به گزارش ایسنا، کتاب «زندگی مخفی ملا عمر» نوشته بتی دم، حاکی است که برخلاف تصور آمریکا ملا عمر هرگز در پاکستان پنهان نشده بود. در عوض او در ولایت زادگاهش زابل در فاصله پنج کیلومتری یک پایگاه آمریکایی زندگی می کرد.
بتی دم که روزنامه‌نگاری هلندی است، برای نگارش این کتاب پنج سال را صرف تحقیق و مصاحبه درباره اعضای طالبان کرده است.
او موفق شد با جبار عمری، مردی که در دوران اختفای ملا عمر بعد از برکناری طالبان از قدرت در سال ۲۰۰۱ عملا محافظ او شد، مصاحبه کند. عمری، ملا عمر را تا زمان مرگش در اثر بیماری در سال ۲۰۱۳ پنهان کرد.
به نوشته بتی دم، به فاصله کوتاهی بعد از سقوط طالبان، ملا عمر که آمریکا بعد از حملات ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ برای کشتن او ۱۰ میلیون دلار جایزه تعیین کرده بود، در اتاق های مخفی خانه ای در نزدیکی یک پایگاه آمریکایی زندگی می‌کرد.
نیروهای آمریکایی حتی در یک مورد این خانه را جست‌وجو کردند اما به نوشته این کتاب، اتاق‌های مخفی خانه از چشم آنها پنهان ماند.
او بعدا به ساختمان دیگری در کمتر از پنج کیلومتری یک پایگاه دیگر آمریکایی که محل استقرار هزار سرباز بود نقل مکان کرد.
به بتی دم گفته شده که عمر از طریق رادیوی پشتوی بی‌بی‌سی اخبار را می شنید. او برخلاف ادعاهای طالبان امکان اداره این گروه از مخفیگاه خود را نداشت.
گفته می شود او بر ایجاد دفتر طالبان در قطر مهر تایید زد؛ جایی که مقام های آمریکایی در تلاشی برای پایان جنگ طولانی این کشور مشغول مذاکره با رهبران طالبان هستند.
به گزارش بی‌بی‌سی، سایر یافته های مهم کتاب عبارتند از
ملا عمر در دسامبر ۲۰۰۱ کنترل طالبان را به ملا عبیدالله وزیر دفاع طالبان واگذار کرد
او در فاصله سه مایلی پایگاه عملیاتی "وولورین" که محل استقرار هزار سرباز آمریکایی بود زندگی می کرد
عمر برای آن که ردگیری نشود گاه در قنات‌ها پنهان می شد
او در انزوا می زیست و در نهایت زبان خاص خود را ابداع کرد
او در روز ۲۳ آوریل ۲۰۱۳ درگذشت و بدون تابوت در گوری بی نشان ذفن شد
- 13
- 6
