بیست و هفتم اردیبهشت سال ۹۰ با پیدا شدن جسد دختر ۲۳ سالهای بهنام «آرزو» در یکی از باغهای دماوند، باز پرس کشیک قتل و تیم جنایی در محل جنایت حضور یافته و به تحقیق پرداختند تا اینکه روشن شد سرایدار باغ بهنام «غلام» (۲۵ ساله) با دختر جوان رابطه داشته که پساز جنایت متواری شده است.
یکی از همسایهها به مأموران گفت: «من چندین بار دختر جوان - مقتول- را دیده بودم که به این باغ رفت و آمد داشت. کارآگاهان در جستوجوی قاتل بودند که پی بردند غلام از ایران گریخته و به افغانستان رفته است.
بازگشت عامل قتل
۳ سال از وقوع جنایت گذشته بود که غلام با گذرنامه جعلی و تغییر نام واقعیاش به ایران بازگشت اما در تهران شناسایی و دستگیر شد. او در نخستین بازجوییها منکر قتل آرزو شد اما پس از چند مرحله تحقیق لب به سخن گشود.
سپس غلام به اتهام قتل روانه زندان شد تا اینکه صبح دیروز در شعبه دوم دادگاه کیفری که بهریاست قاضیزالی و با حضور قاضی دکتر اسلامی – مستشار- تشکیل جلسه داده بود تحت محاکمه قرار گرفت.
ابتدای جلسه، نماینده و دادستان کیفر خواست علیه متهم را خواند و او را به اتهام قتل، تعرض و آدم ربایی مجرم شناخت. بعد هم از قضات برای عامل قتل درخواست اشد مجازات داد. آنگاه اولیای دم (پدر و مادر مقتول) خواستار قصاص برای قاتل دخترشان شدند. سپس متهم پای میز محاکمه ایستاد تا از خود دفاع کند.جوان افغان ابتدا اتهاماتش را نپذیرفت و گفت: من قاتل نیستم و هرگز این دختر را نمیشناختم.
تا اینکه رئیس محکمه از او پرسید چرا پس از وقوع قتل فرار کردی و از ایران خارج شدی؟ او در پاسخ گفت: مادرم بیمار بود رفتم او را ببینم. رئیس دادگاه پرسید چرا گذرنامه و هویت خود را جعل کرده بودی؟ متهم که دیگر پاسخی نداشت به ناچار جزئیات قتل را تشریح کرد.
قضات نیز پس از پایان جلسه وارد شور شدند تا رأی خود را درباره این جوان صادر کنند.
- 10
- 3
