خبر اول: پژوهشگران ژاپنی گفته‌اند تا پنج سال آینده هر شهروند ژاپنی یک روبات خواهد داشت. ضمن احترام به این پژوهشگران باید خدمت‌شان عرض کنیم: دوغ‌تان را بنوشید. آن موقع که ما به ازای هر شهروند ایرانی چهل و پنج هزار و پانصد تومان یارانه داشتیم کجا بودید؟ یا الان که هر شهروند ایرانی برای خودش یک شهروند-خبرنگار است. در آینده هم قرار است به عقب برگردیم و هر شهروند ایرانی یک کارت سوخت داشته باشد. اگر تحریم‌ها دوباره برداشته شوند می‌توانیم «هر شهروند یک کارت ملی» هم داشته باشیم. خلاصه ژاپنی‌ها خیلی مانده تا برسند به ما.
خبر دوم: پیدا شدن عقرب در غذای سلف دانشگاه علوم پزشکی لرستان. واقعا چرا فکر می‌کنید این خبر ارزش اعلام شدن و پخش شدن در کانال‌های خبری را داشته؟ از قدیم گفته‌اند نیش عقرب نه از ره کین است، اقتضای طبیعتش این است. آن بنده خدا که نیش زدنش دست خودش نیست پیدا شدنش دست خودش باشد؟ در کشوری که معاون اول رییس‌جمهورش اختیار عوض کردن منشی‌اش را ندارد می‌خواهید عقرب اختیار داشته باشد؟ بگردید دنبال دست‌های پشت پرده. البته نهایتا بتوانید به دست‌های آشپز سلف که به طرز مشکوکی از پرده بیرون آمده برسید.
تازه معلوم نیست چه ادویه خاصی توی سبزی پلو ریخته بودند که عقرب مذکور حتی حال نداشته که از جایش بلند شود و یک نیشی چیزی بزند. بنده فکر می‌کنم دلیلش شاید اين باشد که طبیعت سردی دارد.
خبر سوم: تولید عسل تقلبی بدون دخالت زنبور عسل، در خانه. اصلا چه دلیلی دارد ما زنبورها را زحمت بدهیم؟ وقتی می‌شود با کمی شکر، آبلیمو، آب و اسانس؛ عسلی تولید کرد که از عسل واقعی قابل تشخیص نباشد. تازه ما که سال‌هاست به فناوری عمل بدون عالم دست یافته‌ایم، یعنی همه کارهای کشور بدون اینکه نیاز به سواد خاصی داشته باشد پیش می‌رود. ما که عمل بدون عالم داریم نمی‌توانیم عسل بدون زنبور داشته باشیم؟
صفورا بیانی
- 21
- 2
