به گزارش ایرنا، تزریق قطرات ریز به تومور و بخار کردن آن ها با استفاده از اولتراسونیک متمرکز می تواند یک روش جدید برای ردیابی تومور یا تحویل دارو به سلول های سرطانی باشد. محققان دانشگاه توئنته هلند پدیده جدیدی را نشان دادند که باعث تبخیر قطرات می شود.
این پدیده دقیقاً در فرکانس تشدید صوتی اتفاق می افتد و باعث کاهش سریع و کارآمد فشار داخل قطره، تا زیر آستانه تبخیر می شود. نتایج این تحقیق در Physical Review Letters به چاپ رسیده است.
میکروقطره ها، با استفاده از یک پوسته نازک تثبیت شده، می توانند با استفاده از امواج فراصوت در جریان خون مشاهده شوند. این پدیده در تعداد فزاینده ای از بخش های پزشکی، از تصویربرداری تا درمان بکار گرفته شده است. با این حال این قطرات با اینکه بسیار زیاد هستند ولی نمی توانند به تومور حمله کنند. ولی قطرات کوچکتر، در اندازه های نانومقیاس، میتوانند این کار را انجام دهند.
با هدایت آنها به سمت تومور و بخار شدن آن ها در نقطه مورد نظر ، حباب هایی که تشکیل میشوند میتوانند اثر درمانی در داخل تومور داشته باشند. تبخیر یک پدیده فیزیکی معمولی به نظر میرسد که همه چیز آن از قبل شناخته شده است، ولی محققان دانشگاه توئنته ساز و کار جدیدی را برای تبخیر شدن نشان داده اند.
طبق گزارش روز سه شنبه ستاد فناوری نانو، این پدیده براساس رزونانس است، دقیقاً مانند هنگامی که یک شیشه بلوری در اثر صدای نت ویژه ای شکسته می شود. در فرکانس تشدید است که میتوان تبخیر را هدایت و تقویت کرد. این تحقیق با استفاده از قطرات هیدروفلوروکربن (HFC) با نقطه جوش کم انجام شده است.
در عمل، کنترل تبخیر به سختی انجام می شود، زیرا به نقاط هسته زایی مورد نیاز است، نقاطی که محرک های تبخیر هستند. کاهش شدید فشار در هنگام تشدید، شش برابر کم تر از مایع اطراف، باعث می شود که احتمال بخار شدن افزایش یابد.
اثر تشدید ناشی از تفاوت در سرعت صوت است که در داخل فلوروکربن، بسیار کمتر از آب یا بافت اطراف آن است.
محققان با ارسال یک موج صوتی به قطرات، چگونگی تحریک تبخیر شدن را نشان می دهند. این تبخیر شدن بسیار کنترل شده، می تواند منجر به روش های جدیدی برای درمان تومور شود.
تصور کنید که همان لحظه که قطره به تومور حمله کرده است، کلید فرآیند تبخیر شدن را «روشن» کنید، تبخیر شدن می تواند به تومور آسیب برساند. همچنین میتوان از این فرآیند کنترل شده برای رساندن داروها به صورت موضعی و انحصاری به تومور، بدون عوارض جانبی در بقیه بدن، استفاده کرد.
این درک جدید که محققان به دست آورده اند، میتواند در حوزه های غیرپزشکی نظیر فرآیند احتراق یا ذخیره سازی انرژی استفاده شود.
- 13
- 4
