تلسکوپ (تلسکوپ فضایی)

تِلِسکوپ (به انگلیسی: Telescope) وسیله‌ای برای دیدن اجرام آسمانی با استفاده از تابش الکترومغناطیس (مانند نور مرئی) بصورت واضح و دقیق است. اولین تلسکوپ کارا در ابتدای قرن هفدهم و با استفاده از لنزهای شیشه‌ای در هلند اختراع شد. در درازای چند دهه، تلسکوپ‌بازتابی که از آینه استفاده می‌کند اختراع شد، بسیاری از انواع نوتری از تلسکوپ‌ها در قرن ۲۰امیلادی زاده شدند، رادیوتلسکوپ در دهه ۱۹۳۰ و تلسکوپ فرابنفش در سال ۱۹۶۰ از جملهٔ این اختراعات بودند. واژه تلسکوپ می‌تواند به تمام حیطهٔ وسایل عملیاتی درسرتاسر ناحیهٔ میدان الکترومغناطیس اشاره داشته باشد.

واژهٔ تلسکوپ، از دو واژهٔ یونانی تلهبه معنی دور و اسکوپین  به معنی دیدن، گرفته شده است، نخستین بار در سال ۱۶۱۱ به نام یک ریاضی‌دان ایتالیایی به نام جووانی دمیزیانی  که برای یکی از ابزارهای گالیلئو گالیله که در آکادمی‌دلینچی  به نمایش گذاشته شده بود بکار گرفته شد.

تلسکوپ دارای سه ویژگی مهم است:

۱-بزرگ نمودن زاویه ظاهری دیده شدن جسم یا توان بزرگنمایی.مقدار عددی بزرگنمایی با تقسیم نمودن فاصله کانونی عدسی شیئی یا آیینه اصلی (هردو حکم همان عدسی رادارند که از چشم دورتر است)بر فاصله کانونی عدسی چشمی(بطور کلی همان عدسی که به چشم نزدیکتر است) بدست می آید.بنابراین با داشتن چندین عدسی چشمی یک تلسکوپ چندین بزرگنمایی مختلف را دراختیار رصد کننده قرار می دهد.

۲- افزایش مقدار نوری که از جسم وارد چشم انسان می شود.این افزایش بستگی به مساحت عدسی یا آیینه اصلی دارد وهرچه اندازه عدسی یا آیینه بزرگتر باشد میزان جمع آوری نور تلسکوپ بیشتر بوده ودر نتیجه قدرت آن در مشاهده اجرام کم نور بیشتر می شود.

۳- افزایش قدرت تفکیک یا جداسازی تصویر نقاط نورانی تشکیل دهنده جسم مانند ستاره های دوتایی .این افزایش به قطر و در واقع مساحت عدسی یا آیینه اصلی بستگی دارد.

انواع تلسکوپ

• تلسکوپ شکستی
• تلسکوپ بازتابی
• تلسکوپ رادیویی
• تلسکوپ اشعه ایکس