمده دارد. ‌شاید در صورت حضورش در زمین او باید بازیکن نزدیک به حسین‌زاده باشد.

پرسپولیس برای دربی سورپرایزی دارد؟

با وجود پیروزی مقابل نفت مسجدسلیمان ممکن است ترکیب پرسپولیس در بازی با دربی دستخوش تغییراتی شود. معمولاً مربیان به ترکیب تیم برنده دست نمی‌زنند اما ماجرای دربی آنقدر متفاوت است که شاید یحیی با ترکیب متفاوتی مقابل رقیب سنتی بایستد.

این تغییرات می‌تواند در قلب دفاع و پست دروازه‌بانی تا نوک حمله باشد و بعید نیست گل‌محمدی تیمش را با یک تا سه تغییر نسبت به بازی قبل به میدان بفرستد. در این میان خیلی‌ها دوست دارند ببینند آیا یحیی برای این بازی سورپرایزی خواهد داشت و آیا دنبال غافلگیر کردن حریف هم هست؟ پرسپولیس در حال حاضر غیر از سیامک نعمتی و عیسی آل کثیر همه بازیکنانش را در اختیار دارد و می‌تواند ترکیب‌های متفاوتی را امتحان کند اما هر تصمیم ریسک‌ها و مخاطراتی خواهد داشت و باید در این بازی دست به عصا حرکت کرد. با این حال گاهی مواقع مربیان در این بازی‌های بزرگ با تغییر سیستم یا جابه‌جایی یکی، دو مهره دنبال غافلگیر کردن حریف هستند تا هم نقشه‌های حریف را به‌هم ریخته هم خودشان به تیم مقابل ضربه بزنند که باید دید یحیی چنین نقشه‌ای خواهد داشت یا خیر.

مربیان ایده‌آلیست پرسپولیس کوتاه می‌آیند؟

یحیی گل‌محمدی و حمید مطهری مربیان ایده‌آلیستی هستند. آنها عاشق فلسفه پپ گواردیولا بوده و دوست دارند تیم‌شان همواره هر رقیبی را تحت فشار بگذارد و دست بالا را داشته باشد. آنها دوست دارند با بازی مالکانه و انواع و اقسام کارهای ترکیبی با فوتبالی ‌تر و تمیز حریف را زیر منگنه بگذارند و فوتبال تیم خود را به حریف دیکته کنند. یحیی و مطهری هیچ‌وقت از فلسفه خود عقب‌نشینی نکرده‌اند و حتی در روزهایی که تیم‌شان برده و اشکالات فنی وجود داشته آنچه باعث آزرگی خاطرشان می‌شود فاصله فوتبال ارائه شده تا همان کیفیتی است که آنها مد نظر دارند. از این جهت بعد از هر بازی حتی در روزهای برد این دو مربی سعی دارند با اضافه کردن نکات تازه به تیم خود تیم تحت اختیارشان را به آنچه دوست دارند و در نظر دارند نزدیک کنند.

ماجرای دربی اما انگار متفاوت است بخصوص که این بار دربی حکم یک فینال را پیدا کرده و اصلاً شبیه مسابقه‌ای در طول یک بازه زمانی سی هفته‌ای نیست. دربی پیش‌رو قطعاً یک مسابقه تعیین‌کننده است و برد و باخت هر کدام از دو تیم می‌تواند روی ماجرای قهرمانی تأثیر مستقیم داشته باشد. از این جهت شاید کیفیت و بار فنی مد نظر مربیان پرسپولیس هم در این بازی با آنچه می‌پسندند فاصله داشته باشد و پرسپولیس مطابق با فلسفه مربیانش دنبال برد نباشد.

البته که یحیی و مطهری حتماً نقشه‌هایی برای ارائه همان فوتبال مالکانه همراه با کارهای ترکیبی در نظر دارند و شاخص‌های آن را در این بازی تقویت خواهند کرد اما سر آخر آنچه اهمیت دارد بردن است و کسی به چگونه بردن بخصوص در این بازی که وجه تاریخی دارد توجه نخواهد کرد.

فصل قبل و در بازی برگشت لیگ فشار زیادی روی کادر فنی پرسپولیس وجود داشت چرا که آنها در سه دربی قبل از آن برنده نشده بودند. از وقتی یحیی به پرسپولیس آمد یک مساوی جذاب ۲-۲ در لیگ نوزدهم، یک مساوی عجیب ۲-۲ دیگر در جام حذفی و شکست در ضربات پنالتی، یک مساوی عجیب دقیقه آخری دیگر با تیم محمود فکری در بازی برگشت لیگ نصیب سرخ‌ها شده بود. پرسپولیس در حالی دربی نیمه نهایی حذفی را باخته بود که تا لحظات آخر از حریف پیش بود و در مصاف با تیم فکری هم در حالی تن به تساوی داد که موقعیت‌های گل زیادی هدر داد و باز هم در لحظات آخر گل خورد. از این جهت در دربی برگشت فصل قبل هم یحیی و هم مطهری فقط دنبال پیروزی در آن مسابقه بزرگ بودند و از فلسفه خود کوتاه آمدند تا برد حاصل شود.

مشت‌های گره کرده یحیی بعد از آن مسابقه حاکی از فشار سنگینی بود که از شانه‌های او برداشته شد چرا که دیگر هیچ‌کس با رکوردهای منفی و نبردن‌های او در دربی‌هایی که سرمربی پرسپولیس بوده کاری نداشت. البته پرسپولیس در آن مسابقه نمایش ضعیفی ارائه نداد اما بموقع حمله کرد و بموقع درصدد کنترل بازی برآمد و سر آخر با یک نمایش منطقی پیروز شد.

یحیی و کادرش بعد از آن برد در دربی بعدی دوباره اسیر پنالتی‌های جام حذفی شدند و بازی را باختند و در بازی رفت به سبب شرایط آن مقطع لیگ مثل تیم حریف نمایش منفعلانه و بی‌روحی ارائه داده و تن به تساوی دادند تا دوباره به خاطر فاصله گرفتن از پیروزی در دربی‌ها تحت فشار باشند. از سوی دیگر عقب افتادن شش امتیازی در جدول و تعقیب صدرنشین این فشار را مضاعف خواهد کرد و پرسپولیس خیلی بیشتر از حریف به پیروزی نیاز دارد و اینجاست که بحث کمرنگ شدن فلسفه دوباره مطرح می‌شود.

گل‌محمدی و مطهری خوب می‌دانند که از دست دادن امتیاز در این دربی تا حدود زیادی شانس قهرمانی را از کف خواهد پراند و شکست مساوی است با تمام شدن ماجرای دبل هت‌تریک، پس همه زورشان را خواهند زد تا از این میدان دست پر بیرون بیایند. حالا برای رقم زدن این اتفاق آنها ضمن پایبندی به فلسفه خود و راه‌های خلق موقعیت و رسیدن به گل، در صورت پیش افتادن حتماً رو به بازی کنترلی و شاید حتی چرک بیاورند و ابایی هم نخواهند داشت که تصمیمات‌شان برای حفظ پیروزی زیر سؤال برود چرا که اینجا «بردن» به «چگونه بردن» ارجحیت پیدا کرده و سه روز بعد از دربی هیچ‌کس یادش نخواهد آمد که پرسپولیس چطور برد یا استقلال چگونه باخت.

پرسپولیس طلسم دربی های اسفندماه را می شکند؟

پرسپولیس در دربی های اسفندماه فقط یک برد دارد که آن هم برای سال ۱۳۷۸ است.

تیم استقلال در این بازیها ۵ بار برنده شده است و یک بار هم شکست خورده است.

سال ۱۳۵۱: استقلال ۲ پرسپولیس صفر

سال ۱۳۵۴: استقلال یک پرسپولیس یک

سال ۱۳۶۷: پرسپولیس صفر استقلال صفر

سال ۱۳۷۰: استقلال ۲ پرسپولیس صفر

سال ۱۳۷۸: پرسپولیس ۲ استقلال صفر

سال ۱۳۷۹: استقلال یک پرسپولیس صفر

سال ۱۳۸۳: استقلال ۳ پرسپولیس ۲

سال ۱۳۸۴: پرسپولیس صفر استقلال صفر

سال ۱۳۹۶: استقلال یک پرسپولیس صفر

ترکیب احتمالی پرسپولیس برابر استقلال

احمد گوهری، سید جلال حسینی، وحدت همانوف، رامین رضاییان، علی شجاعی، کمال کامیابی‌نیا، میلاد سرلک، احسان پهلوان، مهدی ترابی، وحید امیری و شرزود تمیروف