طنز/ چک، از پاول ندود تا کافکا و کوندرا!

جمهوری چک، بچه زرنگ تمام اروپاست. این کشور تا سال ۱۹۹۳ تحت نام «چکاسلواکی» در اروپا حضور داشت، زمانی که موعد چک‌ها گذشت و جنبه حقوقی پیدا کرد، بلافاصله از اسلواکی جدا و کشوری به نام «چک» تاسیس شد. پایتخت این کشور «پراگ» است که می‌توانست «سفته» هم باشد و در هیچ کجای پایتخت این کشور محله‌ای به نام «نزول‌خور» یا «طلبکار سیریش» وجود ندارد که اگر داشت؛ آدرس منزل بنده به این صورت بود: «چک، سفته، کوی نزول‌خوران، کوچه طلبکار سیریش، پلاک صدی هفت!» که متاسفانه این فرصت تاریخی از دست رفت.

جمهوری چک در اروپای مرکزی واقع شده‌است. در مرزهای جنوب غرب جنگل بوهم (که هنوز خورده نشده!)، در شمال غرب کوهستان ارتس (که او هم هنوز خورده نشده!) و در شمال کشور کوهستان کرکوونوشه قرار گرفته‌است. یعنی چک طوری طراحی شده که شما همین‌طوری صبح که از خانه خارج می‌شوید، یک پیرمرد درحالی‌که چوبی در دستش دارد به شما می‌گوید: «دیگه واسه بالا رفتن دیره! برگردید!».

آب‌های روان در سرزمین چک پس از گذر از دیگر کشورها به سه دریا یعنی دریای شمال (شمالِ همه جا دریا داره، دقت کردید؟!) دریای بالتیک و دریای سیاه (مثل رنگ چشمات محبوبم!) می‌ریزد.

نظام سیاسی جمهوری چک یک دموکراسی نیابتی پارلمانی چند حزبی لوییز نازالیا دالیماست که اسم آن نشان می‌دهد تئورسین‌های سیاسی این کشور، نظام سیاسی‌ را ساخته‌اند که کسی متوجه معنی آن نشود. پارلمان این کشور، دو مجلسی و به صورت خیار مجلسی (که در چک آن را مجلس عوام) و لباس مجلسی (مجلس سنا) است.

تیم ملی فوتبال چک از چغرترین و بدبدن‌ترین کشورهای جهان است که بزرگانی چون یان کولر (فکر کن دو متر قد داشت، رسما برج ديده‌باني بود!) و پاول ندود مو قشنگ در این تیم حضور داشتند.

در بخش فرهنگ و هنر هم جمهوری چک نویسندگان نه چندان مهمی مانند «کافکا» و «میلان کوندرا» را داشته که البته تیم فقط «یوونتوس» و این نویسنده‌ها هم دو ریال ارزش ندارند. (دندان قروچه کرده و زیر پتو بی‌صدا گریه می‌کند!)

نخستین رییس جمهور این کشور، جناب «واسلا هاول» یک نمایشنامه‌نویس مشهور بود که در آن دوران با اعتراض گسترده همرده‌های خود که خصوصا در قاره آفریقا حضور داشتند، همراه شد. آن‌ها خطاب به رییس‌جمهور چک گفتند: «این رسم‌ها رِ توی جهان راه نندازید، رییس‌جمهور باس آدمکش باشه!» و هاول هم پاسخ داد: «آه ای زندگی، ای ملانیا، اگر قدرت در دست من بماند، ویکتوریا هرگز گرفتار نفرین نخواهد شد!».

فریور خراباتی