به گزارش "ورزش سه"، احسان حدادی که در سال ۲۰۱۸ توانست بار دیگر رکوردهای خود را به اوج برساند و در مراحل مختلف دایموند لیگ نتایج خوبی کسب کند، این روزها شدیدا درگیر اختلافاتش با فدراسیون است.
قهرمان ۴ دوره بازی های آسیایی در رشته پرتاب دیسک از زمان آغاز دوره ریاست مجید کیهانی با او به اختلاف برخورد و این تنش ها حالا به اوج خود رسیده است.
قهرمان پرتاب دیسک ایران و آسیا که هدفش را ایستادن دوباره روی سکوی المپیک عنوان می‌کند، به خاطر نداشتن مربی و از دست دادن «مک ویلکینز» مربی آمریکایی اش که با چینی ها قرارداد بسته، به شدت ناراحت است.
در ادامه مشروح صحبت های احسان حدادی را با رادیو تهران درباره اتفاقات اخیر می خوانید.
فعلا زیر نظر خودم تمرین می‌کنم!
بعد از بازی های آسیایی جاکارتا که با کسب چهارمین مدال طلا برای من همراه بود، مدتی استراحت کردم و هم اکنون هم زیر نظر خودم تمرین می کنم! شرایط به شکلی است که نه مربی آمریکایی دیگر کنارم هست و نه حسین توکلی به عنوان مربی بدنساز مرا همراهی می کند چون با آنها قراردادی امضا نشد. فعلا که تک و تنها جلو می روم تا ببینم که چه اتفاقی قرار است رخ دهد.
داشتن یک مربی توقع زیادی است؟!
تقریبا ۲ هفته بعد از بازی های آسیایی نزد وزیر ورزش رفتم. برنامه های خودم را برای المپیک به سلطانی فر دادم و به او گفتم که چطور می خواهم برای رسیدن به مدال المپیک تمرین کنم. بنده شرایط کشورم را درک می کنم و می دانم وضعیت دلار و ارز چگونه است؛ اما فکر نمی کنم داشتن یک مربی توقع زیادی برای یک ورزشکار باشد.
مربی آمریکایی با چینی‌ها قرارداد بست
متاسفانه فدراسیون حاضر نشد تا قرارداد قبلی را با «مک ویلکینز» تمدید کند. ما ماهیانه ۷ هزار دلار به این مربی آمریکایی می دادیم؛ اما می توانستیم ۲۰ هزار دلار از کنار او درآمد داشته باشیم. خیلی از ورزشکاران عربی در بازی های آسیایی با من صحبت کردند که برای همکاری با این مربی به ایران بیایند. هر کدام از آنها حاضر بودند ۵ هزار دلار در ماه بدهند. ما کاری نکردیم و ویلکینز با قرارداد ۲۵ هزار دلاری به چین رفت.
بعد از رفتن کیهانی به کمیته المپیک همه چیز به هم خورد!
بعد از جلسه با سلطانی فر، چند هفته قبل با صالحی امیری هم جلسه داشتم. برنامه های خودم را تا المپیک ۲۰۲۰ به صورت مکتوب به او ارائه کردم. در این جلسه به من گفته شد از این پس هزینه بلیت و ویزای همه سفرها را کمیته پرداخت می کند. بعد از آن دوستان از فدراسیون به جلسه با صالحی امیری رفتند و همه چیز را به هم زدند. دقیقا دیدار کیهانی و غیاثی با رییس کمیته ملی المپیک نظر مسئولان را تغییر داد. من حتی از صالحی امیری وقت جلسه دوباره ای گرفته بودم؛ اما دیگر نتوانستم او را ملاقات کنم.
اگر مدال المپیک می خواهید، حمایت کنید
۲۰ سال است که برای ایران مدال می آورم، کاری که هیچ ورزشکاری در ایران نتوانسته انجام دهد. من ۱۰ سال دیگر هم می توانم در ورزش باشم و مدال بیاورم. اگر می خواهیم در المپیک و در رشته دوومیدانی مدال کسب کنیم، من نیاز به حمایت دارم. ۱۸ ماه تا المپیک فرصت داریم و با این روند یک مدال را از دست می دهیم. شرایط مرا امسال همه دیدند که بعد از ۶ سال بالای ۶۸ متر پرتاب کردم.
فدراسیون نمی تواند حمایت کند، صراحتا بگوید
شرایط دوومیدانی اصلا مساعد نیست. رییس یک فدراسیون باید پای صحبت های ورزشکار خودش بنشیند؛ اما رابطه کیهانی با ورزشکاران رابطه رییس و کارمندی است. رکوردهای امسالم نشان می دهد می توانم در المپیک مدال بگیرم. فکر می کنم نباید اینطور با پرافتخارترین ورزشکار بازی‌های اسیایی برخورد شود. داشتن مربی توقع بی جایی نیست و اگر فدراسیون نمی تواند کمک کند، حداقل صراحتا به من بگوید. مثل کارگر کار می کنیم و هیچ درآمدی هم نداریم. فکر نمی کنم این رفتارها با من خیلی قشنگ باشد چون برای بالا بردن پرچم ایران تلاش می کنم. متاسفانه هیچ کس هم پاسخگو نیست؛ اما باید موضعشان را اعلام کنند تا من راجع به زندگی ورزشی ام تصمیم درستی بگیرم. من می خواهم ۱۰ سال دیگر ورزش کنم. داستان دیگر وارد خصومت های شخصی شده و ملی نگاه نمی کنیم.
- 17
- 4
