در زمان مدرسه، وقتی که کلاسها تق ولق بود بچهها برای پیچاندن کلاس توي دستشویی و چند جای دیگر مخفي میشدند تا اینکه یکبار یکی از بچهها در میان شوخی و خنده به ناظم داستان را گفت و ناظم هم مثل مسدود کردن روشهای دورزدن تحریمها، تمامی شیوههای پیچاندن کلاس را بست. حالا مدتی است که برخی مسئولان اعلام كردهاند از زمان جنگ تاکنون برای رمزی حرف زدن از زبان سرخهای استفاده میکنند.
خب احیانا این موضوع نباید محرمانه باشد و کشورهای دیگر نفهمند؟ مثلا ۶ ماه دیگر دور جدیدی از مذاکرات آغاز میشود و طرف ایرانی میگوید نظرشما درباره پیشنهاد ما چیست؟ طرف فرانسوی با لهجه غلیظ سرخهای میگوید: پیزه مالن! (به درد نمیخورد). البته شاید هم مسئولان در حال رکب زدن به کشورهای دیگر هستند مثلا ایران یک تیم مذاکراتی جدید انتخاب میکند. طرف غربی مدتها روی زبان سرخهای تحقیق کرده و در مذاکرات به زبان سرخهای شروع به صحبت میکند اما طرف ایرانی میگوید: اِما نفهمی شمه چی گينی؟! مذاکرهکنندههای غربی چند ماه کلاسهای زبانهای شمالی میروند و دور بعدی مذاکرات را شروع میکنند.
غربیها شمالی حرف میزنند طرف ایرانی میگوید: بیز بیلیریم نَ دیری ز. یکی از آن طرف داد میزند: خیزی لیزی خزرزن. یعنی انقدر در ایران زبانهای محلی مختلف داریم که میتوانیم برای رمزی حرف زدن در مذاکرات به کل دنیا لژیونر صادر کنیم. تازه هر کدام از این زبانها هم انقدر لهجههای مختلف دارند که وقتی میخواهی یک زبان را یاد بگیری مثل تفاوتهای انگلیسی حرف زدن بریتیش و آمریکن باید ۴۳ تلفظ مختلف یک کلمه در نقاط مختلف کشور را یاد بگیری.
آقای روحانی هم یک جوک در خصوص زبان سرخهای گفتند که کلا گنگ بود. چرا طرف در جواب همه سوالات میگفت میدانم ولی نمیگویم؟ تازه مرده بود اعصاب نداشت؟ یکی از رفیقهاش رفته بود جهنم میخواست برود پیش او یا شاید هم مثل فیلمهای دوبله صداوسیما که مثلا مرد و زن، زن و شوهرند ولی شوهر آخر فیلم از زنش خواستگاری میکند در سانسور و حذف و اضافه داستان جوک عوض شده بود. حالا که بحث زبان است چه خوب است به برخی مسئولان که دکتري هم دارند زبان انگلیسی یاد بدهند تا در اجلاسهای بینالمللی در حد آی ام بلک بورد انگلیسی صحبت نکنند و به برخی از مسئولان هم فارسی یاد بدهند تا صحبتهای مردم و حتی برخی مسئولان دیگر به زبان فارسی را متوجه شوند.
شاهين قدياني
- 19
- 1
