کارلوس کی‌روش حدود ۹ سال سرمربی تیم ملی بود و در این مدت مربیان مختلفی از ملیت‌های متفاوت وارد کادر فنی شدند و کنار او فعالیت کردند. مربیانی چون آنتونیو سیموئز، دن گاسپار، اوسیانو کروز، میک مک‌درموت، نلو وینگادا، آنتونیو لوپز، بارت کاوبرگ، میکو کوجالای، رودولفو کوریرا و اسامی دیگری که آنقدر زیاد بودند، فراموش‌شان کرده‌ایم. کادرفنی کارلوس کی‌روش به قدری شلوغ بود که در جام ملت‌های آسیا در سال ۲۰۱۹ به ۱۲ نفر هم می‌رسید. به اینها مربیان ایرانی را هم باید اضافه کرد. مربیانی که البته به هیچ‌وجه در امور فنی دخالت نمی‌کردند و فقط در تمرین حضور فیزیکی داشتند.
علیرضا منصوریان می‌گوید: «من ۳، ۴ سال سرمربی تیم امید بودم اما در تیم آقای کی‌روش دستیار گروه آنالیز بودم که می‌شدم دستیار شماره پنجم. قبول کرده بودم که باید یاد بگیرم و ممنون مربیانی هستم که برایم زحمت کشیدند.» منصوریان اعتراف می‌کند که در کادرفنی کی‌روش کار ویژه‌ای انجام نداده، درست مانند مارکار آقاجانیان، مجید صالح، مهرداد خانبان و حتی جواد نکونام و علی کریمی.
فدراسیون فوتبال همه این اتفاق‌ها را دید اما نه واکنشی نشان داد و نه به کی‌روش فشار آورد تا از مربی ایرانی در کادرفنی‌اش استفاده کند و از آنها کار بخواهد. با جدایی کی‌روش، یکی از خواسته‌ها این بود که مارک ویلموتس از مربیان ایرانی بیشتری در کادرفنی خود استفاده کند. نه به دلیل اینکه آنها دانش فراوانی دارند بلکه به این خاطر که در کنار مرد بلژیکی آموزش هم ببینند و در نهایت فوتبال ایران صاحب یکی دو مربی مقتدر و همچنین با دانش شود.
در روزهای نخست حضور ویلموتس در تیم ملی، می‌گفتند که یکی از بندهای قرارداد حضور مربیان ایرانی است و البته کاهش تعداد دستیارهای خارجی. به مصاحبه مهدی تاج در تاریخ ۶ خرداد ۹۸ نگاه کنید و ببینید او دو ماه قبل چه صحبت‌هایی در این رابطه انجام داده: «ویلموتس تنها دو دستیار با خودش به ایران می‌آورد. دستیار اول این مربی در تیم المپیک مارسی فعالیت کرده و کارنامه خوبی دارد. چهار دستیار داخلی هم ما به ویلموتس پیشنهاد کرده‌ایم. اگر یادتان باشد تمام اعضای کادرفنی کی‌روش خارجی بودند. در اواخر سرمربیگری کی‌روش در تیم‌ملی، ۱۰ یا ۱۱ دستیار خارجی در تیم ملی بود که در قرارداد با این مربی بلژیکی، تعداد دستیاران به ۲ یا ۳ دستیار کاهش یافته و قرار است مربیان ایرانی به کادرفنی اضافه شوند.»
حدود دو، سه ماه از آغاز فعالیت ویلموتس در تیم ملی می‌گذرد اما جز وحید هاشمیان، مربی ایرانی دیگری در کادرفنی نمی‌بینیم. نه فدراسیون فوتبال در تلاش برای افزایش تعداد مربیان داخلی است و نه مارک ویلموتس علاقه‌ای به انجام این کار نشان می‌دهد. درست مانند کی‌روش که فقط از وجود مارکار آقاجانیان در کادرفنی استفاده می‌کرد.
در نقطه مقابل به تعداد دستیارهای خارجی ویلموتس نگاهی بیندازید. مانو فرارا، لورنت اسپینوسی، کوین مینی و هرمان دی‌لانتشیر. می‌بینید که ویلموتس به حرفهای مهدی تاج اهمیتی نداده و تا امروز ۴ دستیار خارجی همراه خود به ایران آورده. درست دو برابر تعداد مربیانی که تاج به آن اشاره کرده بود.
مهدی تاج در بدو حضور مارک ویلموتس به این نکته اشاره کرده بود که بندهای قرارداد فدراسیون فوتبال با مربی بلژیکی قابل انتشار است چون فدراسیون این قرارداد را محکم بسته و یکی از بندهای آن تعدد حضور مربیان ایرانی در کادرفنی است. نکته‌ای که فعلا در تیم ملی ندیده‌ایم اما نه واکنشی وجود دارد و نه انتقادی. به نظر مارک ویلموتس همان راهی را می‌رود که کی‌روش سال‌ها رفت و فدراسیون فوتبال هم فقط نظاره‌گر بود.
امیر اسدی
- 10
- 2
