به گزارش جامجم، رسیدگی به پرونده قتل زن جوان به نام سهیلا در خیابان مختاری از اواسط سال ۸۹ با گزارش خواهر او به پلیس آغاز شد. در حالی كه سهیلا بهشدت مجروح شده بود توسط خواهر خود به بیمارستان منتقل شد اما به دلیل شدت صدمات، جان خود را از دست داد. خواهر سهیلا همسر خود را به عنوان عامل قتل خواهرش به ماموران پلیس معرفی و ادعا كرد شك همسرش به او وخواهرش باعث شده روز حادثه زمانی كه سهیلا را در خانهشان دیده اقدام به ضرب و جرح او با چاقو كند.
به این ترتیب متهم به نام خسرو دستگیر شد و به قتل خواهرزنش اعتراف كرد و گفت: «از مدتی قبل حرفهایی پشت سر خواهرزنم شنیده بودم كه من را نسبت به او بدبین كرده بود. همسرم میگفت این شایعات دروغ است، اما من نسبت به همسرم هم بدبین شده بودم و گمان میكردم ارتباطات پنهانی دارد كه خواهرش هم در جریان آن است. برای همین از او خواسته بودم با خواهرش هیچ مراودهای نداشته باشد.روز حادثه سر زده به خانه آمدم و سهیلا را در خانهمان دیدم. عصبانی شدم و با او و همسرم بحثم شد. بعد چاقویی برداشتم و با آن به سهیلا ضرباتی زدم.»
با اعتراف متهم به قتل، پرونده با صدور كیفرخواست به دادگاه كیفری یك استان تهران ارجاع و با تقاضای اولیای دم متهم به قصاص محكوم شد. اما قبل از فرارسیدن زمان اجرای حكم برادر سهیلا و یكی از خواهرانش به شرط دریافت ۳۵۰ میلیون تومان به عنوان خونبهای خواهرشان از قصاص گذشت كردند. سال گذشته متهم باردیگر برای دادخواست اعسار از پرداخت دیه به دادگاه آمد و گفت: «اگر از زندان آزاد شوم میتوانم كار كنم و دیه درخواست اولیای دم را بپردازم.»
با گذشت ۹ سال از قتل، قاتل در نامهای به دادگاه خواستار تعیین تكلیف خود شد.
به این ترتیب روز گذشته متهم پرونده باردیگر به دادگاه آمد و در شعبه چهارم گفت: «نزدیك به ده سال است كه در زندان هستم اما هنوز بلاتكلیفم.
اولیای دم نه بخشش میكنند نه قصاص. تقاضا دارم با قبول وثیقه با آزادی من موافقت شود.»
تصمیمگیری درخصوص دادخواست متهم بعد از مشورت قضات انجام خواهد شد.
- 15
- 3
