از وقتي خبر پيش خريد ۳۸ هزارتا سكه تمام بهار آزادي توسط يک جوان ۳۱ ساله‌رو شنيدم، واقعا در پوست خودم نمي‌گنجم.
اول به اين خاطر كه اين اولين خبر در مورد يه جوون توي رنج سني خودم بود كه بابام نزدش توي سرم و آه و افسوس نخوند! البته اينكه قطعا پاي ژن خوب باباي اين بزرگوار در خريد اين همه سكه در ميون بوده نیز در نشنيدن اين سركوفت بي‌تاثير نيست ولي خب به‌هرحال براي مني كه الان سه هفته است دارم توي خونه بابت ميانگين سني بازيكناي تيم ملي در جام جهاني آه و افسوس مي‌شنوم واقعا جاي شكر داشت!
اما نكته دوم ديگه‌اي كه باعث شد با شنيدن اين خبر، بستني در اقصي نقاط بدنم تبديل به آلاسكا بشه، اين بود كه من به آينده كلي اميدوار شدم! اين خبر نشون ميده كه منم دو سه سال ديگه كه ۳۱ سالم شد، اگه خوب كار و تلاش كنم شايد بتونم ۳۸ هزارتا سكه بخرم واسه خودم! در واقع تنها چيزي كه الان جلوي ميلياردر شدن منو گرفته همين محدوديت سني لامصبه! يادتونه بچه بوديم ۵ - ۴ سالمون بود آرزو مي‌كرديم زودتر بزرگ شيم؟ منم الان دوباره برگشتم به همون حالت و دارم آرزو مي‌كنم كه اي كاش زودتر ۳۱ سالم بشه.
البته من الان هم توانايي خريد ۳۸ هزارتا سكه رو دارم، منتها سكه تمام بهار آزادي نه! سكه نيم و ربع سكه هم نه! از اين سكه اليزابتي‌ها كه واسه عروسي اقوام دور و عقدِ رفقايي كه شام مراسمشون خوب نيست مي‌بريم هم نه! من الان حساب كردم ديدم اگه دو سه تومن دستي از بابام قرض بگيرم ميتونم ۳۸ هزارتا سكه ۵۰۰ تومني بخرم! تعدادي كه در صورت خريد سكه ۵۰ توماني، ۱۰ برابر ميشه و فقط حيف كه ديگه از اون سكه‌هاي ۲۵ تومن قديمي كه وسط نقره‌اي و دورش طلايي بود ديگه توليد نميشه وگرنه الان ميتونستم ۱۵۲۰۰۰۰ تا (به حروف: يك ميليون پونصد و بيست هزار) تاش رو بخرم! البته من الان با همين وضعيت، نسبت به خيلي از هم سن و سالاي ديگه خودم سرمايه‌دار محسوب ميشم.
ما الان جوان ۳۵ ساله توي فاميل داريم كه كل سرمايه زندگيش رو بفروشه ميتونه نهايتا ۳۸ هزارتا چوب شور بخره (با در نظر گرفتن هربسته ۲۰ تايي چوب شور به قيمت ۲۵۰۰ تومان)! ولي همينشم خوبه! اصلا تبديل سرمايه نقدي به مال‌هاي متعدد به آدم اعتماد به نفس ميده، حالا ميخواد اون مال سكه بهار آزادي باشه، ميخواد سكه ۲۵ تومني طرح قديم باشه، ميخواد چوب شور باشه! همين كه شما مي‌بيني با پولت تونستي چندين هزارتا از يه چيزي رو بخري، خودش خيليه!
احمدرضا كاظمي
- 11
- 5
