طنز/ آنچه ژاپنی ها باید از ما بیاموزند!

در خبرهای هفته گذشته آمده بود که یک مرد ۶۴ ساله ژاپنی که چندباری برای رفتن به ناهار، محل کارش را سه دقیقه زودتر ترک کرده بود، جریمه شد. پس از این اتفاق، رؤسای این شرکت هم طی نشستی، از مشتریان خود به‌خاطر این آبروریزی عذرخواهی کردند. ما واقعاً نمی‌فهمیم این ژاپنی‌ها چرا این‌قدر زندگی را جدی گرفته‌‍‌اند. یک جوری کار می‌کنند و از دقیقه‌ها بهره می‌گیرند که انگار نه انگار عاقبت همه‌مان خاک است. علاوه بر این، مطمئناً اگر می‌دانستند که همین ساعت ناهار و دورهم بودن چقدر به ایجاد صمیمیت بیشتر بین کارمندان کمک می‌کند، نه تنها آن بنده خدا را جریمه نمی‌کردند، بلکه وقتش را هم بیشتر می‌کردند. تازه ناهار که چیزی نیست؛ نمی‌دانند صبحانه خوردن کارمندان کنار هم چه تأثیر شگرفی بر روحیه کارکنان دارد.

سازمانی را تصور کنید که کارمندش ساعت ۱۰ صبح در حالی که دوتا نان بربری داغ در دست دارد، وارد می‌شود و در حالی که با همه خوش و بش (و ترجیحاً کل‌کل فوتبالی) می‌کند، پشت میزش می‌نشیند. سر راه پنیر را هم از یخچال آورده و بقیه همکاران را دعوت می‌کند که دورهم صبحانه بخورند. حالا خودتان قضاوت کنید، روحیه کارمندان در این سازمان بالاتر است یا سازمانی که کارمندش را به خاطر چند دقیقه زودتر ناهار خوردن جریمه می‌کند؟ رفاقت و صمیمیت مهم‌تر است یا چهارتا چیز مسخره مثل بازدهی و اثربخشی و تولید ناخالص ملی؟ واقعاً این ژاپنی‌ها هیچ چیزی از نشاط سازمانی نمی‌دانند و علاوه بر این، کارکنانشان را هم بسیار تک بعدی بار می‌آورند.

ما در کشورمان ۲۲ دقیقه در روز کار مفید می‌کنیم، اما خودمان بهتر می‌دانیم که ۷ ساعت و ۳۸ دقیقه باقی مانده به کارهای مفیدتری اختصاص دارد. مثلاً علاوه بر اینکه باهم معاشرت می‌کنیم، اخبار روز را دنبال کرده و بقیه‌اش را به حل کردن جدول اختصاص می‌دهیم تا اطلاعات عمومی‌مان بالا برود. باز هم قضاوت با شما، یک کارمند با معلومات و آگاه به مسائل روز بهتر است یا یک کارمندی که فقط بلد است بنشیند پشت سیستم و کارش را انجام بدهد؟ آن هم سیستمی که هیچ وقت قطع نمی‌شود.

تازه خیلی از ما در محل کار با لباس‌های راحتی مثل دمپایی تردد می‌کنیم؛ حالا هی این شرکت‌های ژاپنی بیایند صندلی‌های ارگونومیک و وسایل ورزشی و امکانات رفاهی تدارک ببینند، هیچ کدام تأثیر دمپایی بر رضایت شغلی کارکنان را نخواهد داشت. ما از همین تریبون به رؤسای آن شرکت ژاپنی پیشنهاد می‌کنیم یک سر بیایند اینجا و اصول مهم مدیریت را از ما یاد بگیرند.

آرزو درزی