همه چیز درباره ورزش مهیج سپک تاکرا

ورزش سپک تاکرا

ورزش سپک تاکرا، ورزشی مهیج و پرهیجان است که در آن بازیکنان با ضربات پا به توپ ضربه می زنند. این ورزش که قدمتی طولانی در کشورهای جنوب شرق آسیا دارد، در سال های اخیر به تدریج در سایر نقاط جهان نیز به محبوبیت رسیده است. در این مقاله از سرپوش به بررسی ابعاد مختلف ورزش سپک تاکرا می پردازیم.

ورزش سپک تاکرا چیست؟

ورزش سپک تاکرا ورزشی پرهیجان و مهیج است که تلفیقی از والیبال، فوتبال و هنرهای رزمی به شمار می رود. در این ورزش، بازیکنان با استفاده از سر، سینه، زانو و پا به توپی از جنس حصیر یا پلاستیک ضربه می زنند و سعی می کنند آن را از روی تور عبور دهند. ورزش سپک تاکرا قدمتی طولانی در کشورهای جنوب شرقی آسیا دارد و در سال های اخیر، به تدریج در سایر نقاط جهان نیز به محبوبیت رسیده است.

سپک تاکرا که به آن بوریاوالی یا والیبال پا نیز گفته می شود، یک ورزش گروهی است که با توپی ساخته شده از چوب دستی یا پلاستیک مصنوعی بین دو تیم دو تا چهار بازیکن در زمینی شبیه به زمین بدمینتون بازی می شود.

تاریخچه ورزش سپک تاکرا

درباره تاریخچه ورزش سپک تاکرا روایت های مختلفی وجود دارد. برخی از منابع، شکل گیری اولیه این ورزش را به قرن سوم میلادی در کشور مالزی نسبت می دهند. در آن زمان، مردم محلی از توپی ساخته شده از بامبو برای انجام بازی های سنتی استفاده می کردند. روایت دیگری حاکی از آن است که ورزش سپک تاکرا در قرن چهاردهم میلادی در تایلند پدید آمده است.

به هر روی، ورزش سپک تاکرا در طول قرن ها، در کشورهای مختلف جنوب شرقی آسیا رواج پیدا کرد و با تغییرات جزئی در قوانین و تجهیزات همراه شد. در اواسط قرن بیستم، تلاش هایی برای سازماندهی مسابقات ورزش سپک تاکرا در سطح منطقه ای صورت گرفت و در نهایت، فدراسیون بین المللی ورزش سپک تاکرا در سال ۱۹۹۶ تاسیس شد.

نسخه مدرن این ورزش در سال ۱۹۶۰ هنگامی که مقامات مالزی، سنگاپور، تایلند و میانمار در کوالالامپور گرد هم آمدند، معرفی شد، توسعه یافت و استاندارد شد.

نحوه انجام ورزش سپک تاکرا

شرایط و قوانین ورزش سپک تاکرا

قوانین و مقررات:

- بازی های سپک تاکرا با حضور دو تیم سه نفره برگزار می شود.

- بازی ها باید در زمینی متناسب با اندازه و علامت های تعیین شده توسط ITSAF با توپ رسمی سپک تاکرا انجام شوند.

- تیمی که ابتدا سرویس می دهد با پرتاب سکه قبل از شروع مسابقه تعیین می شود.

- بازی زمانی شروع می شود که سرور توسط یک هم تیمی توپ را پرتاب می کند و سپس باید در حالی که یک پای خود را در دایره سرویس نگه می دارد، توپ را روی تور بزند.

- بازیکنان فقط می توانند توپ را با پا، سر، زانو و سینه خود لمس کنند. لمس توپ با دست یا هر قسمت دیگری از بدن می تواند منجر به خطا و یک نقطه برای حریف شود.

- هر تیم مجاز است حداکثر سه لمس توپ را بدون تماس با زمین از روی تور برگرداند.

- عدم برگرداندن توپ از روی تور قبل از برخورد با زمین منجر به یک امتیاز برای حریف می شود.

- امتیازها همیشه در سپک تاکرا با خطای حریف به دست می‌آیند و آنها می‌توانند این کار را به روش‌های مختلفی انجام دهند.

- اولین تیمی که به امتیاز ۲۱ برسد برنده یک ست است. اولین تیمی که در دو ست پیروز شود برنده اعلام می شود.

اصطلاحات:

تاکراو کلمه تایلندی برای توپ دستباف حصیری است که در ابتدا در بازی استفاده می شد. بنابراین، این بازی در اصل "با ضربه توپ" است. سپک تاکرا در زمینی مشابه زمین دوبل بدمینتون بازی می شود.

زمین دارای مساحت ۱۳.۴ در ۶.۱ متر است که از همه موانع تا ارتفاع ۸ متر که از سطح زمین اندازه گیری شده است (زمین ماسه و چمن توصیه نمی شود) وجود دارد. عرض خطوط محدود کننده زمین نباید بیش از ۴ سانتی متر اندازه گیری و از لبه اندازه گیری های زمین به سمت داخل کشیده شود. تمام خطوط مرزی باید حداقل ۳.۰ متر دورتر از همه موانع کشیده شوند. خط وسط ۲ سانتی متری باید به طور مساوی در زمین راست و چپ کشیده شود.

در جایی که خط مرکزی با خطوط کناری برخورد می کند، یک چهارم دایره ها باید در دو طرف، از خط کناری تا خط مرکزی با شعاع ۰.۹ متر اندازه گیری شده و از لبه شعاع ۰.۹ متری به سمت بیرون کشیده شوند.

دایره سرویس به شعاع ۰.۳ متر در سمت چپ و در زمین راست ترسیم می شود که مرکز آن از خط عقب زمین ۲.۴۵ متر و از کناره ها ۳.۰۵ متر است، خط ۰.۰۴ متر اندازه گیری و به سمت بیرون کشیده می شود که از لبه شعاع ۰.۳ متری است.

تور:

تور باید از طناب معمولی یا نایلون ظریف با توری ۶ تا ۸ سانتی متری شبیه تور والیبال باشد. توری باید ۰.۷ متر عرض و کوتاهتر از ۶.۱۰ متر طول نداشته باشد و در ۰.۰۵ متر از نوار دوتایی در بالا و کناره چسبانده شود که به آن نوار مرزی می گویند.

توری باید با نوار ۰.۰۵ متری دوتایی در بالا و پایین توری توسط یک طناب معمولی یا نایلون خوب که از نوار عبور می کند و با بالای ستون ها همسطح می شود، نگه داشته شود. بالای تور باید ۱.۵۲ متر (۱.۴۲ متر برای زنان) از مرکز و ۱.۵۵ متر (۱.۴۵ متر برای زنان) در پست ها باشد. در میانمار آنها اکنون حداقل ۱.۸۲ متر یا ۲.۴۳ متر استفاده می کنند بسته به موقعیت. قد استاندارد خیلی کوتاه است و می تواند به راحتی وارد شود.

توپ:

توپ سپک تکرا باید کروی، از الیاف مصنوعی یا یک لایه بافته شده باشد. توپ های سپک تاکرا بدون پوشش لاستیکی مصنوعی باید دارای ۱۲ سوراخ و ۲۰ تقاطع باشند، محیطی از ۴۲ تا ۴۴ سانتی متر برای آقایان یا ۴۳ تا ۴۵ سانتی متر برای خانم ها داشته باشند. وزنی که بین ۱۷۰ تا ۱۸۰ گرم برای مردان یا ۱۵۰ تا ۱۶۰ گرم برای زنان متغیر است.

توپ می تواند تک رنگ یا چند رنگ باشد، اما نباید به رنگی باشد که عملکرد بازیکنان را مختل کند. توپ سپک تاکرا همچنین می تواند از لاستیک مصنوعی یا مواد نرم بادوام برای پوشاندن توپ ساخته شود تا ضربه توپ به بدن بازیکن را نرم کند. نوع مواد و روش مورد استفاده برای ساخت توپ یا برای پوشاندن توپ با لاستیک یا پوشش نرم بادوام باید قبل از استفاده برای هر مسابقه ای مورد تایید ISTAF باشد.

تمامی مسابقات جهانی، بین‌المللی و منطقه‌ای که توسط فدراسیون بین‌المللی سپک تاکرا تأیید می‌شود، شامل بازی‌های المپیک، بازی‌های جهانی، بازی‌های مشترک المنافع، بازی‌های آسیایی و بازی‌های دریا، باید با توپ‌های سپک تاکرا مورد تأیید ISTAF برگزار شود.

بازیکنان:

یک مسابقه توسط دو تیم به نام رگو انجام می شود که هر کدام از سه بازیکن تشکیل شده است. در برخی مواقع، تنها دو بازیکن یا چهار بازیکن در هر تیم می توانند بازی کنند.

یکی از بازیکنان باید در عقب باشد، آنها تکونگ نامیده می شوند. دو بازیکن دیگر باید جلو باشند، یکی در سمت چپ و دیگری در سمت راست. بازیکن سمت چپ را «تغذیه کننده/ تنظیم کننده/ پرتاب کننده» و بازیکن سمت راست را «مهاجم/مهاجم/قاتل» می نامند.

شروع بازی و سرویس:

طرفی که اول باید سرو باید ست اول را شروع کند. طرفی که ست اول را می برد باید گزینه "انتخاب سرویس" را داشته باشد. پرتاب باید به محض اعلام امتیاز توسط داور اجرا شود. اگر هر یک از بازیکنان "درون" توپ را قبل از اعلام امتیاز توسط داور پرتاب کند، باید دوباره پرتاب شود و به پرتاب کننده اخطار داده خواهد شد.

در طول سرویس، به محض اینکه تکونگ به توپ ضربه می زند، همه بازیکنان اجازه دارند آزادانه در زمین مربوطه خود حرکت کنند.

سرویسی معتبر است که توپ از روی تور عبور کند، مهم نیست به تور برخورد کند یا نه اما باید در داخل مرز دو نوار تور و خطوط مرزی زمین حریف فرود بیاید.