بنزین

بنزین

بنزین برشی از نفت است که بین ۷۰ تا ۱۷۵ درجه سانتی‌گراد تقطیر می‌شود و محتوی هیدروکربن‌هایC5  تا C11 یا C12 می‌باشد. بنزین طبیعی که حدود ۱۵درصد از نفت خام را تشکیل می‌دهد، در موتورهای احتراقی بکار می‌رود. بنزین معمولی مجموعه‌ای از هیدروکربنهایی مانند پارافین‌ها، آلکان‌ها، نفتن‌ها، سیلکو آلکان‌ها و اوفین‌ها است؛ ولی می‌شود اکتان‌ها را بعنوان یکی از ترکیبات مشخص در بنزین دانست.

این سوخت را نخستین بار در آلمان بنزین نامیدند. بر خلاف تصور برخی که فکر می‌کنند نام بنزین از نام برتا بنز گرفته شده (که در سال ۱۸۸۸ برای رانندگی از شهر مانهایم به شهر فورتزهایم از داروخانه بنزین مورد نیاز خود را خریداری می‌کرد)، این نام از ماده شیمیایی بنزن می‌آید. در بسیاری از کشورها و زبان‌ها نیز نام آن بنزین یا بسیار شبیه به بنزین است.

در بیشتر کشورهای مشترک المنافع بریتانیا، به استثنای کانادا، از عبارت «پترول» (به معنی روغن سنگ) استفاده می‌کنند.

پیش از اختراع موتورهای درون سوز در نیمه‌های قرن نوزدهم، بنزین را در بطری‌های کوچک برای کشتن شپش و تخم آن می‌فروختند. در آن زمان کلمه پترول یک نام تجاری بوده و این روش درمان بعلت خطر شعله ورشدن و خطر ایجاد حساسیت پوستی برای مدت طولانی به کار نرفت.

در طول جنگ فرانسه – پروس در پاریس جهت استفاده علیه حمله احتمالی پادشاهی پروس در شهر بنزین ذخیره شد. بعدها در سال ۱۸۷۱ در طول کمون پاریس مخالفان انقلاب شایع کرده بودند که در شهر زنانی با استفاده از بطری‌های بنزین ساختمان‌های شهر را به طور عمدی آتش می‌زنند. همچنین از بنزین به عنوان گاز استنشاقی فرح‌بخش استفاده می‌شد.

چگالی

چگالی بنزین ۰٫۷۱۹ گرم بر سانتی‌متر مکعب است و به همین دلیل همیشه بر روی آب شناور می‌ماند به همین علت آب ابزار خوبی برای خاموش کردن آتش بنزین نیست.