به گزارش ایران، این دو پسر ۱۹ و ۲۰ ساله که همراه مادران خود به شعبه دوم دادگاه کیفری رفته بودند در حالی که از پیدا نشدن قاتل پدرانشان ابراز ناراحتی می‌کردند از قاضی زالی تقاضا کردند تا دستور دهد دیه قانونی را که به آنها تعلق می‌گیرد از بیت‌المال به آنها بپردازند.
یکی از این پسرها گفت: زمانی که پدرم کشته شد من ۴ ساله بودم و این پسر نیز ۳ ساله بود. نمی‌دانم آن موقع چه اتفاقی افتاده اما بر اساس آنچه در پرونده نوشته شده است متوجه شدیم که روز ۳۱ تیر سال ۸۳ جسد پدرم و دوستش در حالی که حدود ۱۵ کیلو گرم تریاک بسته‌بندی شده کنار اجسادشان قرار داشت در داخل یک کارگاه نجاری در منطقه ازگل تهران پیدا شد.
صاحب نجاری وقتی صبح به مغازه‌اش رفته و در را باز کرده با اجساد در حالی رو به رو شده که دست و پایشان را بسته و آنها را خفه کرده بودند که او بلافاصله به پلیس خبر داده است. وی در بازجویی‌ها مدعی شده بود که پدر من و مقتول دوم را نمی‌شناخته و کارگر افغانستانی مغازه‌اش نیز ناپدید شده است. مأموران بسته‌های تریاک را به آزمایشگاه بردند اما مشخص شد داخلش خرما و شن و ماسه است. کارآگاهان پلیس احتمال دادند پدرم و دوستش بر سر معامله مواد مخدر کشته شده باشند. اما با گذشت ۱۶ سال از قتل‌ها با توجه به اینکه نه قاتل پیدا شد و نه شاگرد افغانستانی مغازه نجاری بنابراین به دادگاه آمدیم تا درخواست دیه بدهیم.
بدین ترتیب قضات برای تصمیم‌گیری درباره این درخواست وارد شور شدند.
- 14
- 6
