به گزارش ایسنا، محمد جمشیدی یکی از بازیکنان کلیدی تیم ملی بسکتبال در کاپ آسیا بود و با عملکرد خوبش نقش زیادی در موفقیت ایران داشت و در نهایت به عنوان بهترین پست دو قاره کهن معرفی شد و مزد تلاشش را گرفت. جمشیدی که روز به روز بهتر و بهتر می‌شود بعد از قهرمانی با پتروشیمی در لیگ ایران راهی نفت آبادان شده و قرار است دوباره با آبادانی‌ها باشد.
او در گفت‌وگو با ایسنا، درباره این تصمیمش و عملکرد خوبش در کاپ‌آسیا صحبت کرد.
* از کاپ آسیا شروع کنیم. تورنمنتی خوب که پایان خوبی هم داشت.
بله. واقعا رقابت سنگینی بود و خوشحالم که توانستیم با عملکرد خوب و البته نتیجه‌ای مناسب کارمان را تمام کنیم. به هر حال استرالیا واقعا تیم خوبی داشت و سطح بالایی دارد و توانست قهرمان شود اما خب رقابت با این تیم برای بسکتبال آسیا قطعا خوب خواهد بود.
* پس از عملکرد تیم ملی راضی هستی؟
به نظرم تیم ملی عملکرد خیلی خوبی داشت. تیمی بازی می‌کردیم و از همه مهم‌تر از بازی در کنار هم لذت می‌بردیم. بسکتبال خوبی به نمایش گذاشتیم و همه برای تیم ملی تلاش می‌کردیم.
* با این که تیم ملی در کوران رقابت‌ها بود اما برخی انتقادها و صحبت‌ها درباره مسابقات عملکرد تیم ملی را زیر سوال می‌برد. نظرت درباره این موضوع چیست؟
من واقعا دلیل این حرف‌ها و کارها را نمی‌دانم؟ مگر می‌شود یک نفر خانواده خودش را کوچک کند؟ متاسفانه بسکتبالی‌ها خودشان، خودشان را کوچک می‌کنند. به نظر مقصر فدراسیون و وزارت ورزش نیست بلکه خود بسکتبالی‌ها هستند که باعث می‌شوند این رشته رشد نکند و کوچک شود. وقتی تیم ملی یک کشور به تورنمنتی می‌رود نمی‌دانم چه دلیلی دارد که همه پشت سر تیم حرف می‌زنند؟ این که بگویند حریفان تیم اصلی خود را به مسابقات نیاورده‌اند چه فایده‌ای دارد؟ نتیجه‌اش جز کوچک کردن بسکتبال و زیر سوال بردن عملکرد جوانان ایران است؟ اصلا هم بر فرض محال حریفان، تیم اصلی خود را نداشته باشند باید همه انتقاد کنند یا بهتر است پشت تیم باشند و حمایت کنند؟
* دلیل این اتفاق‌ها را در چه می‌بینی؟
هر دلیل که دارد نتیجه‌اش به ضرر خودمان است. اگر همه از بسکتبال حمایت کنند این رشته رشد می‌کند، تیم‌ها بیشتر می‌شوند و در نهایت کار برای همه بیشتر خواهد شد و همه سود می‌برند. این که خودمان بسکتبال را خراب کنیم چه سودی برای ما دارد؟ ماجرای کنونی بسکتبال مثل آن داستان بهشت و جهنم است.
در بهشت و جهنم آدم‌ها قاشق‌های بلندی دارند که خودشان نمی‌توانند با آنها غذا بخورند. جهنمی‌ها به یکدیگر غذا نمی‌دهند و همیشه گرسنه هستند اما بهشتیان با آن قاشق‌های بلند به یکدیگر غذا می‌دهند و مشکلی ندارند. در بسکتبال هم اگر ما به فکر دیگری نباشیم رشد نمی‌کنیم. وقتی همه می‌خواهند بسکتبال را خراب کنند خودشان ضرر می‌کنند. اسپانسر از این رشته حمایت نمی‌کند و بازیکن، مربی، سرپرست و همه بدون تیم می‌مانند و کاری هم برای خبرنگار وجود ندارد.
* پس می‌توان گفت که مشکل اصلی بسکتبال اهالی این رشته هستند؟
اگر می‌خواهیم بسکتبال را بکوبیم و فدراسیون را خراب کنیم این رشته ضعیف می‌شود و خودمان ضرر می‌کنیم و اولین اتفاق این است که پول به جیب خودمان نمی‌رود. من به این کار ندارم که کدام نهاد چطور کار می‌کند اما هرچیزی که هست چهار سال سکان هدایت دست این فدراسیون است و همه باید حمایت کنند. باید انتقاد درست کنند و همراه باشند تا کشتی بسکتبال به سمت جلو برود. من خودم شاهد این بودم که اسپانسر خواسته بیاید اما دیده خودمان خودمان را خراب می‌کنیم و رفته است. به همین دلیل لیگ این‌طور شده که فقط دو تیم هستند و اسپانسرها نمی‌خواهند وارد بسکتبال شوند. دلیلش خودمان هستیم. کسی چشم دیدن دیگری را ندارد و همه یک سری گروه‌هایی ساخته‌اند و فقط می‌خواهند بسکتبال را خراب کنند. هدف هم ضعیف کردن فدراسیون است حالا به هر وسیله‌ای. در این مسیر بازیکن و مربی را هم خراب می‌کنند.
* این موضوع در کاپ‌آسیا خیلی دیده شد و حتی می‌توانست برعملکرد تیم ملی تاثیر بگذارد.
بله. از همان ابتدا برخی می‌گفتند این تیم باید قهرمان شود که کاملا از روی غرض می‌گفتند. اگر تیم قهرمان می‌شد می‌گفتند دیدید ما گفتیم و اگر هم نشد شروع می‌کردند به انتقاد کردن. در صورتی که باید انتقادها سازنده باشد تا بسکتبال رشد کند. نکته جالب این‌جاست که ما یکسری منتقد هم داریم که اصلا در این سال‌ها کاری نکردند. خب اگر مشکلی هست بیایید و کمک کنید و گوشه‌ای از کار را بگیرید. این که نمی‌شود بسکتبال را خراب کنیم و کل بسکتبال پایین برود.
خب اگر بسکتبال ضعیف شود در نهایت تیم گیر خود آن مربی نمی‌آید. این موضوع برای همه صدق می‌کند. برای بازیکن، مربی، سرپرست و دیگران. خب در قهرمانی سال ۲۰۱۳ فیلیپین بلیچ را نداشت و بدون بازیکن خارجی‌اش برابر ما بازی کرد، چین هم ژیان لیان را نداشت و ما قهرمان شدیم. آیا بازیکنان زحمت نکشیدند؟ نه همه تلاش کردیم و آنقدر خوب بودیم که بردیم. در سال ۲۰۱۱ تیم به خاطر یک اشتباه باخت. بسکتبال همین است. فدای سرشان. اما اگر قرار به انتقاد بود آن‌جا هم باید انتقاد می‌شد. حالا این تیم با بسکتبالی زیبا نایب قهرمان شده و فقط برابر استرالیا باخته و این‌طور انتقاد می‌کنند.
* به نظرت این اتفاق‌ها در کنار مشکلاتی که به آنها اشاره کردی چه مسائل دیگری برای بسکتبال ایجاد می‌کند؟
تاثیر دیگرش تغییر نگاه مردم به بسکتبال است. آنقدر بزرگان بسکتبال انتقاد کرده‌اند که اکنون مردم در کوچه و خیابان که زیاد بسکتبال را هم نمی‌شناسند می‌گویند بسکتبال ضعیف است و این‌طور و آن‌طور است. خب چرا؟ چرا ما خودمان بسکتبال را کوچک کرده‌ایم و باعث شده‌ایم نگاه مردم به ما منفی شود؟ این به نفع ماست؟ نه قطعا به نفع ما نیست.
* برسیم به فصل آینده لیگ برتر که با نفت آبادان خواهی بود.
بله امسال تصمیم گرفتم که به نفت برگردم. من با پتروشیمی قهرمان شدم و واقعا شرایط خوبی در این باشگاه داشتم اما با توجه به شرایط فصل آینده تصمیم گرفتم که دوباره نفت آبادان برگردم. امیدوارم که فصل خوبی هم داشته باشیم. من دو فصل قبل با این تیم بودم و روزهای بسیار شیرینی با نفت تجربه کردم و در نهایت هم نایب قهرمان شدیم. حس خوبی که مردم آبادان به بسکتبال دارند واقعا بی‌نظیر است و همیشه از بودن در سالن آبادان لذت برده‌ام. من روزهای خوبی در این تیم و شهر داشتم و امیدوارم که فصل آینده نیز دوباره این اتفاق‌ها بیفتد و روزهایی شیرین رقم بخورد.
- 14
- 6
