فرستادن ماهواره به فضا نه تنها کار بدی نیست، بلکه نشانه پیشرفت هر کشوری است.حالا اینکه آن خانم خبرنگار میآید و میگوید به جای فرستادن ماهواره به فضا، فکر آموزش مردم باشیم تا آسیبهای اجتماعی کاهش پیدا کند، آنجایی نادرست است که اتفاقا آسیبهای اجتماعی در تمام دنیا وجود دارند، حالا کم و زیادش بستگی به آن کشور دارد، اما بودجه کارهای علمی و فضایی را کسی قطع نمیکند.
پس فرستادن ماهواره به فضا نه تنها هیچ ایرادی ندارد بلکه خیلی هم باکلاس است.منتهی مساله جایی بامزه میشود که رئیس جمهور در رابطه با این مساله میگوید:«در این پرتاب موفقیتهای خوبی داشتیم و البته ناکامیهایی جزیی هم بهوجود آمد، اما در مجموع دستاورد مثبت و بسیار خوبی بود».
چون ماهوارهای که ما به فضا فرستادیم متاسفانه در مدار قرار نگرفته و خدا میداند روی خانه کدام موجود فضایی بختبرگشتهای فرود آمده است.اما سوالی که اینجا از رئیس جمهور محترم داریم این است؛ در عملیات فرستادن ماهواره به فضا باید چه اتفاقی رخ بدهد که ناموفق باشد؟ مثلا اینکه ماهواره برنگشته و توی سر کسی نخورده، موفقیتآمیز بوده؟ یا اینکه ماهواره ما نرفته و به ماه بخورد و ماه را نابود بکند، در مجموع دستاورد خوب و بسیار مثبتی محسوب میشود؟
حالا اگر فرض را بر این بگذاریم که تجربه خوبی در این زمینه کسب کردهایم یک بحث دیگر است؛ اما اینکه بگوییم ناکامی جزیی بوده و موفقیت بیشتر بوده، باعث نمیشود فکر کنیم اگر ماهواره بعدی که به فضا میفرستیم، در مدار قرار بگیرد، باید روزی سه بار خاک کت مسئولان را بتکانیم و قربان صدقهشان برویم؟!بنده دیشب خواب دیدم این ماهواره از مدار خارج شده، در یک سیاره دور افتاده نشسته و گفته: «بیا اینجا زندگی رو از صفر بسازیم!».
فریور خراباتی
- 20
- 7