شاهین ایزدیار: به دکتر روحانی گفتیم، نه شغل داریم، نه درآمد

مراسم تجلیل از مدال‌آوران بازی‌های آسیایی و پاراآسیایی با حضور رییس‌جمهوری برگزار شد اما در پایان این مراسم خیلی چیزها مبهم ماند و قهرمانان متوجه نشدند که بالاخره قرار است پاداش‌شان چطور محاسبه شود؛ موضوعی که در چند ماه اخیر برای ورزشکاران نگرانی‌های زیادی ایجاد کرده و همین موضوع باعث شده تا بعد از مراسم شاهین ایزدیار، پیمان نصیری و ایمان بوداغی چند دقیقه‌ای دکتر روحانی را ببینند و از نگرانی‌شان بگویند. شاهین که در بازی‌های پاراآسیایی جاکارتا شش‌بار پرچم ایران را بالا برد، درباره این مراسم و آنچه در دیدار کوتاه با رییس‌جمهوری گذشته، توضیح می‌دهد و بار دیگر دلواپسی‌های ورزشکاران را تشریح می‌کند

بالاخره مراسم تجلیل از مدال‌آوران برگزار شد.

 بله، بعد از ۷، ۸ماه مراسم برگزار شد اما با توجه به اینکه پاداش‌مان پرداخت نشد و مشخص نشد که قرار است چطور محاسبه کنند، شاید نتوانیم اسمش را مراسم تقدیر بگذاریم. صرفا نشستی با رییس‌جمهوری داشتیم و ساعتی دور هم بودیم.

یعنی حتی به‌طور حدودی هم گفته نشد که قرار است هر سکه چقدر محاسبه شود؟

 نه، البته گفتند ظهر روز یکشنبه (یعنی همین الان که با شما صحبت می‌کنم) درباره این موضوع تصمیم می‌گیرند.

مبالغ مختلفی مطرح شده؛ از ۲ تا ۳میلیون.

 ۲میلیون را نمی‌دانم از کجا آمده. ما داریم روی رسیدن مبلغ به بالای ۳ میلیون و کمتر کردن اختلاف مبلغ با سکه بحث می‌کنیم.

ابتدا بحث از ۲میلیون تومان بود.

 همان ابتدا مطرح شد اما ما گفتیم که قبول نمی‌کنیم. الان هم حرف‌مان همین است. فعلا گویا نظر روی محاسبه هر سکه، ۳میلیون تومان است اما تلاش می‌کنیم این مبلغ بیشتر شود تا حداقل بخشی از مشکلات بچه‌ها حل شود.

گویا بعد از مراسم با رییس‌جمهوری هم صحبت کرده‌اید.

بله، من به‌همراه آقای نصیری و بداغی با دکتر روحانی صحبت کردیم و شرایط بچه‌ها را توضیح دادیم. گفتیم ورزشکارها به‌خاطر شرایط تمرینی نمی‌توانند شغلی داشته باشند و به‌تبع این موضوع درآمدی هم ندارند. تنها امیدشان پاداشی است که از قهرمانی‌ها می‌گیرند که البته این‌بار شرایطی پیش آمده که حتی همین موضوع یعنی میزان پاداش برایشان دردسر شده است. همه موارد را خیلی خلاصه به رییس‌جمهوری گفتیم، ایشان هم گفتند چشم و ما گفتیم چشم‌تان بی‌بلا.

این را هم باید در نظر بگیریم که کشور شرایط سختی دارد.

 شرایط سخت کشور فقط برای ورزشکاران است؟ چرا ما باید همیشه این موضوع را درک کنیم؟ کی قرار است شرایط ما درک شود؟ اگر از اول اعلام می‌کردند مثلا برای طلا ۱۶۰سکه به ارزش ۲میلیون تومان پرداخت می‌شود یا مبلغ ریالی در نظر گرفته می‌شد، مشکلی نبود. ورزشکاران رویاپردازی یا قرض نمی‌کردند. قول نمی‌دادند یا بر اساس پاداشی که قرار است بگیرند، معامله نمی‌کردند. پرداخت دیرهنگام پاداش آن هم با این شرایط، باعث شده ورزشکاران به بن‌بست بخورند. وقتی چیزی اعلام می‌شود باید به آن عمل شود؛ همانطور که ما همه تلاش‌مان را انجام می‌دهیم تا پرچم ایران را بالا ببریم. قطعا بالا بردن پرچم کشور، بزرگترین افتخاری است که نصیب ما شده اما نکته این است که آیا برای ادامه این افتخارآفرینی‌ها ما باید پشتوانه‌ای داشته باشیم یا نه؟ اگر یک ورزشکار همین امروز آسیبی ببیند و مجبور شود برای همیشه ورزش را کنار بگذارد، چه کار باید بکند؟ من انتظار دارم نصف شش‌باری که سرود ایران در استخر نواخته شد، از من تقدیر شود. آیا این انتظار زیادی است؟

در روند پیگیری خواسته‌تان برای پرداخت پاداش و محاسبه قیمت سکه نزدیک‌تر به قیمت روز، قهرمانان پاراآسیایی بیشتر پیگیر بودند و تعداد کمی از ورزشکاران آسیایی همراه‌تان شدند.

 همینطور است. نمی‌دانم چرا خیلی‌هایشان جلو نیامدند و سکوت کردند. شاید وقتی حقوق‌شان با ما فرق دارد و به آنها شغل می‌دهند اما به ما نه، حق دارند سکوت کنند. ۵، ۶نفر از ورزشکاران آسیایی در نشست‌ها و اعتراض‌ها همراه ما بودند اما از بقیه خبری نبود در حالی که حرف ما برای همه ورزشکاران بود.

شاید می‌دانستند پیگیری شما نتیجه می‌دهد و بالاخره پول بیشتری نصیب‌شان می‌شود.

 نمی‌دانم اما این را خوب می‌دانم که وقتی حرف حقی زده می‌شود، همه باید پشت هم بایستیم. معلول و غیرمعلول هم ندارد.

شما شش مدال طلا و یک نقره در جاکارتا به‌دست آوردید. بالاخره معلوم شد پاداش شما چطور محاسبه می‌شود؟

 برای چنین شرایطی آیین‌نامه وجود دارد اما نمی‌دانم این آیین‌نامه لحاظ می‌شود یا نه؟ طبق فرمولی که وجود دارد، به مدال اول طلا پاداش کامل، دوم ۵۰درصد، سوم و چهارم هم ۲۵ و ۱۲درصد پاداش می‌دهند. ۵درصد مدال طلا، پاداش تعلق می‌گیرد. برای مدال‌های پنجم به بعد هم چیزی پرداخت نمی‌شود. طبق این الگو باید به من ۳۰۰سکه بدهند؛ ۱۶۰سکه برای طلای اول، ۸۰سکه برای طلای دوم، ۴۰سکه برای طلای سوم و ۲۰سکه هم برای طلای چهارم. البته هنوز نمی‌دانم که آیا این را اجرا می‌کنند یا نه. برای من و البته بقیه بچه‌ها، حتی اگر سکه‌ها را ۵۰۰هزار تومان هم بیشتر محاسبه کنند، رقم قابل توجهی می‌شود، ضمن اینکه چون قرار است پول به‌صورت نقدی پرداخت شود، ۱۰درصد هم مالیات کم می‌شود.

ماجرای کارت هدیه چیست؟ شنیده می‌شود به‌جای پول نقد و برای اینکه مالیات تعلق نگیرد، شاید پاداش‌تان در قالب کارت هدیه پرداخت شود؟

 بعید می‌دانم. یعنی می‌خواهند به‌جای ۱۶۰سکه، ۱۶۰کارت هدیه سه‌میلیونی (حالا کمتر یا بیشتر) بدهند؟ بعد من به‌عنوان ورزشکار چطور خرجش کنم؟ ۲۰۰، ۳۰۰تا کارت هدیه را همراه خودم ببرم؟ پیش آمده که برای رقابت‌های قهرمانی آسیا و جهان، کارت هدیه داده‌اند اما بعید می‌‌دانم برای بازی‌های آسیایی این تصمیم را بگیرند. دو دفعه قبل برای بازی‌های پاراآسیایی من سکه گرفتم و مشکلی نبود. مالیات هم کم نشد اما امسال همه چیز برای ما مبهم است. فکر می‌کنم معادل ریالی پاداش به حساب‌مان پرداخت شود که در این صورت فردی که پاداشش ۲۰۰میلیون تومان است، ۱۸۰میلیون تومان دریافت می‌کند، چون باید ۲۰میلیون تومان بابت مالیات پرداخت کند.

با تمام اتفاق‌هایی که افتاده، تمرینات‌تان را برای کسب سهمیه پارالمپیک ادامه می‌دهید؟

 بله، همه حرف ما این است که کاری نکنیم بچه‌ها دلسرد و سرخورده شوند. البته با وجود همه مسائلی که پیش آمده و چانه‌زنی زیادی که برای دریافت پاداش‌مان انجام داده‌ایم، من همچنان تمریناتم را به فشردگی قبل انجام می‌دهم تا سهمیه پارالمپیک را بگیرم.

مسیر سختی در پیش داری؟

 یکی از مسابقه‌های کسب سهمیه پارالمپیک، شهریورماه در انگلیس برگزار می‌شود که فکر می‌کنم بتوانم در این مسابقه سهمیه را بگیرم. رکوردهایم با رکورد تعیین‌شده فاصله چندانی ندارد و بعید می‌دانم مشکلی برایم ایجاد شود.

البته انگلیس قدری در صدور ویزا سخت عمل می‌کند و در مواردی برای ورزشکاران رشته‌های مختلف دردسرهایی ایجاد شده است. ممکن است این موضوع نگرانی برایت ایجاد کرده باشد؟

 این دغدغه وجود دارد و می‌دانم که انگلیس سخت ویزا می‌دهد اما من شانسی که آورده‌ام، این است که قبلا ویزای انگلیس در پاسپورتم ثبت شده و فکر می‌کنم این موضوع کمک کند مشکلی ایجاد نشود. فعلا که فدراسیون پاسپورتم را گرفته و کارهایم دارد انجام می‌شود. امیدوارم مشکلی پیش نیاید و من بتوانم همین شهریورماه سهمیه حضور در پارالمپیک توکیو را بگیرم.