قصه تکراری حذف اصولگرایان سنتی

کنگره سراسری مجمع عمومی جبهه مردمی نیروهای انقلاب(جمنا) روز پنجشنبه در سالن شهر آفتاب برگزار شد و در نهایت نام ۲۱ نفر اسامی کاندیداهای ریاست جمهوری این مجمع در مرحله نخست اعلام شد.

با نگاهی به لیست ۲۱ نفره مورد اشاره، اینچنین بر می‌آید که بازهم طیف پایداری و مورد وثوق دولت سابق بیشتر از چیزی که تصور می‌شد سهم به خود اختصاص داده است. در این لیست ۷ نامزد از جبهه یکتا (بذرپاش، حاجي بابايي، زريبافان، عباسي، عزيزي، قاسمی و زاهدي)، ۲ نامزد پایداری(جلیلی و فتاح)، ۲ نامزد مستقل (ضرغامی و نیک زاد) و یک نامزد رهپویان (زاکانی) افرادی نزدیک به دولت نهم و دهم هستند. با این حساب، ۱۲ نفر از ۲۱ نامزد جبهه مردمی نیروهای انقلاب را افراد نزدیک به دولت احمدی نژاد تشکیل می‌دهند. البته یک لیست ۱۰ نفره هم اعلام و تکذیب شد که وضعیتی مشابه همین لیست ۲۱ نفره است.

با بررسی حاضرین و غایبین این جبهه، از دو منظر می‌توان ائتلاف کنونی اصولگرایان تحت عنوان جبهه مردمی را مورد بررسی قرار داد:

۱ـ گویی قصه ائتلاف اصولگرایان در انتخابات مجلس دهم در حال تکرار است، ائتلافی که پایان خوشی برای آنان رقم نخورد و شکست سنگینی مانند شکست ۳۰ بر صفر تهران نصیبشان شد. در لیست ائتلاف اصولگرایان در مجلس دهم در تهران هم طیف پایداری‌ها و نزدیکان احمدی نژاد بیش از ۵۰ درصد لیست را به خود اختصاص دادند. حالا هم تا اینجای کار جمنا همان راه را پیموده است.

۲ـ غیبت گروه‌های اصیل اصولگرا نیز در این ائتلاف که نام جبهه مردمی نیروهای انقلاب را دارد که در واقع ائتلاف سراسری اصولگرایان محسوب می‌شود، چشمگیر است. نه ناطق نوری به عنوان یکی از پایه‌های اصلی طیف راست سنتی در این کنگره حضور داشته و نه علی لاریجانی رئیس مجلس و طیف طرفدار وی از جمله فراکسیون اصولگرایان رهروان ولایت. از سوی دیگر علی اکبر ولایتی از چهره‌های میانه روی اصولگرا دیگر غایب بزرگ این ائتلاف است. از جامعه مدرسین حوزه علمیه قم نیز به جز آقای آشتیانی که همواره نزدیک به جریان پایداری و ایثارگران بوده است کسی در این کنگره حضور نداشت. غیبت افراد ذکر شده به خوبی وضعیت ائتلاف تحت عنوان اصولگرایی را نمایان می‌سازد.

باری امروز ائتلافی نام جریان اصیل اصولگرایی را یدک می‌کشد که فاصله زیادی با افراد صاحب نام و شناخته شده این طیف سیاسی گرفته است ولی باید در نظر گرفت در افکار عمومی، عملکرد و شکست این طیف، به حساب عملکرد و شکست اصولگرایی گذاشته می‌شود.