تا چند وقت قبل ما فکر میکردیم هر وقت مسأله «آب» بهعنوان یک معضل در کشور مطرح میشود، قرار است بگوییم «آب قطعه». اما این روزها بحث آب یک رنگ و بوی تازه به خودش گرفته است. مثلاً چند وقت قبل تصاویری در فضای مجازی منتشر شد در خصوص اینکه آب لولهکشی برخی مناطق کشور، رنگ شیرکاکائو است. از آنجاییکه مردم ما همیشه یاد گرفتند غر بزنند، شروع کردند به ایراد گرفتن از وضعیت آب. اما ما اهالی فرهنگ و رسانه، با اینکه طرح ترافیک هم دریافت نکردهایم، وظیفهمان پاشیدن امید در جامعه است. برای همین میخواهیم چند نکته را پیرامون این موضوع طرح کنیم.
ما باید قدردان مسئولان ذیربط باشیم. هر چقدر این بندگان خدا زحمت میکشند تا ما را «لوطی» بار بیاورند و بتوانیم در این جهان پر از گرگ، گلیم خودمان را از آب بیرون بکشیم، ما نمیفهمیم. از قدیم گفتهاند «مزه لوطی خاکه». بنا بر آموزههای کتابهای ادبیات دبیرستان، هر مزهای، مزه استعاری است. حالا یک عده آمدهاند و این استعاره را به فعلیت رساندهاند. چه ایرادی دارد ما آب و خاک را باهم بخوریم تا مرد شویم؟!
نکته بعدی اینکه، همیشه میگویند «به جای اینکه به کسی ماهی بدهی، به او ماهیگیری یاد بده». مدیران ماهم دارند همین کار را با ما میکنند ولی ما درک درستی نداریم. باور کنید معلم اول، همین مسئولان ما هستند و «ارسطو» دارد ادایشان را در میآورد. الان آب لوله کشی خیلی از شهرها پر از خاک و گل است. وقتی اردوی تدارکاتی به این خوبی مهیا شده، ما باید برویم سراغ ماهیگیری. اصلاً در این شرایط نان در «از آب گلآلود ماهی گرفتن» است. حالا ما جای اینکه برویم این حرفه را یاد بگیریم، غر میزنیم که چرا آب لوله کشی، قهوهای شده. باور کنید اگر یکدهم این اردوهای تدارکاتی را برای کارلوس کیروش فراهم میکردیم، سرانه استعفای او حداقل هفتاد-هشتاد درصد کم میشد.
اما مهمترین مسأله؛ مسئولان دارند به مردم مدیریت حیات را یاد میدهند. یک انسان بدون غذا میتواند هفتهها دوام بیاورد. بدون آب هم میتوان چند روزی زنده ماند. اما اگر هوایی برای تنفس وجود نداشته باشد، آدم ظرف چند دقیقه تلف میشود. حالا در همان شهرهایی که از لولههایشان شیرکاکائو جاری است، هوا هم برای تنفس وجود ندارد. مسئولان ما دارند عملی به مردم یاد میدهند که اول باید دنبال هوا باشید بعد آب. تازه دارند خیلی مراعات میکنند و لطافت به خرج میدهند، اگر ما بودیم، غذا را هم قطع میکردیم تا یاد بگیرند هوا از همه چیز مهمتر است.
شهاب پاکنگر
- 16
- 3