ممکن است، شاخه‌ای از شهاب‌سنگ‌های به تازگی کشف شده، تهدیدی جدی برای زمین باشند. اخترشناسان می‌گویند، ممکن است، در آینده‌ای نزدیک شاهد برخوردی برخی از این شهاب‌سنگ‌ها و سیارک‌ها به زمین باشیم. گروهی از اخترشناسان آکادمی علوم چک پس از مطالعه بارش شهابی ثوری این خبر را اعلام کرده‌اند.
بارش شهابی ثوری معمولا در ماه‌های اکتبر و نوامبر (آبان و آذر) فعالیت‌هایی دارد که به بارش شهاب‌سنگی کمی می‌انجامد. بارش شهاب‌سنگی، پدیده نوری است که هنگامی مشاهده می‌شود که شهاب‌سنگی وارد جو کره زمین شود و تبخیر شود، به این پدیده شهاب واره هم گفته می‌شود که هنگامی روی می‌دهد که ذرات برجای مانده از دنباله‌دار انکه با جو زمین برخورد می‌کنند.
بسیاری از این ذرات بسیار کوچک هستند و به هیچ‌وجه نمی‌توانند، تهدیدی برای زمین باشند؛ اما اخترشناسان چکی شاخه جدیدی شهاب‌سنگ را دنبال کرده‌اند. این شاخه دارای دو شهاب‌سنگ با قطرهای ۲۰۰ و ۳۰۰ متری است. این سیارک‌ها در مسیر برخورد با زمین نیستند، اما این یافته‌ها نشان می‌دهد که ممکن است، شهاب‌سنگ‌های دیگری با این اندازه و یا حتی بزرگ‌تر وجود داشته باشند که هنوز کشف نشده‌اند. بنابراین اخترشناسان به جستجوی خود برای کشف بارش‌های شهابی ثوری بیشتر ادامه می‌دهند تا تهدیدهای بالقوه این چنینی را کشف کنند.
این اخترشناسان در مطالعه خود در نشریه “Astronomy & Astrophysics”نوشته‌اند:”از آنجایی که شهاب‌سنگ‌هایی با اندازه‌های ده‌ها و صدها متری حتی اگر ضعیف باشند، تهدیدی برای زمین محسوب می‌شوند؛ تأثیر خطر بارش شهابی ثوری هرساله به طور قابل‌ملاحظه‌ای افزایش می‌یابد. مطالعات بیشتر می‌تواند منابع بهتر واقعی از این اجرام بالقوه خطرناک فراهم کند که می‌تواند آسیب‌های جدی منطقه‌ای و حتی قاره‌ای را در زمین در پی داشته باشند.”
اخترشناسان شاخه جدیدی شهاب‌سنگ را دنبال کرده‌اند. این شاخه دارای دو شهاب‌سنگ با قطرهای ۲۰۰ و ۳۰۰ متری است. این سیارک‌ها در مسیر برخورد با زمین نیستند، اما این یافته‌ها نشان می‌دهد که ممکن است، شهاب‌سنگ‌های دیگری با این اندازه و یا حتی بزرگ‌تر وجود داشته باشند که هنوز کشف نشده‌اند.
البته باید بگوییم، هنوز هیچ جرم تهدیدآمیزی کشف نشده است. اما تهدیدات منطقه‌ای و قاره‌ای ناشی از فضا، هشدار دهنده هستند، بنابراین نیاز است که مشاهدات بیشتری در این زمینه انجام شود. ناسا مداوما در حال ارزیابی امکان برخورد اجرام کیهانی به زمین و هرگونه خطر چنین برخوردهایی است. ناسا برای این موضوع سیستم نظارتی به نام سنتری دارد که مداوما شهاب‌سنگ‌ها رصد می‌کند و احتمال برخوردهای ۱۰۰ سال آینده را پیش‌بینی می‌کند. این آژانس فضایی همچنین کاتالوگی از اجرام کیهانی کوچک تهیه‌کرده است.
بارش شهابی دنباله‌دار انکه روی بخشی از گرانش سیاره مشتری تأثیر می‌گذارد. مشتری غول گازی است که روی مدار دنباله‌دارها و سیارک‌های منظومه شمسی تأثیر می‌گذارد. به این ترتیب، با وجود تأثیر گرانش مشتری روی این شهاب‌سنگ‌ها، ممکن است، ذرات کیهانی بیشتری به زمین برخورد کنند.
در طول افزایش بارش شهابی ثوری در سال ۲۰۱۵ ناشی از تأثیر انکه، اخترشناسان آکادمی علوم چک، موفق به بررسی ۱۴۴ گوی آتشین ثوری شدند که با برخورد با جو زمین، نوری زیادی تولید می‌کردند. این اخترشناسان مشاهدات فوق را به‌وسیله تلسکوپ‌های شبکه گوی آتشین اروپا انجام دادند. این سازمان بین‌المللی در اروپای مرکزی (آلمان و جمهوری چک) مستقر است و هدف آن مشاهده و رصد مداوم شهاب‌سنگ‌ها و اجرام کیهانی است.
از این شهاب‌سنگ‌های مورد بررسی قرار گرفته، ۱۳۳ مورد دارای ویژگی‌های مشترک از جمله مدار تقریبا مشابهی بودند. اخترشناسان به این نتیجه رسیدند که با توجه به بارش‌های شهابی پیشین، گوی‌های آتشینی که از شاخه جدید بارش شهاب‌سنگی ثوری می‌آیند به وسیله گرانش مشتری تغییر مسیر می‌دهند.
اخترشناسان در ادامه مطالعه خود، مسیر مداری سیارک ۲۰۱۵ TX24 و ۲۰۰۵ UR را بررسی کردند. با توجه به شباهت این مسیر به‌تازگی کشف شده با گوی‌های آتشین ثوری، اخترشناسان به این نتیجه رسیدند که این دو شهاب‌سنگ- با قطرهایی حدود ۲۰۰ تا ۳۰۰ متری- از اعضای شاخه جدید هستند. آنالیزهای گوی بزرگ اروپا نشان می‌دهد که شهاب‌سنگ‌های بزرگ با وجود اندازه‌شان از لحاظ ساختاری ضعیف هستند، و نمی‌توانند به‌راحتی وارد جو زمین شوند.
ناسا و شبکه‌ای از تلسکوپ‌های تجسسی در سال ۲۰۰۵ طی دستور کنگره آمریکا، فهرستی از تمام سیارک‌های شناخته‌شده با قطری بیشتر از ۱۴۰ متر تهیه کردند. همچنین سیارک‌های کوچک‌تر هم در این فهرست گنجانده‌شده‌اند. در بین این سیارک‌ها، بنا به پیش‌بینی‌های ناسا، هیچ‌کدام نمی‌توانند در آینده به زمین برخورد کنند. با این وجود با توجه به تصادفی بودن چنین پدیده‌های کیهانی هیچ‌گاه نمی‌توان به طور قطع چنین برخورد احتمالی را پیش‌بینی کرد.
- 17
- 1
